Τις θέσεις του για τα προβλήματα και τις τελευταίες εξελίξεις στη Φούτμπολ Λιγκ 2 καταθέτει η διοίκηση του Πανηλειακού με ανακοίνωση που εξέδωσε την Τρίτη.
Παράλληλα, το ΔΣ του πυργιώτικου ΤΑΠ καταθέτει και προτάσεις, οι οποίες -όπως εκτιμά- μπορούν να προσφέρουν λύσεις. Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνεται το να γίνει ερασιτεχνικό το Πρωτάθλημα της τρίτης τη τάξει κατηγορίας και ίσως και της δεύτερης.
Αναλυτικά:
«Έχοντας φτάσει στην κορύφωση της εμφάνισης των τεράστιων (και φέτος) προβλημάτων στις μικρότερες κατηγορίες, με την αναστολή των πρωταθλημάτων, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη αποχή των παικτών (για το θέμα της ασφάλισης) να περιγράψουμε μια συνοπτική εικόνα. Χρησιμοποιούμε το κοντινότερο σε μας παράδειγμα, με τη Γ’ Εθνική και τον Πανηλειακό (από όσα οι ίδιοι βιώνουμε αλλά και με ανταλλαγή απόψεων και με άλλους προέδρους – παράγοντες ομάδων): Κάθε ομάδα, και μόνο που συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, χρειάζεται ένα εξαιρετικά μεγάλο χρηματικό ποσό, αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
α) Τα πάγια έξοδα. β) Η μισθοδοσία των ποδοσφαιριστών και η ασφάλισή τους, και στο ΙΚΑ αλλά και σε ιδιωτική εταιρεία (καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού). γ) Τα έξοδα διαιτησίας (και παρατηρητών κ.τ.λ.) τα οποία είναι περίπου 2.000 με 2.800 ευρώ ανά παιχνίδι, εντός έδρας. Οι οποίες μάλιστα τους καταβάλλονται και προκαταβολικά από τις ομάδες, επί ποινή ματαίωσης του αγώνα αν δε γίνει αυτό, με υπαιτιότητα της γηπεδούχου που επιβαρύνεται εξ’ ολοκλήρου τα έξοδα διαιτησίας! δ) Τα έξοδα μεταφοράς και διαμονής στα εκτός έδρας, επίσης πολλών χιλιάδων ευρώ (συνολικά πέρυσι ήταν περίπου 2 εκατ. ευρώ για τις ομάδες της κατηγορίας μας). ε) Άλλα έξοδα που αφορούν τη χρήση γηπέδων – ποσοστά, τα (αυξημένα κάθε χρόνο) πρόστιμα, και άλλα. Την ίδια ώρα, η πολιτική ηγεσία του αθλητισμού και ο ΟΠΑΠ έχουν “ξεγράψει” το πρωτάθλημα αυτό (για την ακρίβεια, αυτό το …τουρνουά των 11 ομάδων που έφτιαξαν και το ξεκίνησαν μόλις στις 27 Νοέμβρη, μετά από τόσους μήνες απραξίας)!
Και ναι μεν, δεν δίνουν ούτε ευρώ, σε αντίθεση πάντως με τις δυο παραπάνω κατηγορίες, όπου π.χ. στην Α’ Εθνική όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν διαφημίσεις παιχνιδιών του ΟΠΑΠ στις φανέλες, ενώ στη Β’ Εθνική υπάρχουν έσοδα κι από τηλεοπτικά δικαιώματα (τα οποία για τη δική μας κατηγορία είναι” ΜΗΔΕΝ”)! Στερώντας μας και ελπίδες εσόδων από τη μικρή διάρκεια του και την καθυστερημένη έναρξη του, είτε γιατί λόγω των πολύ λίγων ομάδων, είναι αντίστοιχα λίγα και τα εντός έδρας ματς, είτε με τα τεράστια προβλήματα που δημιουργήθηκαν στη διάθεση εισιτηρίων διαρκείας (απραξία μηνών,”πάγωμα” του ενδιαφέροντος, άγνοια για αρκετό καιρό πόσες και ποιές ομάδες θα μετείχαν, κ.τ.λ.). Υπενθυμίζεται επίσης ότι προηγήθηκε επί μήνες η “κάθαρση” (που εμείς δε μπορούμε να κρίνουμε την ποιότητα, το βάθος, και το μέγεθος της…) με αργόσυρτες πάντως αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων του ποδοσφαίρου, τόσο σε πρώτο όσο και δεύτερο βαθμό, που ήταν – σε κάποιες περιπτώσεις – συγκρουόμενες, αμφισβητούμενες και ”διάτρητες”.
Καταντήσαμε στο 2012 να μετακινούμαστε με τρένα και πλοία (εμείς π.χ. για το ματς με το Ρούβα Ηρακλείου στη 2η αγωνιστική, κάναμε ταξίδι συνολικά τεσσάρων ημερών, φύγαμε από Πύργο Παρασκευή μεσημέρι και γυρίσαμε μεσημέρι Δευτέρας), ενώ πολλές ομάδες πηγαίνουν στα ματς αυθημερόν, γιατί δεν υπάρχουν ούτε τα χρήματα για διανυκτέρευση…
Πολιτεία, υπουργείο, ΕΠΟ, βουλευτές, φορείς, ΟΠΑΠ, κ.τ.λ. αδιαφορούν επιδεικτικά για τα πρωταθλήματα αυτά, που άλλωστε αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία της συμμετοχής του ελληνικού ποδοσφαίρου της επαρχίας, με τις πόλεις και τα γεωγραφικά διαμερίσματα που εκπροσωπούνται (αλλά και μεγάλου μέρους του αθηναικού ποδοσφαίρου). Αδιαφορούν παντελώς, κι από την άλλη, όχι μόνο δε λύνουν προβλήματα, αλλά δημιουργούν κι άλλα, όπως ήδη περιγράψαμε. Έχουν μεγάλο μέρος ευθύνης που μας καταντάνε να γινόμαστε “γραφικοί” και “ζητιάνοι”, λες κι εμείς θέλουμε κάτι τέτοιο! Και ειδικά η πολιτεία και ο ΟΠΑΠ (ανέκαθεν, διορισμένων προέδρων και μελών του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού) έχουν τελικά το δικαίωμα για τόσο μεγάλη αδιαφορία και για τόσο απόλυτη έλλειψη στήριξης – σε μικρό έστω βαθμό – αυτών των εθνικών πρωταθλημάτων;
Η Β’ και η Γ’ Εθνική, σε αντίθεση με τη μεγάλη κατηγορία, έτσι κι αλλιώς, δεν ήταν συνηθισμένες να περιμένουν ΜΟΝΟ κρατικό χρήμα. Δε ζούσαν και δε συντηρούνταν με αυτό. Αλλά, άλλο το ένα (δηλαδή, το …κάτι δικαιωματικά), κι άλλο το άλλο (δηλαδή το …τίποτα και το …έλεος του Θεού)! Και πάνω από όλα: Η αδιαφορία, η απαξίωση, η οικονομική εξόντωση όσων “τολμούν” να ασχοληθούν βοηθώντας τις ομάδες αυτές, δεν αξίζουν ούτε στις ίδιες τις ομάδες, ούτε στον πολυπληθή κόσμο τους!
Επίσης, ειδικά για τη Γ’ Εθνική, ένα ακόμα πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, είναι η δομή και η λειτουργία της αμέσως κατώτερης κατηγορίας, της Δ’ Εθνικής. Αφού οι δέκα όμιλοι (σαφώς υπερβολικό το μέγεθος, που διατηρείται έτσι για κάθε λογής ψηφοθηρικούς κ.τ.λ. λόγους, ενός ουσιαστικά πιο διευρυμένου τοπικού πρωταθλήματος, κι όχι κάτι περισσότερο) επί σειρά ετών βγάζουν από έναν πρωταθλητή, δηλαδή σύνολο δέκα κάθε χρόνο, κι έτσι είναι λογικό να ανεβαίνουν στην τρίτη κατηγορία ομάδες πολύ μικρών περιοχών. Που στη συνέχεια, πολλές από αυτές, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην κατηγορία. Ωραίος ο πρωταθλητισμός και πολύ μεγάλη η επιτυχία για την περιοχή, αλλά οι σύλλογοι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τι σημαίνουν οι μεγάλες και πολλές υποχρεώσεις σε αυτό, και έχουμε φτάσει όλα αυτά τα χρόνια να υπάρχουν ομάδες που διαλύονται και αποσύρονται και οι εργαζόμενοι σε αυτές δεν πληρώνονται, και τα υπόλοιπα γνωστά.
Όλες οι ομάδες από τη Β’ και τη Γ΄ εθνική πρέπει να συνεχίσουν κοινό αγώνα για το καλό του ποδοσφαίρου. ΠΡΙΝ ΕΠΑΝΑΡΧΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ (έστω κάποιες) ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ! Και φαίνεται πλέον ότι έφτασε η ώρα – ειδικά εν μέσω αυτού του οικονομικού Γολγοθά και της κατάστασης που ολοένα και χειροτερεύει στη χώρα μας – να γίνει ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ το ποδόσφαιρο στη Γ’ εθνική (ίσως και στη Β’), με μοναδική υποχρέωση την ασφάλιση των ποδοσφαιριστών και των μελών των οικογενειών τους σε ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες (κι όχι στο ΙΚΑ) Κι ακολούθως, ναι, να γίνει διακοπή κάθε συναλλαγής με το κράτος! Να κοπούν και οι κάθε είδους (κρατικές, ΟΠΑΠ, κ.τ.λ.) επιχορηγήσεις στις ομάδες. Έστω κι αυτές οι πολύ μικρές που πήραν μέχρι πέρυσι οι ομάδες της κατηγορίας μας!
* Παράλληλα, συνηγορούμε στην πρόταση που έχει κατατεθεί κι από άλλες ομάδες, για μείωση του κόστους διαιτησίας καθώς και για καταβολή μετά το τέλος του αγώνα ή το πολύ στο ημίχρονο (να παίρνουμε τουλάχιστον πρώτα κάποιες έστω εισπράξεις από τα εισιτήρια). Αν κάποια ομάδα δεν καταβάλει τα έξοδα διαιτησίας εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, να μην ορίζεται το επόμενο παιχνίδι μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Με τέτοιες προτάσεις και παρεμβάσεις, πιστεύουμε ότι βοηθάμε την πολιτεία ώστε να γίνουν καλύτερα τα πρωταθλήματα, με λιγότερα προβλήματα, για να επιβιώνουν όλες οι ομάδες. Κι από τις προτάσεις των ομάδων (που πρέπει να ακουστούν), η πολιτεία ας διαλέξει τις καλύτερες για την επίλυση των προβλημάτων».
