Η Αναστασία Κελεσίδου υπήρξε μία από τις κορυφαίες και πιο σταθερές Ελληνίδες αθλήτριες της δισκοβολίας με επιτυχίες και συνεχή παρουσία στο βάθρο σε 6 μεγάλες διοργανώσεις από το 1999 έως το 2004.

Η Αναστασία Κελεσίδου υπήρξε μία από τις κορυφαίες και πιο σταθερές Ελληνίδες αθλήτριες της δισκοβολίας με επιτυχίες και συνεχή παρουσία στο βάθρο σε 6 μεγάλες διοργανώσεις από το 1999 έως το 2004.
Κατέκτησε το πρώτο της μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1999 στη Σεβίλλη, όπου ήταν 2η με βολή στα 66,05μ.
Την επόμενη χρονιά, πήγε στο Σίδνεϋ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, ως ένα από τα φαβορί, και δικαίωσε τον τίτλο αυτό καθώς στις 27 Σεπτεμβρίου, κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο και τη 2η θέση στο αγώνισμα αυτό με βολή 65.71μ.
Αυτό ήταν και το πρώτο μετάλλιο για τη χώρα στη δισκοβολία, μετά το χάλκινο του Νικόλαου Γεωργαντά το 1904 στο Σεντ Λιούις, καθώς και το πρώτο γενικότερα στις γυναίκες του αγωνίσματος.
Η επόμενη μεγάλη διοργάνωση ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2001 στο Έντμοντον όπου κατέλαβε την 3η θέση μετά την αφαίρεση του μεταλλίου από τη νικήτρια για χρήση αναβολικών ουσιών με βολή στα 65,52μ.
Η Τασούλα που έψαχνε επιτέλους τη νίκη αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2002 στο Μόναχο όπου τελικά κατέλαβε για άλλη μια φορά την 3η θέση με επίδοση στα 63,92μ., 39 εκατοστά πίσω από τη νικήτρια Κατερίνα Βόγγολη.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2003 στο Παρίσι κατέκτησε την 2η θέση και το αργυρό μετάλλιο, με καλύτερη βολή στα 67,13μ., μπροστά αυτή τη φορά από την άλλη Ελληνίδα δισκοβόλο, Κατερίνα Βόγγολη.
Μετά από τόσες 2ες και 3ες θέσεις σε μεγάλες διοργανώσεις η Τασούλα Κελεσίδου αναζητούσε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, κάτι που φάνταζε εφικτό αν λάβει κανείς υπόψη τις επιδόσεις εκείνη τη χρονιά (67,03μ).
Πέρασε πανηγυρικά στον τελικό και με βολή στα 66,68μ. προηγούνταν μέχρι την 5η προσπάθεια, αλλά τελικά για άλλη μια φορά κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, δεύτερο σε διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων.
Το παλμαρέ της παραμένει εντυπωσιακό και καταδεικνύει την τεράστια αξία της.
Δύο αργυρά μετάλλια σε Ολυμπιακούς αγώνες, το 2000 και το 2004, αργυρή στα Παγκόσμια του 1999 και του 2003 και χάλκινη το 2001, χάλκινη στο πανευρωπαικό του 2002 και χρυσή στους μεσογειακούς το 1997 στο Μπάρι.
Απλά μοναδική.