Μεγαλώνει συνεχώς ο αριθμός των σχολών και τμημάτων που τελούν υπό κατάληψη, τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα ΤΕΙ.

Μεγαλώνει συνεχώς ο αριθμός των σχολών και τμημάτων που τελούν υπό κατάληψη, τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα ΤΕΙ. Σύμφωνα με πληροφορίες, από φοιτητές και σπουδαστές, πάνω από 90 σχολές και τμήματα των πανεπιστημίων είναι υπό κατάληψη, σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ σε εννέα Τεχνολογικά Ιδρύματα τελούν υπό κατάληψη δεκάδες τμήματα.

Κανονικά διεξάγεται η κυκλοφορία στην οδό Πανεπιστημίου, στα Προπύλαια, καθώς αποχώρησαν οι διαδηλωτές φοιτητές, η πορεία των οποίων κατέληξε στη Βουλή. Οι φοιτητές αντιδρούν στο νέο νόμο πλαίσιο για την Παιδεία, που ψηφίστηκε από τη Βουλή την περασμένη εβδομάδα.

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Σε κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προχώρησαν το πρωί φοιτητές που πρόσκεινται στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), ζητώντας να μην εφαρμοστεί ο νόμος για τις μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την απομάκρυνση επιχειρηματικών συμφερόντων από το πανεπιστήμιο.

Στο μεταξύ, σε νέες γενικές συνελεύσεις φοιτητικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκαν χθες αποφασίστηκαν τρεις νέες καταλήψεις ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό, μέχρι στιγμής, σε εφτά.

ΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Σε συμβολική κατάληψη του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης προχώρησε το συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών του ιδρύματος, από σήμερα και για μία εβδομάδα, ενώ την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν γενικές συνελεύσεις στα τμήματα, προκειμένου να αποφασιστεί η εξέλιξη των κινητοποιήσεων.

Στο μεταξύ, η διοίκηση του ΤΕΙ, σε έκτακτη συνεδρίασή του, αποφάσισε την μετάθεση της Β’ εξεταστικής περιόδου του ακαδημαϊκού έτους 2010-11, για την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου, λόγω των κινητοποιήσεων των φοιτητών κατά του νέου νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

ΤΕΙ Κρήτης

Σε τροχιά κινητοποιήσεων μπήκε από σήμερα, Πέμπτη και το παράρτημα του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΤΕΙ) Κρήτης, στα Χανιά, οι σπουδαστές του οποίου προχώρησαν σε 48ωρη κατάληψη, σύμφωνα με απόφαση του συλλόγου τους, καθώς αντιδρούν στον νέο νόμο-πλαίσιο του υπουργείου Παιδείας.

Τη Δευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου, έχει προγραμματιστεί η γενική συνέλευση των φοιτητών του ιδρύματος, που θα καθορίσει την περαιτέρω στάση τους, ενώ στον «αέρα» μένει η εξεταστική που θα άρχιζε την ίδια ημέρα.

Παράλληλα, συνεχίζεται η κατάληψη του Πολυτεχνείου Κρήτης, η οποία θα διαρκέσει έως την ερχόμενη Τρίτη, σύμφωνα με απόφαση της γενικής συνέλευσης των φοιτητών του Ιδρύματος.

Στις 8 το βράδυ της Παρασκευής, στην πλατεία δημοτικής αγοράς, ο σύλλογος φοιτητών του Πολυτεχνείου διοργανώνει εκδήλωση με θέμα: «Το Πανεπιστήμιο και η εκπαίδευση στην εποχή της κρίσης και η συγκρότηση του εκπαιδευτικού κινήματος».

Ανακοίνωση καθηγητών της ΚΙΠΑΝ

Καθώς οι πρυτάνεις αναμένεται να συνεδριάσουν εκτάκτως αύριο, ρήγμα έχει αρχίσει να εμφανίζεται μεταξύ των καθηγητών πανεπιστημίου.

Την Τετάρτη καθηγητές από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο διαχώρισαν τη θέση τους, διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της συγκλήτου να μεταφέρει την εξεταστική και υποστήριξαν ότι πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα ο νέος νόμος.

Σήμερα, καθηγητές που ανήκουν στην Παράταξη Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΙΠΑΝ) εξέδωσαν λεπτομερή ανακοίνωση, στην οποία τονίζουν ότι είναι ανάγκη να στηρίξουν όλοι οι καθηγητές «ανοιχτά πανεπιστήμια».

Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι στα θετικά σημεία του νομοσχεδίου οι καθηγητές αυτοί περιλαμβάνουν:

«Την ικανοποίηση ενός πάγιου και διαχρονικού αιτήματος όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας, αυτού της πραγματικής και ουσιαστικής αυτονομίας των Ιδρυμάτων.

Τη μεταφορά κατά ένα σαφή και ουσιαστικό τρόπο της πηγής εξουσίας των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στο σώμα των καθηγητών όλων των βαθμίδων, δηλαδή σε αυτούς που έχουν τη γνώση και την εμπειρία για τα ακαδημαϊκά πράγματα. Η εκλογή μόνο από το σώμα των καθηγητών, όλων των βαθμίδων, των οκτώ καθηγητών μελών του συμβουλίου καθώς και η τελική επιλογή του πρύτανη με αυξημένες πλέον εξουσίες, αναδεικνύουν κατά σαφή τρόπο την επιτελεσθείσα ανατροπή των δομών εξουσίας στο πανεπιστημιακό σύστημα. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι έχουμε πλέον τις ευθύνες που μας αναλογούν και δεν μπορούμε να τις αντιπαρερχόμαστε, αλλά ούτε και να τις μεταθέτουμε. Για πρώτη φορά στα ακαδημαϊκά χρονικά της χώρας, δίδεται η δυνατότητα, η ευκαιρία αλλά και η ευθύνη στο σύνολο των πανεπιστημιακών δασκάλων, να καθορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό μόνοι τους την πορεία και τις τύχες του Ιδρύματός τους.

Τη δημιουργία μηχανισμών ουσιαστικού ελέγχου των ακαδημαϊκών λειτουργιών και των αποτελεσμάτων τους, τόσο από το Συμβούλιο του Ιδρύματος όσο και από τη νέα ΑΔΙΠ, στα πλαίσια της αξιολόγησης και της κοινωνικής λογοδοσίας. Βεβαίως, η θετική εξέλιξη του όλου εγχειρήματος είναι στενά συνδεδεμένη και εξαρτάται από την ουσιαστική λειτουργία αυτών των θεσμών.

Τη δυνατότητα διαφοροποίησης μεταξύ των Ιδρυμάτων μέσα από τον Οργανισμό και τον εσωτερικό κανονισμό. Η δυνατότητα αυτή, σε συνδυασμό με την εκχώρηση στους πανεπιστημιακούς της πηγής εξουσίας, θα οδηγήσει σύντομα σε Ιδρύματα διαφορετικών ταχυτήτων και ακαδημαϊκών χαρακτηριστικών, πράγμα θετικό για την εξέλιξη του όλου συστήματος.

Την περιοδική αξιολόγηση των πάντων με διαδικασίες διεθνώς καταξιωμένες.

Την ουσιαστική ενίσχυση των ακαδημαϊκού και διοικητικού ρόλου της Σχολής. Ενίσχυση που επιτρέπει τη με ευέλικτο τρόπο αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και των τμημάτων, ακολουθώντας τις διεθνείς επιστημονικές εξελίξεις και εξυπηρετώντας τις ανάγκες της χώρας.

Το ολιγομελές των σωμάτων διοίκησης και λήψης αποφάσεων, όπως Σύγκλητος, Συμβούλιο, Κοσμητεία και εκλεκτορικά σώματα, που αυξάνει τις δυνατότητες αποτελεσματικότητας, ευελιξίας και επαγγελματισμού.

Μία σειρά από θετικές ρυθμίσεις για τους φοιτητές, όπως ο Συνήγορος του φοιτητή, καθώς και η παραπομπή σε επιτροπή μετά από σειρά ανεπιτυχών εξετάσεων σε μάθημα.

Η ανά τετραετία διαμόρφωση του προγράμματος εθνικής στρατηγικής για την ανώτατη εκπαίδευση από το υπουργείο Παιδείας.

Στα θέματα του νέου νόμου που θέλουν επανεξέταση ή περαιτέρω επεξεργασία καταχωρούμε τα ακόλουθα σημεία:

Τη μη εκλογή των κοσμητόρων από τους καθηγητές.

Την ανυπαρξία οποιασδήποτε διοικητικής δομής στο επίπεδο τμήματος, παρά την απόδοση σαφών επιστημονικών-ερευνητικών χαρακτηριστικών, πέραν των εκπαιδευτικών, στο τμήμα. Επίσης, ειδικά για μεγάλα τμήματα με πολλά επιστημονικά αντικείμενα, η διάλυση των τομέων δημιουργεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Θεωρούμε ότι θα πρέπει μέσα από τον Οργανισμό να δοθεί η δυνατότητα στα ιδρύματα της διατήρησης των τομέων, σε περιπτώσεις που αυτό αποτελεί μια προφανή ανάγκη.

Το σύνθετο των ρόλων των βασικών πόλων εξουσίας στο κάθε Ίδρυμα (Συμβούλιο-Πρύτανης-Σύγκλητος-Κοσμήτορες) και η πολυπλοκότητα των μεταξύ τους σχέσεων. Ένα πείραμα που σίγουρα δεν θα είναι πάντα επιτυχές. Οπωσδήποτε, οι διοικητικές υπερεξουσίες, τις οποίες τελικά διατηρεί το Συμβούλιο, αποτελούν ένα από τα ερωτηματικά του νόμου.

Η δυνατότητα διαμόρφωσης προγραμμάτων σπουδών τριετούς διάρκειας θα πρέπει, ειδικά στον πανεπιστημιακό χώρο, να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα ακαδημαϊκή υπευθυνότητα. Αν και όπου αυτό συμβεί, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής μελέτης των διεθνών επιστημονικών εξελίξεων και των αναγκών της χώρας, και να αποτελεί κοινή απόφαση όλων των Ιδρυμάτων που θεραπεύουν το αντίστοιχο επιστημονικό αντικείμενο.

Τη μη ύπαρξη ενιαίων ελάχιστων για όλα τα πανεπιστήμια προσόντων, πέραν του διδακτορικού διπλώματος, για κατάληψη θέσης καθηγητή (οποιασδήποτε βαθμίδας).”

Και οι καθηγητές καταλήγουν:

«Θα στηρίξουμε την εφαρμογή του νέου νόμου στρέφοντας με τη δράση μας τις εξελίξεις προς θετική κατεύθυνση. Ζητούμε από τους συναδέλφους πανεπιστημιακούς δασκάλους να συμμετάσχουν μαζικά στις διαδικασίες συγκρότησης των οργάνων της νέας διοίκησης, και με την ψήφο τους να τοποθετήσουν στις θέσεις ευθύνης τους ακαδημαϊκά κατάλληλους, χωρίς οποιεσδήποτε σκοπιμότητες ή άλλα κριτήρια.

Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για βελτιώσεις του θεσμικού πλαισίου στην κατεύθυνση της περισσότερης ακαδημαϊκότητας, αξιοκρατίας, αριστείας, ανταγωνιστικότητας, διαφάνειας και ουσιαστικής λογοδοσίας.

Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με κάθε μέσον για την ενίσχυση του κύρους και της αξιοπρέπειας του πανεπιστημιακού δασκάλου, ο οποίος για πολλά χρόνια αποτελεί στόχο, συνήθως, άδικων συκοφαντικών επιθέσεων και εξευτελιστικών οικονομικών απολαβών.

Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι επιβάλλεται να προχωρήσουμε αποφασιστικά στη νέα εποχή, διαφυλάσσοντας ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ με πλήρεις τις εκπαιδευτικές και ερευνητικές λειτουργίες τους. Η ελληνική οικογένεια το απαιτεί και η κοινωνία το έχει επιβάλει».

Πηγή: Η Καθημερινή