Υπέγραψε στον Ολυμπιακό το μοναδικό δελτίο της καριέρας του το 1953. Από το 1954 μέχρι το 1967 όταν και κρέμασε τα παπούτσια του, κατέκτησε με την ερυθρόλευκη φανέλα 7 πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα Ελλάδας, 5 πρωταθλήματα Πειραιά και 1 Βαλκανικό.
Πρωταγωνίστησε στη θρυλική νίκη 2-1 επί της Σάντος, όπου όπως έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής «έσβησε» το σπουδαίο Πελέ και έζησε την πρώτη συμμετοχή ελληνικής ομάδας στα Κύπελλα Ευρώπης, όταν ο Ολυμπιακός κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη Μίλαν, τον Σεπτέμβριο του 1959.
Το πρώτο του επίσημο παιχνίδι με την φανέλα του Ολυμπιακού ήταν για το πειραϊκό πρωτάθλημα τον Φεβρουάριο του 1954 κόντρα στον Ατρόμητο Πειραιά.
Για το πρωτάθλημα Ελλάδος το πρώτο του παιχνίδι ήταν τον Ιανουάριο του 1957 στο Άργος με τον Παναργειακό.
Την χρυσή δεκαετία του ‘50, συμμετείχε στα τέσσερα από τα έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα και τα τρία νταμπλ. Ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής μου συνέδεσε το όνομά του και με τα δυο πρωταθλήματα της διετίας του Μάρτον Μπούκοβι 1966 και 67.
Οι αδελφοί Χέλμη ξεχώρισαν τον νεαρό Κώστα το καλοκαίρι του 1953 και τον έκαναν δικό τους χωρίς δεκάρα από την ομάδα του Παμπαιανικού. Στην αρχή της καριέρας του αγωνίσθηκε ως επιθετικός και σύντομα καθιερώθηκε στη μεσαία γραμμή ενώ πολύ γρήγορα όλη η Ελλάδα μιλούσε για τον κορυφαίο αμυντικό μέσο της επικράτειας
Με το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας του ήρθαν τα προπονητικά χρόνια. Ξεκίνησε τη σαιζόν 1979-80 στην Λάρισα, συνέχισε το 1981-82 στην Ρόδο, το 1983-84 στην Δόξα Δράμας, το 1984 στον Απόλλωνα Σμύρνης, το 1987 στον Λεβαδειακό και το 1993-94 στον Πάγκο του Ολυμπιακού.
Μετά το μουντιάλ των Ηνωμένων Πολιτειών το 94 διαδέχθηκε τον Αλκέτα Παναγούλια στον πάγκο της εθνικής μας ομάδας. Καθοδήγησε τους Έλληνες διεθνείς για 4 χρόνια και το μυαλό όλων έχει μείνει στη χαμένη ευκαιρία του Αλεξανδρή κόντρα στην Δανία, όπου με νίκη θα πηγαίναμε στο μουντιάλ της Γαλλίας.
Σε 34 αγώνες είχε απολογισμό 17 νικών, 6 ισοπαλιών και 11 ηττών.
