Η μάχη της πλατείας Συντάγματος που κερδίθηκε το απόγευμα της Τετάρτης από τους «Αγανακτισμένους» πολίτες, ήταν το πλέον ενθαρρυντικό μήνυμα από το τελευταίο καυτό 24ωρο της πολιτικής σκηνής της χώρας.

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Η μάχη της πλατείας Συντάγματος που κερδίθηκε το απόγευμα της Τετάρτης από τους «Αγανακτισμένους» πολίτες, όπως αποκαλούνται όσοι δίνουν καθημερινά το παρόν στο κέντρο της Αθήνας, ήταν το πλέον ενθαρρυντικό μήνυμα από το τελευταίο καυτό 24ωρο της πολιτικής σκηνής της χώρας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου σε πρώτο πλάνο και ο Αντώνης Σαμαράς σε δεύτερο δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Αντίθετα, οι «Αγανακτισμένοι» κατάφεραν να ανακαταλάβουν ειρηνικά την πλατεία Συντάγματος, από την οποία επιχείρησαν να τους απομακρύνουν οι «γνωστοί-άγνωστοι» κουκουλοφόροι που ταλαιπωρούν επί δεκαετίες με τις «αυθόρμητες παρεμβάσεις τους» κάθε συγκέντρωση οποιασδήποτε κατηγορίας πολιτών.

Φρόντισαν να πάρουν στο κυνήγι τους προβοκάτορες, καθάρισαν την πλατεία από τα αποκαϊδια και τα σπασμένα μάρμαρα, υποδέχθηκαν τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιάννη Μηλιώκα και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, για να γιορτάσουν με συναυλία τη νίκη σε βάρος των αθλίων (όχι του Βίκτωρος Ουγκό, αλλά του παρακράτους) και έδωσαν το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Ότι θα μείνουν εκεί, ότι θα αυξάνονται καθημερινά κι ότι δεν θα αποχωρήσουν μέχρι να βεβαιωθούν πως η Ελλάδα θα παραμείνει στους Έλληνες.

Η ανταπόκριση των απεσταλμένων του BBC στην Αθήνα, που κάλυψαν τα γεγονότα, λέει όλη την αλήθεια. Ότι «οι Έλληνες τα βάζουν με τον κόσμο», με τους ανθώπους δηλαδή που καθορίζουν τις τύχες των λαών χωρίς να τους το έχει ζητήσει κανένας λαός!

«Είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για έναν πόλεμο μεταξύ της Ελλάδας, και του υπόλοιπου κόσμου. Το να βρίσκομαι εδώ, στη πρώτη γραμμή των οργισμένων διαδηλωτών που αψιμαχεί με τα ΜΑΤ, τα οποία υπερασπίζονται το κοινοβούλιο,  μου δημιουργεί μια περίεργη αίσθηση. Σκέφτομαι πως βρίσκομαι στη πρώτη γραμμή της μάχης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Αν η Ελλάδα καταρρεύσει, οι παγκόσμιοι ηγέτες φοβούνται για μια νέα περίπτωση Lehman», έγραψε στην ανταπόκρισή του ο Paul Mason.

Είναι προφανές ότι αυτό που βλέπει ένας Άγγλος δημοσιογράφος με παρουσία 5-6 ωρών στην πλατεία Συντάγματος και το μεταφέρει στην ανταπόκρισή του μας το κρύβουν οι κρατούντες. Ότι η χώρα και οι πολίτες της έχουν μετατραπεί σε πειραματόζωα ενός παγκόσμιου συστήματος που είναι ΜΟΝΟ οικονομικό και καθόλου πολιτικό. Οι χώρες (γιατί το φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα) αντιμετωπίζονται ως «Ανώνυμες Εταιρείες» και οι πολίτες τους είναι οι «μετοχές» που έχουν θετικό ή αρνητικό πρόσημο στο ταμπλό του χρηματιστηρίου!

Ναι, αλλά αυτό το παιχνίδι που έτσι κι αλλιώς είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, αφού έχει να κάνει με ανθρώπινες ζωές, γίνεται ολοένα και πιο φανερό με αποτέλεσμα ο κόσμος να ξεσηκώνεται γιατί αντιλαμβάνεται ότι υποθηκεύεται το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του. Γι αυτό και στο κοινοβούλιο της Καταλωνίας επιστράτευσαν ήδη ελικόπτερο για να μεταφέρει τους βουλευτές, γι αυτό και στην Αγγλία οι δημόσιοι υπάλληλοι άρχισαν να εναντιόνται στα μέτρα λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Κάμερον.

Και για όσους εξακολουθούν να μη καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται η χθεσινή δήλωση του προέδρου των Γερμανών Φιλελευθέρων, Ράινερ Μπρίντερλε, ξεκαθαρίζει το όποιο θολό τοπίο μπορεί να υπάρχει: «Είναι ώρα να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός οικονομικός οίκος. Τρεις συγκεκριμένοι αμερικάνικοι οίκοι μονοπωλούν τη διαδικασία αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας κρατών και τραπεζών. Η καθιέρωση ενός ευρωπαϊκού οίκου αξίζει να επιδιωχθεί, διότι ένας ευρωπαίος ανταγωνιστής θα έσπαζε αυτό το ολιγοπώλιο. Η αυτοπεποίθηση με την οποία σηκώνουν ή κατεβάζουν τον αντίχειρα είναι αξιοπρόσεχτη», είπε με νόημα ο γερμανός πολιτικός.Ποιος θα εναντιωθεί σ΄ αυτούς τους «οίκους ενοχής»; Η απάντηση ίσως να βρίσκεται στις πλατείες όλης της Ευρώπης.