Γεννημένη το Δεκέμβριο του 1996 στην Άτλαντα, η αμερικανίδα σπρίντερ είναι μια νεαρή γυναίκα που μας υπενθυμίζει ότι ο αθλητισμός ΠΑΝΤΑ θα δημιουργεί πρότυπα μέσα από τις αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύει.
Η Γκάμπι μας κέντρισε το ενδιαφέρον όχι μόνο για το ρεκόρ που σημείωσε ώστε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες (δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στα 200μ, πίσω από την αείμνηστη Τζοφλο με χρόνο 21.61), αλλά κυρίως για τις επιδόσεις της στον «ακαδημαϊκό» στίβο και στο στίβο της ζωής!
Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Harvard, με πτυχίο στη Νευροβιολογία και στη Παγκόσμια Υγεία, είναι τρανό παράδειγμα πως μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα αρκεί φυσικά να το θέλουμε πολύ και να έχουμε το σωστό πλάνο!
Το 2019, την τελευταία της χρονιά στο πανεπιστήμιο, η Γκάμπι δεν αγωνίστηκε στο κολεγιακό πρωτάθλημα ώστε να μπορέσει να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα, να γίνει επαγγελματίας και να διεκδικήσει μια θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες, συνέχισε όμως τις σπουδές της και αποφοίτησε τον ίδιο χρόνο.
«Το να είσαι επαγγελματίας σε αυτό το άθλημα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, πρέπει είσαι συνεπής και τυπικός με το πρόγραμμα σου, αν χάσεις ένα μάθημα στη σχολή μπορείς να το αναπληρώσεις, μια προπόνηση όμως όταν προετοιμάζεσαι για ένα μεγάλο event, όχι.»
Η γλυκιά και χαμογελαστή Γκάμπυ, δυσκολεύτηκε πολύ για να βρει την χρυσή τομή ώστε να ισορροπίσει το απαιτητικό πρόγραμμα των σπουδών της με τον πρωταθλητισμό στο στίβο, αλλά τα κατάφερε βάζοντας το σωστό πλάνο και μένοντας προσηλωμένη στους στόχους της.
Η 24χρονη πλέον, σπρίντερ είναι ο λόγος που αξίζει να ξανασκεφτούμε αν ισχύει τελικά το κλισέ που λόγω νοοτροπίας αλλά και έλλειψης υποδομών στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα ακούμε συχνά από γονείς, δασκάλους και προπονητές «δεν μπορείς να τα κανείς όλα! Πρέπει να διαλέξεις! Ή σπουδές ή πρωταθλητισμός!».
Και αν σας φάνηκε σαν ένας μικρός «άθλος» αυτό που έκανε η Γκάμπυ, να συνδυάσει δηλαδή την ιατρική με τον πρωταθλητισμό, σας έχουμε και κάτι ακόμα!
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της για τους Ολυμπιακούς αγώνες τα τελευταία δυο χρόνια, και με κίνητρο τα όσα είδε να διαδραματίζονται σε ολόκληρο τον πλανήτη εξαιτίας της πανδημίας, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές της στο τμήμα επιδημιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τέξας στο Austin, με σκοπό να βοηθήσει να γίνει ο κόσμος ένα πιο ασφαλές μέρος στο μέλλον.
Η ιστορία της όμως δεν τελειώνει εδώ. Δεν υπάρχουν μόνο χαρές, μετάλλια, προκρίσεις, πτυχία και διακρίσεις. Όπως σε κάθε «παραμύθι» άλλωστε, δεν υπάρχει μόνο ο πρίγκιπας αλλά και ο δράκος.
Η Γκάμπυ έδειξε την πραγματική δύναμη της όταν στις αρχές του 2021, λίγο πριν αγωνιστεί στην κούρσα που της χάρισε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, υποβλήθηκε σε εξετάσεις και βρέθηκε ένας όγκος στο συκώτι της που όμως ευτυχώς για τη νεαρή αθλήτρια αποδείχτηκε έπειτα καλοήθης και ήταν κάτι αντιμετωπίσιμο.
Μια ακόμα δοκιμασία από την οποία η Γκάμπυ βγήκε νικήτρια κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της για τη μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα της…μέχρι την επόμενη.
Βλέπετε οι πραγματικοί πρωταθλητές, είναι πρωταθλητές παντού. Και τα πραγματικά πρότυπα είναι πρότυπα παντού, εντός και εκτός παρκέ, τερέν, πισίνας κτλ.
Γιατί ο αθλητισμός δεν είναι μόνο ρεκόρ και μετάλλια, ο αθλητισμός είναι στάση ζωής.
Ο αθλητισμός πρεσβεύει αξίες και ιδανικά που όλα τα παιδιά θα πρέπει μεγαλώνοντας να εντάξουν στην ζωή τους, όχι απαραίτητα για να κάνουν πρωταθλητισμό, αλλά για να γίνουν καλύτεροι πολίτες αυτής της κοινωνίας, καλύτεροι γονείς της αυριανής γενιάς ή απλά καλύτεροι άνθρωποι πρωτίστως για τους ίδιους και κατ’ επέκταση για τους άλλους.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να βάζουμε «φρένο» στα παιδιά μας ή και στον εαυτό μας λέγοντας δεν μπορείς ή δεν θα τα καταφέρεις.
Ας ξανασκεφτούμε αν πρέπει το παιδί μας να ακολουθήσει τον αθλητισμό, όχι για να γίνει επαγγελματίας, αλλά για να μπορέσει να εντάξει στην ζωή του όλες τις δεξιότητες που θα αναπτύξει μέσα από αυτόν.
Γιατί ο αθλητισμός πάνω από όλα σου μαθαίνει ότι σημασία δεν έχει τι μπορείς να κανείς, αλλά τι θέλεις.
