Ο Αστέρας Τρίπολης κατάφερε να τσεκάρει το ευρωπαϊκό ειστήριο επικρατώντας 2-0 του Παναιτωλικού στο Αγρίνιο και δεν χρειάστηκε ν’ ασχοληθεί με τα… ακραία καιρικά φαινόμενα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και την απόδοση της Ξάνθης.
Οι Αρκάδες μετέφεραν στο φετινό πρωτάθλημα τη “ρετσινιά” της 13ης περσινής θέσης στη Superleague με συγκομιδή μόλις δύο βαθμών ανώτερη απ’ τη διακεκαυμένη ζώνη. Το κακό ξεκίνημα στη σεζόν και ο μόλις ένας βαθμός μετά από τρεις αγωνιστικές αποτέλεσε πρόσθετο βάρος στα πόδια των παικτών.
Η έλευση του Σάββα Παντελίδη, άλλαξε πολλά στη λειτουργία της ομάδας, ξεκινώντας απ’ το ψυχολογικό κομμάτι. Η εμφανής απόδοση ρόλων στο παιχνίδι, εμφάνισε τη χαμένη ταυτότητα του Αστέρα Τρίπολης και μαζί χαλύβδωσε το “εγώ” των παικτών. Από τη νίκη επί της ΑΕΚ και μετά, την 1η Οκτωβρίου, για την έκτη αγωνιστική, οι Αρκάδες απέκτησαν αυτή την αυτοπεποίθηση, που κράτησαν μέχρι το φινάλε. Ήξεραν ακριβώς που πηγαίνουν, χωρίς ίχνος υπεροψίας και ταυτόχρονα γνώριζαν πως θα τα κατάφερναν.
Το ρόστερ “αλάφρωσε” στη διάρκεια της σεζόν, κάτι που σημαίνει πως ο Παντελίδης έμαθε να λειτουργεί με μετρημένα κουκιά, δημιούργησε ισχυρό κορμό και δέσιμο και έμαθε να χρησιμοποιεί τα κουμπιά των σημαντικότερων ποδοσφαιριστών του, για την τελική επίτευξη του στόχου της εξόδου στην Ευρώπη. Στόχος που έγινε ορατός σταδιακά και μετά το πέρας του πρώτου γύρου όλοι γνώριζαν πως η ομάδα διαθέτει τις αρετές για να τα καταφέρει.
Πολυτιμότερος δύσκολα βγαίνει απ’ το band of brothers του Παντελίδη, καθώς σ’ έναν τόσο ισχυρό κορμό, κάθε παίκτης προσθέτει τη δική του σημαντική πινελιά για να πετύχει η συνταγή. Απ’ τον Αθανασιάδη ο οποίος ήταν σταθερός κάτω απ’ τα δοκάρια, το σπουδαίο δίδυμο των Τριανταφυλλόπουλου και Πασαλίδη, τους ακούραστους Γιαννούλη και Κώτσιρα, τους “σιαμαίους” Μουνάφο και Ιγκλέσιας, στον μαέστρο Τόνσο, το “πουλέν του κόουτς” Τσιλιανίδη, τον “πασπαρτού” Κυριακόπουλο, τον απόλυτα ροκ τύπο Καλτσά και φυσικά τον αρχισκόρερ της ομάδας Μανιά, κανείς δεν ξεχώρισε για κάποιο λόγο περισσότερο και αυτή είναι η επιτομή της έννοιας “ομάδα”.
Να μην ξεχάσω τη συνεισφορά της “αποκάλυψης” ονόματι Τάσος Δουβίκας, του δυναμικού Μπέρτου, του στρατιώτη Ντουντού και του πολλά υποσχόμενου αλλά άτυχου Ισνάλδο.
Η “ομάδα που γνώριζε πως θα πετύχει”, αποχαιρετά με χαμόγελα τη σεζόν και επιστρέφει στη θέση που της αναλογεί, ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα της Superleague. Αν και οι λόγοι είναι ήδη πολλοί για να την αγαπήσει περισσότερο ο κόσμος της Τρίπολης, η φετινή πορεία και εν γένει παρουσία και διάθεση για ποδόσφαιρο προσθέτει ακόμα έναν, για να δούμε περισσότερο χρώμα και παλμό, την επόμενη σεζόν στο “Θεόδωρος Κολοκοτρώνης”.
Η φωτογραφία του άρθρου είναι απ’ τη στιγμή της εισόδου του Σάββα Παντελίδη στα αποδυτήρια της ομάδας, μετά τον θρίαμβο επί του Παναιτωλικού.
