Τελικό Champions League έχουμε αύριο Σάββατο, και πέρα από το καθαρά αγωνιστικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει μία σύγκρουση ανάμεσα στη «Βασίλισσα» Ρεάλ Μαδρίτης και τη «Μεγάλη Κυρία» Γιουβέντους, έχει αξία να ρίξει κανείς μια ματιά στα οικονομικά των δύο ομάδων και να διαπιστώσει πως, παρότι πρόκειται για δύο από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, σε οικονομικό επίπεδο η απόσταση ανάμεσά τους είναι χαώδης.

Το Γαλλικό Πρακτορείο σε ρεπορτάζ του εξετάζει τα επιχειρηματικά μοντέλα των δύο «μονομάχων»:

Ρεάλ Μαδρίτης

Μπορεί να εκθρονίστηκε πρόσφατα από την κορυφή της λίστας των ποδοσφαιρικών ομάδων με τα μεγαλύτερα έσοδα στον κόσμο, για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια (με… δράστη τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), όμως τα 620 εκατομμύρια ευρώ που εισέρρευσαν στα ταμεία της την περασμένη χρονιά την διατηρούν μέσα σε αυτήν την ολιγομελή παγκόσμια ελίτ του ποδοσφαίρου. Και ο πρόεδρος της ομάδας, Φλορεντίνο Πέρεθ, υπόσχεται ότι αυτό θα συνεχιστεί, παρά το γεγονός ότι η Ρεάλ δεν ανήκει σε κάποιον πλούσιο επενδυτή, αλλά στα μέλη της.

Ο Πέρεθ επέστρεψε στην προεδρία της Ρεάλ το 2009, μετά από την αρχική εξαετή θητεία του που τελείωσε το 2006, και είναι γνωστός για την τακτική του να φέρνει στην ομάδα ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στην αγορά, ανεξαρτήτως κόστους. «Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι αν η Ρεάλ έχει τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο σε κάθε θέση, τα έσοδά μας δεν θα είναι πρόβλημα», ανέφερε σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Πέρεθ τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ο πρόεδρος της Ρεάλ σύντομα θα διεκδικήσει την επανεκλογή του και είναι πολύ πιθανό ο σύλλογος να δαπανήσει αρκετά χρήματα για μεταγραφές, ώστε να «γλυκάνει» τους… ψηφοφόρους του Πέρεθ. Ωστόσο, μετά τη μεταγραφή του Γκάρεθ Μπέιλ το 2013 έναντι περίπου 100 εκατομμυρίων ευρώ, η Ρεάλ επενδύει κατά κύριο λόγο σε ταλαντούχους νεαρούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Μάρκο Ασένσιο ή ο Νορβηγός Μάρτιν Όντεγκααρντ. Πρόσφατα η «Βασίλισσα» ανακοίνωσε μία συμφωνία για την απόκτηση του 16χρονου Βραζιλιάνου Βινίσιους Τζούνιορ από τη Φλαμένγκο, έναντι περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ.

Όμως πέρα από τις μεταγραφές, υπάρχει και το άλλο μεγάλο project του Φλορεντίνο Πέρεθ: ο εκσυγχρονισμός του θρυλικού γηπέδου Σαντιάγο Μπερναμπέου, τον οποίο ενέκρινε αυτήν την εβδομάδα ο δήμος της Μαδρίτης και αναμένεται να στοιχίσει 400 εκατομμύρια ευρώ.

Στο χωρητικότητας 81.000 Μπερναμπέου θα τοποθετηθεί κινητή οροφή, ενώ θα υπάρχει χώρος για ένα εμπορικό κέντρο και πιθανόν και ένα ξενοδοχείο. Το σχέδιο θα χρηματοδοτηθεί από την IPIC με έδρα το Άμπου Ντάμπι, η οποία θα πληρώσει ένα σεβαστό ποσό για να δώσει το όνομά της στο γήπεδο.

Γιουβέντους

Η Γιουβέντους είναι μακράν ο πιο πλούσιος σύλλογος της Ιταλίας και έχει τα πιο υγιή οικονομικά, όμως απέχει πολύ από την οικονομική πραγματικότητα της Ρεάλ.

Σύμφωνα με το εξειδικευμένο site Calcio e Finanza, τα έσοδα της Γιουβέντους έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, και από τα 213 εκατομμύρια ευρώ πριν από πέντε χρόνια, φέτος έφτασε στα 387 εκατομμύρια ευρώ. Η απόσταση που τη χωρίζει από τη Ρεάλ είναι χαώδης όσον αφορά στα εμπορικά έσοδα και το μάρκετινγκ, ενώ ενδεικτικό είναι ότι το γήπεδό της έχει μόλις τη μισή χωρητικότητα από το Μπερναμπέου.

Ο αθλητικός διευθυντής της Ίντερ, Πιέρο Αουζίλιο, έχει περιγράψει την κυριαρχία της Γιουβέντους στην Ιταλία ως εξής: «Αφού υποβιβάστηκαν [το 2006], εργάστηκαν πάνω σε ένα συγκεκριμένο επιχειρηματικό σχέδιο… Κατασκεύασαν το δικό τους γήπεδο και δούλεψαν για την εμπορική τους ανάπτυξη… Κατάφεραν να το κάνουν αυτό με συνέπεια και γι’ αυτό υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτούς και τους άλλους».

Με άλλα λόγια, η Γιουβέντους εξελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους, που κάθε χρονιά αγωνίζονται στο Champions League και έχουν τα μέσα να ενισχυθούν, αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα τους εγχώριους ανταγωνιστές τους.

Οι άνθρωποι της ομάδας προσπαθούν να γεφυρώσουν το χάσμα με τα «θηρία» της Ρεάλ, της Μπαρτσελόνα και της Μπάγερν Μονάχου, ενώ έχουν αποδειχθεί πολύ ικανοί στον μεταγραφικό σχεδιασμό. Έχουν καταφέρει να ξοδέψουν μεγάλα ποσά για να αποκτήσουν παίκτες όπως ο Γκονζάλο Ιγκουαΐν και ο Μιραλέμ Πιάνιτς, αλλά και να αναδείξει παίκτες που απέκτησε με μικρό τίμημα ή και ως ελεύθερους, όπως οι Αντρέα Πίρλο, Πολ Πογκμπά, Ντάνι Άλβες, Κίνγκσλεϊ Κόμαν και Σάμι Κεντίρα.

Όμως μπορεί η ικανότητά τους στις μεταγραφές να τους βοηθήσει να γίνουν πρωταθλητές Ευρώπης;