Ο πρόεδρος της ΚΟΕ ήταν ξεκάθαρος:
“Το φωνάζω από το καλοκαίρι. Προέβλεψα τα όσα ακολούθησαν. Οι αθλητικοί χώροι αποτελούν το σπίτι του κάθε αθλητή. Οταν κλείνει το σπίτι, διαλύουν τα πάντα. Ζούμε μια ζοφερή και φθίνουσα κατάσταση, που οδηγεί στην απαξίωση του αθλητισμού. Τα πάντα έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Εμείς οι παράγοντες του αθλητισμού δεν υπάρχουμε και δεν ακουγόμαστε. Τα κολυμβητήρια αποτελούν τη διέξοδο και το “σπίτι” της νεολαίας. Σε αυτά αθλούνται καθημερινά χιλιάδες άτομα, όλων των ηλικιών. Όταν τα κλείνουμε και τα καταργούμε, ανοίγουμε άλλους χώρους. Κλείνουμε τις εκκλησίες για να ανοίξουμε χαμαιτυπεία. Ο αθλητισμός αποτελεί κοινωνική ευαισθησία. Λένε πολλοί για το υψηλό κόστος συντήρησης ενός κολυμβητηρίου. Και η υγεία είναι ακριβή και η παιδεία είναι ακριβή. Πρέπει να τα καταργήσουμε; Δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση. Χρειάζεται σχεδιασμός και οργάνωση”.