Το Πόρτλαντ ήταν μια από τις ομάδες που τράβηξε πάνω της τα φώτα σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια στο Ορλάντο, όχι τόσο για τις νίκες που σημείωσε, αλλά κυρίως για τον εμφατικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε ο σταρ της, που δεν είναι άλλος από τον “εξωπραγματικό” Ντέμιαν Λίλαρντ.
Ένας και να…καίει!
Στο προηγούμενο μπλογκ “Ταλέντο από… άλλο πλανήτη” εξηγήσαμε τους λόγους που ο Λίλαρντ είναι ο μοναδικός μέσα στο παρκέ, καθώς και το πόσο σημαντικός είναι για τον οργανισμό του Πόρτλαντ.
Χωρίς αμφιβολία είναι αυτή τη στιγμή ο παίκτης που έχει πάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας και μάλιστα για τον καλύτερο λόγο: τις επιδόσεις του! Είναι ο πιο κοντός παίκτης της φούσκας με αποκορύφωμα την επίδοση-ρεκόρ με 61(!) πόντους(17/32 σουτ (9/17 τρίποντα), 18/18 βολές, 5 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 1 κλέψιμο σε 41 λεπτά συμμετοχής) απέναντι στους Μάβερικς . Ένας παίκτης γεννημένος ηγέτης, αφού από πολλούς έχει χαρακτηριστεί -και όχι άδικα- ότι φέτος έχει την μεγαλύτερη επιρροή στην ομάδα του σε σύγκριση με όλους τους πρωτοκλασάτους σταρ του ΝΒΑ (Λεμπρόν, Γιάννη, Χάρντεν κτλ).
Στο πρόσφατο παρελθόν και στο παιχνίδι με τους Νετς, ο Λίλαρντ σημειώνοντας 42 πόντους και 12 ασίστ ανέβασε και άλλο τα ποσοστά του μέσα στην φούσκα, φτάνοντας στους 37.6π και 9.6 ασίστ μέσο όρο (51.3 και πάνω από 9+ ασίστ στα τελευταία 3 παιχνίδια).
Με 154(!) πόντους στα 3 τελευταία παιχνίδια, ο Ντέμιαν αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο για κάθε άμυνα. Ο θεαματικός γκαρντ αποδεικνύει σε κάθε παιχνίδι ότι μπορεί πραγματικά να τα “βάλει από παντού” ακόμα και από το logo του NBA στο κέντρο του γηπέδου!
Οι “τρεις σωματοφύλακες” του Ντέμιαν
Χωρίς αμφιβολία, ο Ντέμιαν αποτελεί “δύσκολο έργο” για κάθε αμυντικό ή ακόμα και για ολόκληρη την αμυντική γραμμή μιας ομάδας. Στα παιχνίδια της “φούσκας”, ο ταλαντούχος γκαρντ βρίσκει πάντα τρόπο να αφήνει την μπάλα στο καλάθι με διάφορους τρόπους, όμως όταν δεν μπορεί, υπάρχουν οι “τρεις σωματοφύλακες” του, που ενεργοποιούνται και γίνονται εξίσου παραγωγικοί! Ο λόγος για τους Σι Τζέι Μακ Κόλουμ (20.1π., με 2.5 τρίποντα ανα παιχνίδι με 37%)* το “κρυφό” χαρτί του Πόρτλαντ, Γκάρι Τρεντ (16.9π., 4.3 τρίποντα ανα παιχνίδι με 50.7%)* και φυσικά τον “παλιό”, καλό Καρμέλο Άντονι, που με 16.5π., 1.9 τρίποντα με 46.9%* “φωνάζει” εμφατικά παρών δίνοντας αξιόπιστες λύσεις. Για την ιστορία, στο παιχνίδι με τους Σίξερς, ο Καρμέλο κατάφερε να ανέβει στη 15η θέση του πίνακα των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ με 26.398 πόντους.
*Τα ποσοστά είναι στα 8 παιχνίδια της “φούσκας”.
Φουλ της Επίθεσης!
Βλέποντας τους Μπλέιζερς καταλαβαίνει κανείς γιατί είναι έχουν επιλέξει μια πιο “επιθετική” τακτική σε σχέση με -σχεδόν- όλες τις άλλες ομάδες, αφού η άμυνα τους είναι ακριβώς το αντίθετο από την επίθεση τους! Και η αλήθεια είναι ότι αν δεν είχαν σαν πλάνο το να έχουν πιο πολλές κατοχές από τις άλλες ομάδες (κάνοντας και πιο γρήγορες επιθέσεις) σε συνδυασμό με το να έχουν περισσότερους “εκτελεστές” , θα ήταν σχεδόν αδύνατον να κερδίσουν μέσα από ένα πιο “συντηρητικό” αμυντικό μοτίβο.
Πιο συγκεκριμένα, μέσα στην “φούσκα”, το Πόρτλαντ σουτάρει με 47.8% μέσα από την γραμμή του τριπόντου, και με ένα σταθερό 41.4% από το τρίποντο ενώ επιτρέπει στους αντιπάλους του να σουτάρουν με 49.4(!) % στα σουτ 2 πόντων και 43.3% στα τρίποντα.
Με λίγα λόγια, για να επιβιώσουν οι Μπλέιζερς στην συνέχεια θα πρέπει όλοι, με μπροστάρη τον Λίλαρντ, να διατηρήσουν υψηλά ποσοστά, κυρίως στα σουτ 3 πόντων* αλλά και να παίξουν λίγο άμυνα!
Το παιχνίδι απέναντι στους Νετς απέδειξε ότι όσο καλοί και να είναι επιθετικά, κάποια βράδια θα πρέπει να κερδίσουν και από την άμυνα τους και όχι από την αστοχία/ατυχία των άλλων.
*Τα μεγαλύτερα -αλλά και σταθερά- καλά ποσοστά στα σουτ 3 πόντων (40%+) είναι η μόνη λύση για τους Μπλέιζερς, αφού μόνο μέσα από αυτά παίρνουν τους “χώρους” που χρειάζονται για να δράσει ο Λίλαρντ σε πρώτο χρόνο, και σε δεύτερο να δημιουργήσει για τους άλλους όταν (και αν) πέσει πάνω στην γραμμή βοήθειας.