Είναι το παγκόσμιο κύπελλο των πρώτων μεγάλων απογοητεύσεων στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Τα πρώτα κλάματα, ακόμα και οι πρώτες αυτοκτονίες! Κι όλα αυτά γιατί η διοργανώτρια Βραζιλία ηττήθηκε στον μεγάλο τελικό του Μαρακανά την 16η Ιουλίου απ’ την Ουρουγουάη. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο όρος «Μαρακανάνθο» (Maracananzo), που ισοδυναμεί με την πρώτη τεράστια ποδοσφαιρική έκπληξη!
Το παγκόσμιο κύπελλο του 1950 διοργανώθηκε απ’ τις 24 Ιουνίου ως τις 6 Ιουλίου του 1950. Ήταν το πρώτο μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, καθώς οι διοργανώσεις του 1942 και 1946 δεν πραγματοποιήθηκαν. Έλαβαν μέρος 13 ομάδες από τρεις ομοσπονδίες και οι αγώνες διεξήχθησαν σε έξι γήπεδα και σε ισάριθμες πόλεις. Συγκεκριμένα οι πόλεις του μουντιάλ ήταν οι Ρίο ντε Τζανέιρο, Σάο Πάολο, Μπέλο Οριζόντε, Κουριτίμπα, Πόρτο Αλέγκρε και Ρεσίφε. Το τουρνουά ολοκληρώθηκε μετά από 22 ματς και 88 γκολ. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Βραζιλιάνος Αντεμίρ με οκτώ γκολ. Ήταν τεράστια η δίψα των βραζιλιάνων για ποδόσφαιρο που κατέκλυσαν τα γήπεδα δημιουργώντας ενα σπουδαίο ρεκόρ. Συνολικά 1.043.500 θεατές είδαν από κοντά τα παιχνίδια με μέσο όρο ανα ματς, 47.432 φιλάθλους. Το ρεκόρ παρέμεινε ζωντανό μέχρι το 1966 και το παγκόσμιο κύπελλο της Αγγλίας.
Στο αγωνιστικό κομμάτι οι 13 ομάδες μπήκαν σε τέσσερις ομίλους απ’ τους οποίους οι κορυφαίες δημιούργησαν έναν νέο όμιλο. Ουρουγουάη, Βραζιλία, Σουηδία και Ισπανία έδωσαν τη μάχη για τον μεγάλο τελικό, στον οποίο θα συμμετείχαν οι δύο πρώτες του ομίλου. Η Ουρουγουάη και η Βραζιλία κατά σειρά, πήραν τις δύο πρώτες θέσεις και στις 16 Ιουλίου του 1950, 200.000 (!) θεατές κατέκλυσαν το Μαρακανά για τον μεγάλο τελικό. Η Βραζιλία δεν είχε κερδίσει ποτέ παγκόσμιο κύπελλο, ενώ η Ουρουγουάη είχε ήδη ένα, το πρώτο που διεξήχθη ποτέ, το 1930. Στον τελικό η Βραζιλία μπήκε δυνατά και προηγήθηκε με τον Φριάτσα στο 47′, αλλά η Ουρουγουάη πραγματοποίησε μεγάλη ανατροπή και με γκολ των Σκιαφίνο στο 66′ και Γκίτζια στο 79′ πήρε το τρόπαιο για δεύτερη φορά! Το τελευταίο σφύριγμα του Άγγλου διαιτητή Ρίντερ, ήταν πραγματική μαχαιριά για τους Βραζιλιάνους!
Όσα ακολούθησαν του τελικού ήταν χαρακτηριστικά της μεγάλης έκπληξης! Ο πρόεδρος της διεθνούς ομοδπονδίας Ζιλ Ριμέ είχε ετοιμάσει λόγο στα Πορτογαλικά, καθώς η νίκη των Βραζιλιάνων ήταν δεδομένη. Δεν έγινε ποτέ επίσημη τελετή απονομής για τους νικητές και ο Ριμέ μόνος του απέδωσε το τρόπαιο στους Ουργουανούς. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας είχε ετοιμάσει 22 χρυσά μετάλλια με τα ονόματα των Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών, αλλά και ένα τραγούδι προς τιμή τους. Ούτε τα μετάλλια δόθηκαν ποτέ, ούτε το τραγούδι ερμηνεύθηκε. Την επόμενη μέρα πολλές εφημερίδες αρνήθηκαν να μεταδώσουν το νέο της ήττας, ενώ ακολούθησε μια μακρά περίοδος διασυρμού για τους ποδοσφαιριστές. Από τότε άλλαξε και ο σχεδιασμός της φανέλας της Βραζιλίας. Μέχρι τότε ήταν λευκή με μπλε γιακά και λευκό σορτσάκι. Για να ξεχαστεί η ντροπιαστική ήττα την άλλαξαν σε κίτρινη με πράσινο γιακά και μπλε σορτσάκι! Το πιο σοκαριστικό απ’ όλα αποτέλεσε το γεγονός πως μερικοί απογοητευμένοι φίλοι της Βραζιλίας αυτοκτόνησαν μην αντέχοντας το αποτέλεσμα! Η Βραζιλία έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1958, όταν και κατέκτησε το πρώτο της παγκόσμιο κύπελλο στη Σουηδία με αντίπαλο τους διοργανωτές Σκανδιναβούς!
