Η αγαπημένη του φράση ήταν “hamba kahle”, η οποία σημαίνει “να προχωρείς αργά”. Και ο ίδιος άλλοτε αργά και άλλοτε με βήμα ταχύ πορεύτηκε υπερασπιζόμενος την ελευθερία και πέρασε στο πάνθεο των ηρώων όχι μόνον της Μαύρης Ηπείρου αλλά και όλων των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γεννήθηκε στο Μβέζο, ένα μικρό χωριό της Νότιας Αφρικής στην επαρχία Τρανσκέι, στις 18 Ιουλίου του 1918. Ο πατέρας του, Γκάντλα Χένρι Μπακανιάσουα, ήταν αρχηγός του χωριού τους, διορισμένος από το βασιλιά της φυλής των Τέμπου. Από τις πρώτες στιγμές της ζωής του άρχισε να αποκαλεί το Μαντέλα, Ρολιλάλα που σημαίνει “εκείνος που τραβά το κλαδί ενός δέντρου”. Στην τοπική διάλεκτο της επαρχίας Τρανσκέι, Ρολιλάλα σημαίνει και “ταραχοποιός”… όπως και να έχει η ιστορία δικαίωσε τον Γκάντλα. (Δείτε στο τέλος του κειμένου, σε ένα βίντεο λίγων λεπτών όλη τη ζωή του Μαντέλα).
Το όνομα Νέλσον” του το έδωσε ένας δάσκαλός του στο σχολείο. Σπούδασε στο πανεπιστημιακό κολέγιο Φορτ Χέαρ στην πόλη Αλις, το μοναδικό στο οποίο επιτρεπόταν να φοιτούν μαύροι και έγινε δικηγόρος.
Όμως επειδή οι γονείς του τον πιέζουν να παντρευτεί κι εκείνος δεν το θέλει, εγκαταλείπει την επαρχία και πάει στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Το 1944 καταγγέλλει το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ιδρύει μια ριζοσπαστική νεολαία. Έξι χρόνια αργότερα ορίζεται γραμματέας της οργάνωσης για το Τρανσβάαλ. Οι αγώνες του επικεντρώνονται στον πόλεμο κατά του Απαρτχάιντ.
Στις 12 Ιουνίου του 1964 αφού έχει ήδη προφυλακιστεί για 3 χρόνια καταδικάζεται σε ισόβια από δικαστήριο της Πρετόρια με την κατηγορία της προδοσίας.
Στη δίκη του υπερασπίστηκε εαυτόν μιλώντας ασταμάτητα για 4 ολόκληρες ώρες.
“Αφιέρωσα τη ζωή μου στον αγώνα του λαού της Αφρικής. Εχω πολεμήσει εναντίον της λευκής κυριαρχίας και έχω πολεμήσει εναντίον της μαύρης κυριαρχίας. Αγαπώ την ιδέα μιας ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας στην οποία όλοι θα ζουν αρμονικά μαζί και θα έχουν ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό που ελπίζω να ζήσω και να επιτύχω. Αλλά, αν χρειαστεί, τότε είναι και ένα ιδανικό για το οποίο είμαι έτοιμος να πεθάνω” είχε πει μεταξύ πολλών άλλων.
2.000 άνθρωποι συγκεντρώνονται με πανό και πλακάτ στα χέρια, φωνάζοντας συνθήματα συμπαράστασης προς το Μαντέλα.
Για 28 ολόκληρα χρόνια ήταν ο “Ν. Μαντέλα 466/64”, δηλαδή ο 466ος κρατούμενος που μπήκε στη φυλακή το έτος 1964. Το Φεβρουάριο του 1990, ο τότε πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ, αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο – μέλος του οποίου ήταν ο Μαντέλα- και τον βγάζει από τη φυλακή. Ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος να σβήσει μονοκοντυλιά την οργή του για τους διώκτες του αλλά όχι και τη μνήμη και την εμπειρία που κέρδισε από 3 δεκαετίες πίσω από τα κάγκελα.
Το 1993 μοιράζεται το Νόμπελ Ειρήνης με τον ντε Κλερκ, τον άνθρωπο που τον έβγαλε από τη φυλακή και το 1994 γίνεται ο πρώτος εκλεγμένος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.
Παντρεύτηκε τρεις φορές ενώ δυο φορές η μοίρα φάνηκε ακόμη πιο σκληρή μαζί του αφού έχασε δυο γιους, έναν από AIDS και ένα άλλο σε τροχαίο δυστύχημα, το 1969. Το 2010 έχασε και τη δισέγγονή του σε τροχαίο.
Μια από τις τελευταίες του δηλώσεις απηχεί έναν άνθρωπο που νιώθει να έχει εκπληρώσει το σκοπό της ζωής του: “θα ήθελα να επιστρέψω στο χωριό μου και να μπορώ να περπατώ στα λιβάδια, στους λόφους και στα ποτάμια όπου μεγάλωσα” είχε πει ο αιώνιος αντάρτης…
Πηγή: www.news.gr