Mages of Mystralia Review

Υou’re a wizard, Zia!

Έχω μια τεράστια προτίμηση στους μάγους όσον αφορά τα games. Αν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής class για τον χαρακτήρα μου θα επιλέξω τα ξόρκια έναντι του τόξου, των μαχαιριών και των τσεκουριών, κάθε φορά. Το πρόβλημα είναι ότι στην ισχυρή πλειοψηφία των περιπτώσεων η μαγεία περιορίζεται στο πάτημα μερικών προκαθορισμένων κουμπιών για να εκτελέσετε κάποια εξίσου προκαθορισμένα ξόρκια. Αυτό είναι ακόμα πιο εξοργιστικό γιατί η μαγεία είναι ένας τομέας όπου οι σχεδιαστές θα μπορούσαν να αφήσουν την φαντασία τους εντελώς ελεύθερη, χωρίς τους περιορισμούς του ρεαλισμού που ενέχει για παράδειγμα η ξιφομαχία. Αυτό ακριβώς κάνει το Mages of Mystralia, όπου οι παίκτες καλούνται να κατασκευάσουν και να τροποποιήσουν τα ξόρκια τους μόνοι τους, με συχνά αναπάντεχα αποτελέσματα.

Παίζετε ως η Zia, μια νεαρή κοπέλα η οποία αρχίζοντας να ανακαλύπτει τις μαγικές της ικανότητες προκαλεί ένα τραγικό ατύχημα στο χωριό της. Καθώς στην Mystralia οι μάγοι διώκονται ανελέητα, αναγκάζεται να αυτοεξοριστεί, συναντώντας στην πορεία και άλλους μάγους, οι οποίοι αναλαμβάνουν την εκπαίδευση της. Η αποστολή που της ανατίθεται είναι να σταματήσει τον επερχόμενο πόλεμο, ο οποίος θα μπορούσε να έχει πραγματικά καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Φυσικά, δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται και η Zia θα ανακαλύψει ότι πίσω από την φαινομενικά απλή σύγκρουση μπορεί να κρύβεται κάτι πιο σκοτεινό. Η ιστορία σαν σύνολο είναι εξαιρετικά άρτια, με συμπαθητικούς χαρακτήρες και μπόλικες ανατροπές. Αυτό βέβαια είναι αναμενόμενο καθώς ο συγγραφέας της, Ed Greenwood, είναι ο δημιουργός του Forgotten Realms campaign setting του Dungeons and Dragons.

Όσον αφορά το gameplay, κάθε στοιχείο του περιστρέφεται γύρω από τα ξόρκια σας και τις τροποποιήσεις τους. Ξεκινάτε με τέσσερα πολύ απλά ξόρκια, μια ασπίδα, φωτιά, κεραυνό και δημιουργία παγωμένων επιφανειών, και στη συνέχεια ανακαλύπτετε ρούνους που μπορούν να τροποποιήσουν τα υπάρχοντα ξόρκια σας με τρόπους που δεν θα έχετε φανταστεί. Από την προσθήκη κίνησης στο ξόρκι, η οποία μπορεί να προσαρμοστεί προς όποια κατεύθυνση θέλετε, μέχρι την προσθήκη δεύτερου ξορκιού όταν το πρώτο χτυπήσει έναν εχθρό, ή ακόμα και την αλλαγή του βασικού στοιχείου (φωτιά, αέρα, κεραυνό, νερό), το μόνο όριο στο τι μπορείτε να κατασκευάσετε είναι η φαντασία σας.

Οι μάχες, αλλά και τα διάφορα puzzles που πρέπει να λύσετε βασίζονται απόλυτα στη δημιουργία των κατάλληλων ξορκιών και σαν σύνολο είναι αρκετά διασκεδαστικά. Παρ’ όλα αυτά, στα πρώτα στάδια ενθαρρύνουν την δημιουργία πολύπλοκων ξορκιών προκειμένου να διδάξουν και τον τρόπο στον παίκτη, ενώ αργότερα που θα έχετε κατασκευάσει μόνοι σας πιο πρωτότυπα και δημιουργικά ξόρκια θα νιώσετε ότι ίσως είναι πολύ απλοϊκά και μονοδιάστατα. Ταυτόχρονα και η A.I των εχθρών μοιάζει λίγο περίεργη κάποιες φορές, ενώ και η κίνηση της Zia είναι κάπως υπερβολικά ανάλαφρη και θα χρειαστείτε λίγο χρόνο και αρκετές πτώσεις στο κενό για να την συνηθίσετε.

Όμως το πιο γοητευτικό στοιχείο του Mages of Mystralia, πέρα από την κατασκευή νέων spells, είναι η εξερεύνηση. Ο χάρτης, αν και χωρισμένος σε μικρότερες περιοχές, είναι πολύ μεγαλύτερος από ότι περίμενα αρχικά και γεμάτος μυστικά που περιμένουν να τα ανακαλύψετε. Αυτά μπορεί να είναι μαγικές σφαίρες που θα χρησιμοποιήσετε για να αναβαθμίσετε την υγεία και το Mana σας, λουλούδια από τα οποία θα φτιάξετε φυλαχτά, ή δωμάτια με challenges τα οποία σας ανταμείβουν με νέους ρούνους αν τα υπερνικήσετε.

Το art style του Mages of Mystralia είναι εξαιρετικά όμορφο και θυμίζει εικονογράφηση παραμυθιού. Τα animations είναι καλοφτιαγμένα, ενώ και οι διάφορες περιοχές ήταν ξεχωριστές θεματικά και ταυτόχρονα απόλυτα ταιριαστές ως μέρη ενός ενιαίου χάρτη. Η ισομετρική γωνία θέασης είναι μια εξαιρετικά καλή επιλογή, καθώς σε κοντινά πλάνα και cutscenes φαινόταν έντονα η χαμηλότερη ποιότητα των textures. Επιπλέον, κάποια loading screens ήταν λίγο μεγαλύτερα από όσο θα θέλαμε, αλλά αυτό αποτελεί το σύνολο των τεχνικών προβλημάτων που παρατηρήσαμε, καθώς στις οχτώ περίπου ώρες που διήρκεσε το playthrough μας δεν συναντήσαμε ούτε ένα bug ή πτώση των fps. Τέλος, η πανέμορφη ορχηστρική μουσική ενίσχυε αυτό το παραμυθένιο αίσθημα των γραφικών και μας εντυπωσίασε πολύ ευχάριστα, γεγονός ακόμα σημαντικότερο με την έλλειψη voice acting.