Το καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης έχει αναμφίβολα πάρει φωτιά με βαρύγδουπες μετακινήσεις και όπως όλα δείχνουν, οι ισορροπίες ανάμεσα στους διεκδικητές της κορυφής έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Η Δώρα Παντέλη αναλύει τις ομοιότητες και τις διαφορές -εντός και εκτός παρκέ- ανάμεσα σε δύο πολυσυζητημένες μεταγραφικές κινήσεις αυτές των Νίκ Καλάθη και Τορνίκε Σενγκέλια.
Αμφότερες οι συγκεκριμένες ομάδες, ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα, έχουν βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη τόσο για να ενισχυθούν μέσα στις τέσσερις γραμμές, όσο και για να εντυπωσιάσουν ή ακόμα και να προκαλέσουν σε κάποιο βαθμό, δημιουργώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις όχι μόνο από ομάδες αλλά και από παίκτες που έχουν τοποθετηθεί δημόσια για την οικονομική “ανισορροπία” που επικρατεί.
Σε αυτό το “κυνήγι θησαυρού” που παρακολουθούμε όλοι εμείς με μεγάλη αγωνία, ειδικά εν μέσω της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης που βιώνει ολόκληρος ο πλανήτης εξαιτίας του COVID-19, αρκετές μεταγραφικές κινήσεις αξίζει να συζητηθούν με σκοπό να απαντηθεί το εξής:
Πρόκειται για κινήσεις ΜΑΤ ή κινήσεις ΜΑΤαιοδοξίας;
Σας παρουσιάζουμε σήμερα τις δύο πρώτες
Σε τι μοιάζουν:
Κάτι κουρασμένα παλικάρια….
Πρόκειται για δύο παίκτες που προέρχονται από ομάδες (Παναθηναϊκός και Μπασκόνια) που τους είχαν δώσει κυριολεκτικά τα “κλειδιά” με σκοπό να ηγηθούν του συνόλου σε υπέρτατο βαθμό, με το αποτέλεσμα να μην είναι πάντα υπέρ τους. Η υπερχρήση σε συνδυασμό με την ανάγκη για υψηλές επιδόσεις από μέρους τους, είχε ως αποτέλεσμα αρκετές φορές να αποβούν “μοιραίοι” για τις ομάδες τους σε κρίσιμα ματς. Αμφότεροι είχαν αποδεχτεί τον ρόλο τους τόσα χρόνια, όμως η σωματική φθορά είναι κάτι που πρέπει να περιοριστεί για να δώσουν διάρκεια στις καριέρες τους, κάτι που θα γινόταν μόνο εάν μετακόμιζαν σε ομάδες που θα μπορούσαν να παίζουν σχεδόν 10 λεπτά λιγότερο. Οι αριθμοί άλλωστε δεν λένε ποτέ ψέματα αφού είναι οι δύο πρώτοι σε χρόνο συμμετοχής με σχεδόν 31 λεπτά ανά παιχνίδι.
Πολυεργαλεία
Ένα ακόμα κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι παρότι αγωνίζονται σε διαφορετικές θέσεις είναι πολυεπίπεδοι παίκτες και μπορούν να προσφέρουν πολλά πράγματα σε μια ομάδα. Ειδικά όταν θα είναι πιο ξεκούραστοι και θα έχουν περισσότερους παίκτες εξίσου χρηστικούς να τους πλαισιώνουν και να αλληλοσυμπληρώνονται, κάτι που και για τους δύο δεν υπήρχε την προηγούμενη χρονιά.
Ο Νικ πέραν της δημιουργίας που είναι το σημείο αναφοράς του, τόσο στο σετ όσο και στο transition παιχνίδι, είναι ένας αξιόπιστος αμυντικός και -ίσως- ο καλύτερος ριμπάουντερ στη θέση του στη διοργάνωση.
Ο “Τόκο” από την άλλη είναι ένας πολυμορφικός, υβριδικός φόργουορντ που μπορεί να δώσει πολλές λύσεις στην επίθεση αφού μέσα από τον πλουραλισμό των κινήσεών του μπορεί να σκοράρει με κάθε τρόπο. Εκτός από το σκοράρισμα, που λόγω των υπολοίπων ίσως μειωθεί -αρκετά- ο Γεωργιανός είναι πολύ αξιόπιστος ριμπάουντερ (7ος στην κατηγορία) και πολύ καλός πασέρ. Επίσης, είναι εξαιρετικός τόσο στο να βλέπει τα κοψίματα των κοντών όσο και να συνεργάζεται με τους ψηλούς high-low.
Σε τι διαφέρουν:
Στη θέση και στο πώς θα χρησιμοποιηθούν. Οι διαφορετικές θέσεις κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το πόσο καθοριστικοί μπορεί να γίνουν οι παίκτες για ομάδες τέτοιου μεγέθους.
• Ο Σενγκελια μπορεί να ηγηθεί στο σκορ σε κάποια παιχνίδια, όμως ορθολογικά θα έχει ένα ρόλο μέσα από τον οποίο θα κληθεί να πλαισιώνει -πρωτίστως- και να δίνει μια επιπρόσθετη λύση στην επίθεση παρά να αποτελεί τη βασική τακτική επιλογή. Αξίζει να δούμε πόσο καλά -και αν- θα μπορέσει να “σεταριστεί” τόσο με τον Μιλουτίνοφ όσο και με τα επιθετικογενή guard των Ρώσων.
• O Νικ θα πάρει το τιμόνι της δημιουργίας όμως θα τον δούμε να δημιουργεί περισσότερο για τους άλλους παρά για τον εαυτό του. Μέσα στο ήδη υπάρχον σύνολο των Ισπανών και σε συνδυασμό με τις τακτικές προτιμήσεις του Σάρας, ο Νικ θα παραμείνει στην κορυφή του τομέα της δημιουργίας, με μόνη διαφορά ότι θα αλλάξει ο καταμερισμός των ασίστ δηλαδή θα “σερβίρει” περισσότερα σουτ 3 πόντων από τις άλλες χρονιές, αυξάνοντας έτσι και την έμμεση παραγωγικότητα του. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον το πόσο γρήγορα -και αν- θα προσαρμοστεί ο Νικ στα θέλω του Γιασικεβίτσιους.