Ο Αργύρης Πεδουλάκης ξεκινά την τρίτη θητεία του στον Παναθηναϊκό σε λιγότερο από μια δεκαετία και ο Χρήστος Καούρης θυμάται τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές από τις δύο προηγούμενες.
2012 – 13: Τα πρώτα βήματα
Οποιοσδήποτε έφτανε στον Παναθηναϊκό αμέσως μετά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα είχε ένα σχεδόν αδύνατο έργο, με το φάντασμα του Σέρβου να κυκλοφορεί ανενόχλητο στα αποδυτήρια, το παρκέ και τις εξέδρες του Ο.Α.Κ.Α. Η αποχώρηση του «Ζοτς» συνδυάστηκε με νέα διοίκηση, με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να αναλαμβάνει πλέον την τύχη του συλλόγου και μόλις δύο παίκτες να απομένουν στο ρόστερ, τους εμβληματικούς Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή. Mission impossible.
Ο Πεδουλάκης και το επιτελείο του κάνουν διάνα με τους Λάσμε, Ματσιούλις, Μπράμο, ο Ούκιτς και ο Σχορτσανίτης δίνουν ποιότητα και εμπειρία, ο Πάνκο φέρνει μέσω ανταλλαγής τον Γκιστ, ένα πραγματικό τζακ-ποτ για τον σύλλογο. Οι αστοχίες είναι αναμενόμενες (Κίτσεν, Μπανκς, Άρμστρονγκ), όμως ο Παναθηναϊκός είναι ανταγωνιστικός από το ξεκίνημα και από τα Χριστούγεννα και έπειτα προοδεύει συνεχώς. Το δίδυμο Γκιστ – Λάσμε σε συνδυασμό με την οξυδέρκεια και την αμυντική ικανότητα των Διαμαντίδη – Τσαρτσαρή – Ματσιούλις μετατρέπει τους πράσινους σε μία από τις πιο δυσκολοκατάβλητες ομάδες στην Ευρώπη. Σε αυτό το στυλ μπάσκετ δεν χωράει ο NBAer Τζέισον Καπόνο, ο οποίος αποτελεί προσωπική επιλογή του προέδρου αλλά φεύγει… νύχτα αφού δεν έχει την προτίμηση του προπονητή του.
Ο Παναθηναϊκός φτάνει στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας, επίτευγμα αδιανόητο το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς και φτάνει να έχει ματς πρόκρισης στο F4 στην έδρα του, στο τέταρτο παιχνίδι απέναντι στη Μπαρσελόνα του Πασκουάλ. Οι Καταλανοί έχουν τον τελευταίο λόγο, όμως η ευρωπαϊκή χρονιά είναι ήδη επιτυχημένη.
Η απολαυστική παρθενική σεζόν του Έλληνα προπονητή ολοκληρώνεται με την κατάκτηση του νταμπλ, με τον Παναθηναϊκό να «σκουπίζει» τον back to back πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό με 3-0 νίκες. Rebuilding και τίτλοι σε ένα χρόνο γίνεται; Κι όμως, έγινε.
2013-14: Γεμάτο ρόστερ, προβληματική εικόνα
Ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος. Ο Τσαρτσαρής έχει κρεμάσει τη φανέλα του, όμως ο σκληρός πυρήνας των Διαμαντίδη/Ματσιούλις/Γκιστ/Λάσμε/Μπράμος/Ούκιτς έχει ενισχυθεί με τους Φώτση/Παππα/Γιάνκοβιτς/Μαυροκεφαλίδη. Στο βάθος ξεπροβάλλει το ταλέντο του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου. Εντούτοις η αλήθεια του παρκέ είναι διαφορετική: ο Παναθηναϊκός παίζει ένα σκληρό, αμυντικό και συχνά αποκρουστικό μπάσκετ, που κουράζει βαθμιαία τους οπαδούς του.
Η πρόκριση από την regular season κρίνεται μετά από μια εντός έδρας νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα, ο Πεδουλάκης κερδίζει χρόνο με μια νίκη επί του Ολυμπιακού λίγο πριν τα Χριστούγεννα, αλλά το ρολόι έχει αρχίσει ήδη να μετρά αντίστροφα. Ως συνήθως, η γιατρειά είναι τα αποτελέσματα: όταν αυτά δεν έρχονται, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφασίζει την αποπομπή του μετά την 9η αγωνιστική του Top 16 και μια εντός έδρας ήττα από την αδιάφορη Λαμποράλ Κούτσα.
2015-16: Επιστροφή, μέρος πρώτο
Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και από τον πάγκο του Παναθηναϊκού έχουν περάσει, αλλά όχι στεριώσει οι Ντούσκο Ιβάνοβιτς, Σάσα Τζόρτζεβιτς. Ο Σέρβος απολύεται μετά την «σκούπα» της Λαμποράλ επί του τριφυλλιού στα πλέι-οφ, σε μια σεζόν που περιελάμβανε ένα ανορθόδοξο ρόστερ, τις συνηθισμένες ενισχύσεις του Ιανουαρίου, μια έκλαμψη και συνολικά μέτριο μπάσκετ στην τελευταία σεζόν του Δημήτρη Διαμαντίδη. Χωρίς ηθικό , ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να μην απειλήσει καν τον ισχυρό Ολυμπιακό στους τελικούς.
Ο Πεδουλάκης δηλώνει «στρατιώτης της ομάδας», επιστρατεύεται αντί του «Σάλε» και παρουσιάζει μια απροσδόκτητα σκληρή ομάδα που χάνει μεν το πρωτάθλημα με 3-1 νίκες, αλλά με τον Σπανούλη να κάνει τους τελικούς της ζωής τους. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον Πεδουλάκη, ο οποίος χτίζει την ομάδα της επόμενης σεζόν.
2016-17: Καταστροφή σε χρόνο dt
Το μπάτζετ ανεβαίνει σημαντικά μετά την απόσυρση του Δημήτρη Διαμαντίδη και ο Παναθηναϊκός δείχνει να είναι μια σύγχρονη, αθλητική και ποιοτική ομάδα, μακριά από τις old school εμμονές του Τζόρτζεβιτς (Πάβλοβιτς, Ραντουλιτσα, Κούζμιτς). Σίνγκλετον, Ρίβερς, Τζέιμς, Νίκολς, Μπουρούσης, πραγματική κοσμοσυρροή.
Πεδουλάκης και ομάδα χρειάζονται φυσιολογικά χρόνο, όμως το σοβαρό περιστατικό με τον Μάικ Τζέιμς, ο οποίος διαπληκτίζεται με τον προπονητή του και αυτοτραυματίζεται περνώντας το χέρι του μέσα από τη τζαμαρία της φυσούνας ρίχνει βαριά σκιά με το «καλημέρα».
Η δύσκολη νίκη επί της Ζάλγκιρις στην πρεμιέρα έχει ως συνέχεια την 25άρα από τον Ολυμπιακό στο Σ.Ε.Φ, για την 2η αγωνιστική της Basketleague (88-63). «Θα γίνουμε σκληροί, αλλιώς δεν είμαι εγώ εδώ» λέει στην συνέντευξη τύπου, αλλά ούτε και ο ίδιος φαντάζεται τι θα επακολουθήσει. Δύο ημέρες αργότερα ανακοινώνεται η παραίτηση του έμπειρου τεχνικού, οι φήμες μιλούν για έντονο διαπληκτισμό με τον Γιαννακόπουλο, και από το «πράσινο» στρατόπεδο διαρρέεται πως ο λόγος του διαζυγίου ήταν η άρνηση του «Άρτζι» να δεχτεί ως Αμερικανό βοηθό εξειδικευμένο στην επίθεση, τη στιγμή που υπήρχε σχετικός όρος στο συμβόλαιό του.
Με τις σχέσεις του με τον ιδιοκτήτη της ομάδας να έχουν πλέον αποκατασταθεί και δημόσια, ο 55χρονος Πεδουλάκης ρίχνει την τρίτη του ζαριά στον Παναθηναϊκό.
