Στην εποχή που όλα υπολογίζονται με το χρήμα, υπάρχουν ακόμη κάποιοι ρομαντικοί που βάζουν το συναίσθημα σε… περίοπτη θέση και αποφασίζουν με την καρδιά.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει και ο Λίντσεϊ Ροουζ που έκανε τα πάντα για να μείνει στον Άρη.
Για να μην παρεξηγηθώ, εξηγούμαι…
Ο Ρόουζ δεν ήταν Αρειανός και το πιο πιθανό είναι ότι πριν έρθει στην Θεσσαλονίκη τον περασμένο Ιανουάριο, δεν ήξερε καν την ύπαρξη της ομάδας.
Επίσης δεν πιστεύω ότι ο Ρόουζ έγινε Αρειανός.
Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι σε αυτή την περίπτωση σημαντικό ρόλο για τον «γάμο» Άρη – Ρόουζ, έπαιξε το δέσιμο που υπήρξε μεταξύ … τριών πλευρών.
Της ομάδας, του ποδοσφαιριστή και του κόσμου.
Ο Γάλλος αγαπήθηκε από την κερκίδα, κατ΄ αρχήν γιατί έδειξε ότι έχει ηγετικές ικανότητες και «έδεσε» με τον Βέλεθ αλλά και με όποιον ακόμη συμπαίκτη του κλήθηκε να αγωνιστεί στο κέντρο της άμυνας.
Ο ίδιος, εισέπραξε αυτή την αγάπη. Δεν τον άγχωσε το γεγονός ότι ο κόσμος στήριξε πολλά επάνω του.
Αντίθετα αυτή η εμπιστοσύνη του κόσμου, του έδωσε περισσότερο δύναμη για να συνεχίσει και να βελτιώνεται.
Η οικογένεια του προσαρμόστηκε στην Θεσσαλονίκη με αποτέλεσμα να βλέπουν όλοι τους ως ανάμνηση την Λοριάν.
Μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα και οι υποχρεώσεις με τον Άρη, επέστρεψε στη Γαλλία, λίγες μέρες αργότερα ήρθε στην Θεσσαλονίκη, ξαναπήγε στην Γαλλία μέχρι που πέτυχε αυτό που ήθελε.
Και εδώ που τα λέμε δεν είναι λίγο να απορρίπτεις το Championnat (έστω κι΄ αν πρόκειται για την Ligue 2), για την ελληνική Super League των μύριων προβλημάτων.
Όμως οι καταστάσεις στον Άρη – στην παρούσα φάση – είναι τέτοιες, που δελεάζουν τον Ρόουζ αλλά και πολλούς ακόμη ποδοσφαιριστές να θέλουν να παίξουν στο «Κλ. Βικλείδης».
