Ο χαρακτήρας των φιλικών αγώνων, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματά τους, έχει να κάνει με το σταδιακό «χτίσιμο» των ομάδων και τα «θέλω» των προπονητών, ενόψει της νέας περιόδου.
Τα όποια συμπεράσματα αφορούν πρώτα τους ίδιους τους τεχνικούς και το υλικό που διαχειρίζονται και μετά τους δημοσιογράφους και τους φιλάθλους.
Μετά από τέσσερα φιλικά ματς στον Ολυμπιακό μπορούμε να διακρίνουμε πάντως, τις διαθέσεις του Πέδρο Μαρτίνς και να πούμε και δυο κουβέντες για πράγματα που έχουν προστεθεί στο παιχνίδι των ερυθρολεύκων σε σχέση με πέρυσι.
Η βασική αρχή του Πορτογάλου τεχνικού είναι η πίεση ψηλά, ανεξάρτητα από την ποιότητα ή τη δυναμικότητα του αντιπάλου. Το έδειξε και στα 4 φιλικά.
Η 2η βασική αρχή του Μαρτίνς έχει να κάνει με την παραγωγή φάσεων. Ο Ολυμπιακός βγάζει φάσεις, δημιουργεί ευκαιρίες και σκοράρει. Πιο παραγωγικός μέχρι τώρα είναι ο Γκερέρο, αλλά και ο Μάνος και ο Ποντένσε θα βρουν κάποια στιγμή δίχτυα, καθώς η μπάλα φτάσει με σχετική άνεση στην αντίπαλη περιοχή.
Επόμενο στάδιο μοιάζει να είναι η ορθή κατανομή δυνάμεων. Η πίεση στον αντίπαλο από την άμυνα, το κλείσιμο των χώρων και η ανάκτηση της μπάλας προϋποθέτει σωστά τρεξίματα και διαχείριση δυνάμεων από τους επιθετικούς και τους μέσους. Κι αυτό μέχρι τώρα γίνεται με σωστό τρόπο.
Η υπομονή είναι ένα ακόμα βασικό συστατικό. Το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι δημιουργούν παρόμοιες ευκαιρίες στα παιχνίδια τους φανερώνει ότι γυρίζουν σωστά την μπάλα, υπακούοντας στις εντολές του πάγκου.
Το κενό διάστημα με τα τρία γκολ που δέχθηκαν στο χθεσινό ματς με την Έουπεν (από το 61΄ έως το 84΄) μπορεί να έχει να κάνει με τις αλλαγές και την κούραση από το φιλικό του Σαββάτου, αλλά δείχνει και έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης.
Κι εκεί ο προπονητής μπορεί να επέμβει μέχρι ενός σημείου. Όχι στον απόλυτο βαθμό, καθώς το θέμα αφορά κάθε παίκτη της άμυνας ξεχωριστά.
Αυτό που διακρίνει επιπλέον τον Ολυμπιακό σε σχέση με πέρυσι είναι τα σουτ από μακρινή και μέση απόσταση, κυρίως με τους Λάζαρο και Μπουχαλάκη. Σουτ που ακόμα κι αν δεν καταλήξουν στα δίχτυα, δημιουργούν φάσεις μετά τις αποκρούσεις από τους τερματοφύλακες και τα ριμπάουντ εντός περιοχής.
Από τους παλιούς παίκτες ο Φορτούνης δείχνει να θέλει να έχει την μπακέτα στα χέρια και να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχίες. Έχει ξεκινήσει καλά και πρέπει να συνεχίσει έτσι.
Από τους πολλούς νέους ο Μασούρας δείχνει αρκετά καλός στα αμυντικά του καθήκοντα, αλλά όταν επιτίθεται βιάζεται περισσότερο απ΄ όσο πρέπει.
Ο Γκερέρο σκοράρει διαρκώς και φαντάζει πειστικός. Πρέπει να είμαστε όμως και σε αναμονή των επίσημων τερμάτων του.
Τα γενικά σημάδια της δουλειάς του Μαρτίνς πάντως, αποτυπώνονται στο χορτάρι, με την αμυντική γραμμή να μοιάζει προς στιγμήν εκείνη που χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή.
