Το 2011 ήταν η χρονιά του Νόβακ Τζόκοβιτς στον πλανήτη του τένις. Ο Σέρβος ανέβηκε στις 3 Ιουλίου στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης κι έμεινε εκεί μέχρι το τέλος εκτροχιάζοντας το δίπολο Φέντερερ – Ναδάλ που εναλλασσόταν στην κορυφή από το 2004 και μετά.
Ο τρομερός Νόλε κατέκτησε τα 3 από τα 4 Γκραν Σλαμ της χρονιάς, του ξέφυγε μόνο το Ρολάν Γκαρός ενώ με τις επικρατήσεις του κόντρα στους Ναδάλ – Φέντερερ έστειλε μήνυμα ότι αποτελεί πλέον το πιο καυτό όνομα στα κορτς. Γεγονός που ήρθε στο τέλος να υπογραμμίσει και η ανάδειξη του από το BBC, ως κορυφαίας αθλητικής προσωπικότητας του 2011. Έκλεισε τη σεζόν με το εκπληκτική επίδοση των 70 νικών σε 76 αγώνες, ενώ από την αρχή της χρονιάς είχε σημειώσει μέχρι τον ημιτελικό του Ρολάν Γκαρός, όπου ηττήθηκε από το Φέντερερ 41 συναπτές νίκες. Ο Ελβετός του στέρησε την ισοφάριση του σχετικού ρεκόρ του Τζόν Μακενρό που αντέχει περήφανα από το 1984. Δε μπόρεσε όμως να τον εμποδίσει, όπως και ο Ναδάλ να κλείσει τη χρονιά με συνολικά 10 τίτλους. Πιθανόν να ήταν περισσότεροι αν ο πονεμένος ώμος του δε τον υποχρέωνε να εγκαταλείψει στο Σινσινάτι στον τελικό με το Μάρεϊ και δεν τον φρέναρε στη Βασιλεία και στο Λονδίνο, στην πτώση της ετήσιας αυλαίας. Όσο για την παράμετρο της επιφάνειας, μόνο πρόβλημα δεν του δημιούργησε. Ο 24χρονος Σέρβος ήταν απολαυστικός και στη σκληρή και στο χώμα και στο γρασίδι.
Παρ’ ολίγο να το ξεχάσουμε, ο Τζόκοβιτς παίζει στον τελικό του τουρνουά επίδειξης στο Άμπου Ντάμπι στη «δύση» του 2011. Τουρνουά επίδειξης βέβαια, αλλά σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις τον καλύτερο δεν περιμένουν όλοι να απολαύσουν…;
Ο επίλογος της αγωνιστικής χρονιάς στην O2 Arena ήταν σχεδόν ίδιος με εκείνον του 2010, καθώς είχε τον ίδιο πρωταγωνιστή. Το Ρότζερ Φέντερερ. Ο Ελβετός στα 30 του πλέον, κέρδισε το χειροκρότημα στη λονδρέζικη σκηνή, επικρατώντας στον τελικό του Τζο Βίλφιντ Τσονγκά που ουκ ολίγα προβλήματα του είχε δημιουργήσει στο παρελθόν. Ο Ελβετός maestro ήταν χάρμα ιδέσθαι, – ιδιαίτερα στο ματς με το Ναδάλ – αφήνοντας σαφή υπονοούμενα ότι δε θα συμφιλιωθεί με την τρίτη θέση.
Η σύνοψη πάντως καταλήγει στην αφετηρία της συλλογιστικής που κυριαρχούσε στον κόσμο του τένις με την αρχή της χρονιάς. Η τετράδα Τζόκοβιτς, Ναδάλ, Φέντερερ , Μάρεϊ ήταν αυτή που κυριάρχησε και φέτος. Τσονγκά και Φερέρ φλέρταραν με τη δόξα, όποτε όμως κλήθηκαν να τα φέρουν βόλτα με αυτούς σε αγώνες που έδιναν τρόπαια δεν τα κατάφεραν.
Ο Ναδάλ κατέκτησε το μοναδικό Γκραν Σλαμ που ξέφυγε από το «τσουνάμι» Τζόκοβιτς και ήταν το Ρολάν Γκαρός. Του έχει γίνει άλλωστε συνήθεια αφού αυτή ήταν 6η φορά στην καριέρα του. Ο Φέντερερ για ακόμη μία φορά δε μπόρεσε να γλιστρήσει καλύτερα από το Ναδάλ στο κοκκινόχωμα.
Στις γυναίκες το 2011 ήταν χρονιά πολυσυλλεκτική. Φαίνεται ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι πρωταγωνίστριες έρχονταν από ένα μικρό μπουκέτο χωρών. Η δεκάδα φέτος περιλαμβάνει για πρώτη φορά από το 1975, όταν και εισήχθη το σύστημα κατάταξης 9 διαφορετικές χώρες.
Στην κορυφή, προς τέρψη του φιλοθεάμονος ανδρικού κοινού παρέμεινε η Καρολίν Βοσζνιάκι, με την πικρία όμως να διαγράφεται στο πρόσωπο της. Η Δανή δεν κατάφερε ούτε και φέτος να πανηγυρίσει τίτλο Γκραν Σλαμ, στη δεύτερη διαδοχική της χρονιά στο θρόνο του γυναικείου τένις.
Η Κιμ Κλάιστερς πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο της σεζόν στην Αυστραλία, πετυχαίνοντας στον τελικό επική ανατροπή επί της Λι.
Για τους Κινέζους το 2011 ήταν η χρονιά του κουνελιού και της Να Λι. Στη Μελβούρνη έγινε η πρώτη Κινέζα που συμμετείχε σε τελικό τουρνουά Γκραν Σλαμ και στο Παρίσι έκανε το επόμενο βήμα, καθώς κατέκτησε το τρόπαιο κόντρα στην υπερασπιζόμενη την κούπα «Σουζάν Λεγκλέν», Φραντσέσκα Σκιαβόνε.
Το Γουίμπλεντον ήταν υπόθεση της Πέτρα Κβίτοβα. Η Τσέχα είναι από τα πρόσωπα του 2011 πανηγυρίζοντας το αγγλικό Όπεν εις βάρος της ανακάμπτουσας κι επίσης κατέχουσας σημαντικό μερίδιο της προσοχής Μαρία Σαράποβα.
Σαν το παλιό καλό κρασί η 27χρονη πλέον Σαμάνθα Στόσουρ, έλαμψε στη Ν. Υόρκη και το US Open. Η Σερένα Γουίλιαμς στον τελικό αποδείχθηκε πολύ χαμηλό εμπόδιο για την Αυστραλή, η οποία γεύθηκε με αμηχανία τις πρώτες στιγμές της πρωτόγνωρης επιτυχίας σε τουρνουά Γκραν Σλαμ.
Στο ημερολόγιο του 2011 το όνομα των αδερφών Γουίλιαμς, απουσιάζει από τις ημέρες των μεγάλων επιτυχιών. Και αυτό επίσης αποτελεί τεκμήριο διαφορετικότητας της χρονιάς που φεύγει.
Επιμέλεια: Γιώργος Λιώρης