Ο Γιώργος Καραγκούνης ήταν βασικότερος των βασικών στο θαύμα της εθνικής μας ομάδας στην Πορτογαλία το 2004. Ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ στην πρεμιέρα με δυνατό σουτ έξω από την περιοχή, δείχνοντας με το καλημέρα ότι η Ελλάδα δεν είναι αμελητέα ποσότητα.

Παρόλ’ αυτά ήταν και ο μοναδικός σε ολόκληρη τη διοργάνωση που έχασε όχι ένα, αλλά δύο παιχνίδια λόγω καρτών. Ελάχιστοι θα θυμούνται ότι ο Κάρα είχε ήδη αντικρύσει 2 κάρτες με Πορτογαλία και Ισπανία μένοντας έξω στην ήττα από την Ρωσία στον όμιλο.

Το ίδιο έπαθε με Γαλλία στον προημιτελικό και Τσεχία στον ημιτελικό. Αυτή κόντρα στους Τσέχους πόνεσε πολύ. Ήταν μόλις 3 λεπτά πριν την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας της αναμέτρησης, όταν σε ένα δικό του ανοιχτό κοντρόλ, ο Σμίτσερ πρόλαβε την μπάλα και ο Καραγκούνης βρήκε τον αστράγαλό του.


Ο Πιερλουίτζι Κολίνα περίμενε να δει τι γίνεται, με τον Τσέχο να σφαδάζει και τον Καραγκούνη να καταλαβαίνει πως έρχεται το “κακό”. Με αρκετή καθυστέρηση ο Ιταλός ρέφερι έδωσε την κίτρινη κάρτα που σήμαινε ότι ο Έλληνας μέσος δεν είχε δικαίωμα να παίξει στον τελικό σε περίπτωση που η Ελλάδα κατάφερνε να περάσει, όπως κι έγινε.

Παρά την απογοήτευσή του ο Κάρα τα έδωσε όλα στα εναπομείναντα λεπτά και συνέβαλε τα μέγιστα στην τεράστια πρόκριση της εθνικής στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Μάλιστα στο τέλος το πανηγύρισε με την ψυχή του. Το ραντεβού με την ιστορία ήταν δεδομένο έστω κι αν ίδιος θα ήταν θηρίο στο κλουβί.