Αφιερωματικό κομμάτι στην εθνική μας ομάδα των ανδρών, που εξέπληξε τους πάντες στο Σβέσατ με την εντυπωσιακή πορεία της μέχρι τον τελικό, έκανε σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης.
Με τον εμφατικό τίτλο «η Ελλάδα έβαλε φωτιά στο Σβέσατ» η ιστοσελίδα της E.T.T.U. (www.ettu.org) έχει από το μεσημέρι βασικό θέμα το ελληνικό συγκρότημα και την ιστορική επιτυχία του στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Φιλοξενεί πολύ ενδιαφέρουσες δηλώσεις του Κώστα Βατσακλή και δημοσιεύει μεγάλη φωτογραφία των αθλητών Παναγιώτη Γκιώνη, Καλλίνικου Κρεάνγκα, Κώστα Παπαγεωργίου, Τάσου Ρηνιώτη και του προπονητή με τα έπαθλά τους λίγα λεπτά μετά την απονομή.
Αναλυτικά το δημοσίευμα αναφέρει:
«Ποιος το σκέφτηκε ότι η Ελλάδα θα παίξει στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 2013; Το έκαναν όμως, και το έκαναν με υπέροχο στυλ. Έβαλαν την έξι φορές πρωταθλήτρια Γερμανία κάτω από σοβαρή πίεση και συνέβαλαν σ’ έναν από τους πιο εντυπωσιακούς τελικούς. Τελικά, έπρεπε να συμβιβαστούν με το ασημένιο μετάλλιο, αφού έφτασαν στο πόντιουμ των νικητών για πρώτη φορά στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Ο άνθρωπος, του οποίου τα παιχνίδια άνοιξαν αυτόν το δρόμο ήταν ο Παναγιώτης Γκιώνης, αλλά η συμβολή του Καλλίνικου Κρεάνγκα, ενός μύθου, που ήδη έχει κερδίσει 12 μετάλλια στις κορυφαίες διοργανώσεις, όπως και του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου, ο οποίος έχασε μόνο έναν αγώνα καθ’ όλη τη διάρκεια του τουρνουά δεν γίνεται να αμφισβητηθεί.
«Για άλλη μια φορά στον τελικό, η εμφάνιση του Γκιώνη ήταν στο υψηλότερο επίπεδο. Δημιούργησε πίεση στον Οβτσάροφ, που είχε ξεπεράσει τον Κρεάνγκα και έδειξε ψυχική δύναμη στον αγώνα με τον Μπάουμ όταν βρέθηκε πίσω με 0-2 στα σετ. Έκανε αντεπίθεση και κατέκτησε τη νίκη. Ενάντια στον Οβτσάροφ ο Γκιώνης πήρε το προβάδισμα από νωρίς, τον έθεσε υπό πίεση κι έχασε τα δύο επόμενα σετ με 12-10», δήλωσε ο Κώστας Βατσακλής.
Πριν από τον τελικό ο Παπαγεωργίου ήταν αήττητος. Ο Φρανζίσκα του χάλασε το ρεκόρ. «Ο Παπαγεωργίου είναι ένας πολύ έξυπνος παίκτης, δυνατός και ήρεμος. Μπορεί να κάνει ζημιές σε παίκτες πολύ καλύτερους στη διεθνή κατάταξη, το απέδειξε εδώ, το έχει αποδείξει και πολλές φορές στο παρελθόν. Νίκησε τον Βάλντνερ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Παρίσι το 2003 και στην Αυστρία ο ρόλος του στη δημιουργία αυτής της επιτυχίας ήταν τεράστιος», σχολίασε ο ομοσπονδιακός τεχνικός.
Ο αγώνας κατά της Πορτογαλίας έδωσε δύναμη στην ελληνική ομάδα. «Ήμασταν προετοιμασμένοι γι’ αυτά τα ματς. Ο Γκιώνης έχει καθιερωθεί ως ένας παίκτης, που ξέρει πώς να νικήσει αριστερόχειρες. Φρέιτας, Μοντέιρο, Μπάουμ, όλοι τους υπέφεραν στα χέρια του εδώ. Η νίκη επί της Πορτογαλίας μας έδωσε καύσιμα και ξεκινήσαμε την εξαιρετική τροχιά. Η νίκη απέναντι στη Λευκορωσία δεν ήρθε ως έκπληξη. Έχουμε κερδίσει τους Λευκορώσους ακόμη και χωρίς τον Κρεάνγκα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2008. Ο Γκιώνης είχε επίσης πετύχει ήδη νίκη κόντρα στον Σαμσόνοφ. Δεν ήμασταν φαβορί, αλλά γνωρίζαμε τι χρειάζεται να κάνουμε για να πάρουμε τη νίκη».
Ο ένας και μοναδικός Κρεάνγκα πέτυχε τελικά το όνειρό του. «Ο Καλλίνικος ήδη έχει κερδίσει 12 μεγάλα μετάλλια, αλλά ονειρευόταν κι εκείνο της ομάδας. Ξέρω ότι η προσωπική επιθυμία του ήταν να πει αντίο με το μετάλλιο της ομάδας. Δεν λέω ότι θα το κάνει τώρα, αλλά πλέον είναι ανακουφισμένος. Χρόνια τώρα, σχεδιάζουμε προσεκτικά όλα τα παιχνίδια του, τις εμφανίσεις του και τα τουρνουά στα οποία μπορεί να μετάσχει. Αυτός εστιάζει μόνο στις μεγαλύτερες διοργανώσεις και στους αγώνες του γαλλικού πρωταθλήματος ώστε ν’ αποφεύγει τους τραυματισμούς και ν’ αποδίδει σε ένα υψηλότερο επίπεδο για την εθνική ομάδα».
Κληθείς να συγκρίνει τα μετάλλια του Κρεάνγκα στο ομαδικό και στα ατομικά ο Κώστας Βατσακλής ήταν σαφής : «Δεν μπορείτε να συγκρίνετε. Η αίσθηση ότι έχουμε κατακτήσει ασημένιο μετάλλιο στο ομαδικό αγώνισμα είναι κάτι για το οποίο ζούσαμε όλοι. Δουλέψαμε μαζί για 20 χρόνια στην ομοσπονδιακή μας αίθουσα στην Αθήνα γι’ αυτό».
Ο ομοσπονδιακός προπονητής ευχαρίστησε την ελληνική ομοσπονδία και εξήρε τις προσωπικές προσπάθειες του προέδρου Μανώλη Κολυμπάδη για τη μεγάλη υποστήριξη σε περίοδο ισχυρής οικονομικής κρίσης. «Τα έσοδά μας είναι ελάχιστα πια. Η μόνη υποστήριξη που έχουμε είναι από την εθνική μας ομοσπονδία μας και τον μεγάλο ενθουσιασμό του προέδρου κυρίου Κολυμπάδη».