Το γλειφιτζούρι Chupa Chups φιγουράρει σχεδόν σε όλα τα περίπτερα και είναι πολύ πιθανόν να το έχετε προσέξει λόγω των έντονων χρωμάτων του περιτυλίγματος αλλά και του ιδιαίτερου λογότυπου του που αποκλείεται να μην δει κανείς: το κίτρινο συννεφάκι ή μαργαρίτα, με τη μάρκα μέσα γραμμένη σε έντονα χρώματα και «γεμάτη» γραμματοσειρά.
Γράφει η Λήδα Δεληγιάννη
Το Chupa Chups (ως brand και προϊόν) ανήκει στην ιταλική πολυεθνική Perfetti Van Melle, η οποία φτιάχνει και άλλα γνωστά ζαχαρώδη και καραμέλες όπως οι Mentos και οι Smint.
Το όνομα Chupa Chups προέρχεται από το ισπανικό ρήμα «chupar» που σημαίνει «πιπιλάω».
Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό για το διάσημο γλειφιτζούρι είναι ότι το λογότυπό του έχει σχεδιάσει ο Σαλβαντόρ Νταλί!
Η ιστορία του διάσημου γλειφιτζουριού και πώς δέχτηκε ο Νταλί να σχεδιάσει το λογότυπό του
Το γλειφιτζούρι Chupa Chups κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1958.
Μέχρι τη δεκαετία του 1950, τα ζαχαρώδη και οι καραμέλες ήταν… ωρολογιακή βόμβα στα χέρια των παιδιών: έβγαιναν σε πολλά διαφορετικά σχήματα και χρώματα, μέσα σε κουτάκια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να τα βάζουν στο στόμα τους και στη συνέχεια να τα βγάζουν για να δείξουν στα άλλα παιδάκια τι τρώνε, για να μην τους τα πάρουν οι γονείς τους, για να τα κρύψουν, να τα περιεργαστούν (και ποικίλοι άλλοι λόγοι που οδηγούν τα παιδιά στο να βγάζουν από το στόμα τους αυτό που τρώνε, όπως έχουν διαπιστώσει με δέος όλοι οι γονείς!). Έτσι λερώνονταν και μετά κολλούσαν από τη ζάχαρη.
Ο Enric Bernat, δημιουργός του Chupa Chups (ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας από την Καταλονία) είχε μια απλή αλλά εξαιρετική ιδέα: να βάλει το γλυκό πάνω σε ένα στικ! Ο ίδιος έλεγε στους συνεργάτες του πως έπρεπε να φτιάξουν «ένα προϊόν που θα είναι σαν να τρως γλυκό με πηρούνι».
Στη νεκρολογία που ο Guardian αφιέρωσε στον Εnric Βernat (πέθανε το Δεκέμβριο του 2003), παρατίθενται τα χαρακτηριστικά λόγια του «πατέρα του γλειφιτζουριού»: «Έβλεπα γλυκά που δεν ταίριαζαν στις ανάγκες των καταναλωτών τους, των παιδιών. Κολλούσαν τα χέρια τους και αυτό τους δημιουργούσε προβλήματα με τους γονείς τους. Έτσι κάρφωσα το γλυκό πάνω σε ένα στικ».
Αρχικά ο Βernat ονόμασε το γλειφιτζούρι του GOL, παραφθορά του ποδοσφαιρικού όρου «γκολ» αφού το φαντάστηκε σαν ένα στόχο που κατέληγε στο στόμα των παιδιών προκαλώντας… πανηγυρισμούς.
Όμως δεν έπιασε και τότε ο πρωτοπόρος «candymaker» προσέλαβε έναν ειδικό σε θέματα διαφήμισης. Και φαίνεται πως δεν πλήρωσε άδικα: ο διαφημιστής βρήκε το όνομα Chups και το γλειφιτζούρι άρχισε να σπάει ταμεία όταν κυκλοφόρησε με το νέο του όνομα.
Τα χρόνια πέρασαν, ο ανταγωνισμός στην αγορά των ζαχαρωδών έγινε μεγάλος και το Chupa Chups χρειαζόταν ένα πολύ δυνατό logo. Ένα logo που θα αποτυπωνόταν στα παιδιά και θα τους έμενε αξέχαστο.
Το 1969, ο φίλος του Βernat, Σαλβαντόρ Νταλί, ανέλαβε αυτό το task!
Το νέο, κίτρινο λογότυπο με φόντο ένα σχέδιο που μοιάζει με συννεφάκι ή μαργαρίτα, έγινε τόσο αναγνωρίσιμο, σχεδόν όσο τα ρευστά ρολόγια του διάσημου ζωγράφου.
Σύμφωνα με το fastcodesign, ο Νταλί σχεδίασε το λογότυπο την ώρα που έπινε καφέ με τον Βernat. Όταν ο Βernat του είπε ότι του έλειπε ένα εμπνευσμένο λογότυπο, ο Νταλί πήρε κομμάτια από εφημερίδες που υπήρχαν στο καφέ και αφού σκιτσάρισε κάποια σχέδια για περίπου μια ωρίτσα, παρουσίασε στον Βernat τη δημιουργία του!
Μάλιστα ήταν ο ίδιος ο Νταλί που επέμεινε το λογότυπο να μπει στην κορυφή του γλειφιτζουριού και όχι στο πλάι, όπως ήταν μέχρι τότε και όπως συνηθιζόταν στα γλυκά και τις καραμέλες. Ο Νταλί αποδείχτηκε όχι μόνον πρωτοπόρος ζωγράφος αλλά και πολύ καλός στο μάρκετινγκ!
Μάλιστα, σύμφωνα με το fastcodesign, ο Νταλί σχεδίασε το λογότυπο την ώρα που έπινε καφέ με τον Βernat. Όταν ο Βernat του είπε ότι του έλειπε ένα εμπνευσμένο λογότυπο, ο Νταλί πήρε κομμάτια από εφημερίδες που υπήρχαν στο καφέ και αφού σκιτσάρισε κάποια σχέδια για περίπου μια ωρίτσα, παρουσίασε στον Βernat τη δημιουργία του!
Αυτοκρατορία φτιαγμένη από… ζάχαρη!
Ο Καταλανός «candymaker» έχτισε μια ολόκληρη αυτοκρατροία χάριν στην απλή του ιδέα για το γλειφιτζούρι! Η Chupa Chups στο απόγειό της έκανε πωλήσεις σε 150 χώρες του κόσμου, με 2.000 εργαζομένους και ετήσια κέρδη 500.000.000 ευρώ.
Το 1996, καταναλώνονταν κάθε μέρα 20.000.000 Chupa Chups την ημέρα (!).
Η επιχειρηματική αυτοκρατορία του Bernat, υπό το λογότυπο Chupa Chups, αριθμούσε 40 διαφορετικές γεύσεις και ήδη γλειφιτζουριών και άλλων ειδών καραμέλες και γλυκά.
Μάλιστα, όταν το αντικαπνιστικό ρεύμα άρχισε να κερδίζει έδαφος στις δυτικές χώρες, η Chupa Chups έκανε μια διαφημιστική καμπάνια προτρέποντας τους καταναλωτές να γλείφουν Chupa Chups αντί να καπνίζουν τσιγάρα. Το σλόγκαν ήταν «καπνίστε Chupa Chups».
Το διάσημο γλειφιτζούρι μπήκε ακόμη και στις αγορές της Ρωσίας (που μόλις είχε βγει από τη σοβιετική φάση της) και την Κίνα. Το 1995 έφτασε ακόμη και στο διάστημα.
Πώς τελικά η φίρμα – χρυσωρυχείο πέρασε σε άλλα χέρια
Τη δεκαετία του 1980, ο δαιμόνιος επιχειρηματίας Bernat έκανε ένα λάθος… Λάθος ματαιοδοξίας και αλαζονείας, θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε, αλλά από αυτά που το επιχειρείν δεν «συγχωρεί»: ακολούθησε το κοινό όνειρο όλων των Ισπανών επιχειρηματιών να αποκτήσουν μια επενδυτική τράπεζα. Παρ’ ότι είχε τη στήριξη της τότε, συντηρητικής κυβέρνησης της Καταλονίας, ο Bernat δεν τα πήγε καλά σε αυτή την επιχειρηματική κίνηση κι έχασε πολλά λεφτά.
Το 1991 πέρασε τον έλεγχο της Chupa Chups στα παιδιά του.
Την ίδια χρονιά που ο Bernat έφυγε από τη ζωή, τα παιδιά του πούλησαν την εταιρεία του πατέρα τους στην ιταλική Perfetti Van Melle. Ο γιος του Xavier έγινε πρόεδρος της Chupa Chups, εταιρεία μέλος του ιταλικού ομίλου της Perfetti._