Pokemon: Let's Go, Pikachu! Review

Επιστρέφοντας στο Kanto

Συχνά άτομα που μεγάλωσαν στην δεκαετία του ’90 κοιτάζουν πίσω στην περιοχή Kanto και αισθάνονται μια βαθιά σύνδεση με αυτή την περιοχή του Pokemon. Είναι η περιοχή που πολλοί από εμάς είχαμε την πρώτη μας επαφή με τον κόσμο αυτό στο Gameboy Color με τα Pokemon Red/Blue/Yellow. Eίναι επίσης η περιοχή όπου γνώρισα κάποια από τα αγαπημένα μου Pokemon, όπως το Pikachu, το Charmander και το Magikarp. Μετά από περίπου 100 ώρες με την έκδοση Pikachu είμαι εντυπωσιασμένος από το πόσο καλή και όμορφη είναι η επανεμφάνιση του Pokemon Yellow και αντιστοιχεί στις αναμνήσεις μου από την πρώτη μου περιπέτεια, αν και με μερικές μεγάλες διαφορές που σχεδόν όλες το κάνουν καλύτερο.

Επιστροφή στα νιάτα μας

Παρόμοια με το Pokemon Υellow πριν από αυτό, το Pokemon: Let’s Go με ξεκινά με τον Pikachu (ή την Eevee) πριν η ομάδα ξεκινήσει την περιπέτεια της για να πιάσει περισσότερα Pokemon, να συλλέξει τα οκτώ εμβλήματα των γυμναστηρίου της περιοχής και να νικήσει την Elite Four. Οι γνωστοί και ως ένα βαθμό αγαπημένοι μας “κακοί” του Kanto, το Team Rocket, επιστρέφουν με την Jesse και τον James να θυμίζουν πάρα πολύ τους χαρακτήρες που έχει χτίσει το anime. Το 3D animation ταιριάζει καλά στο Kanto, ειδικά με τη ζωντανή παλέτα χρωμάτων.

Χα, σε τσάκωσα

Ας μιλήσουμε για την μεγαλύτερη και πιο σημαντική αλλαγή: να πιάσουμε το Pokemon. Γενικά, η στροφή προς ένα σύστημα που θυμίζει το Pokemon Go λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία του νέου συστήματος είναι πως έχουμε απόλυτο κοντρόλ για το ποιο Pokemon θα “κυνηγήσουμε”, αφού όλα τα Pokemon είναι ορατά στον κόσμο, οπότε μπορείτε να συμπληρώσετε το Pokedex σας με όλη σας την άνεση. Ήμουν σε θέση να δώσω προτεραιότητα στο Pokemon που πραγματικά ήθελα.

Ποτέ δεν ένιωσα ότι έλειπαν οι μάχες λόγω της αλλαγής αυτής. Το Kanto είναι γεμάτο με προπονητές έτοιμους για μάχη και εξειδικευμένους εκπαιδευτές που προσφέρουν μια καλή πρόκληση με σκληρότερες ομάδες. Ακόμα και εναντίον του Pikachu ή της Eevee, ορισμένοι από τους Ace Trainers μπορούν να σας δώσουν μια ικανοποιητική μάχη.

Ένα πρόβλημα με το σύστημα σύλληψης Pokemon είναι οι ασυνέπειες με την πιθανότητα να “πιαστεί” το Pokemon. Αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος όπου το Pokemon: Let’s Go αποκλίνει από το Pokemon Go, αλλά με έναν κακό τρόπο. To δαχτυλίδι γύρω από το Pokemon, όπως και στο Pokemon Go δείχνει ένα χρώμα για να δείξει πόσο πιθανό είναι να πιάσεις το Pokemon με επιτυχία, αλλά στις 100 ώρες που έχω παίξει δεν δείχνει να παίζει και πολύ ρόλο. Για παράδειγμα, ένα Raticate επιπέδου 40 ήταν εύκολο να πιαστεί, παρόλο το κόκκινο δαχτυλίδι γύρω του, με μια απλή Pokeball, ενώ ένα παρόμοιο Magmar στην ίδια περιοχή, ξέφευγε συνεχώς ακόμη και με την χρήση μιας Ultra Ball και έχοντας κίτρινο δαχτυλίδι γύρω του.

Εύκολα overpowered

Ας μιλήσουμε και λίγο για τα Starter των Let’s Go, τον Pikachu και την Eevee. Τα στατιστικά τους είναι απίστευτα και οι κινήσεις τους είναι καταπληκτικές. Είναι πραγματικά δυνατά και μπορούν να νικήσουν μόνα τους ολόκληρες ομάδες Pokemon. Δεν είναι αήττητα, αλλά αν τα εκπαιδεύσετε σωστά, σίγουρα μπορούν να πλησιάσουν σε αυτό. Για παράδειγμα, ο Pikachu μπορεί να μάθει μια τύπου Flying κίνηση που ονομάζεται Floaty Fall, η οποία έχει ένα πανέμορφο animation που δείχνει τον Pikachu να πετάει στον αέρα με μπαλόνια, όπως περίπου έκανε στο opening animation του Pokemon Yellow. Έκτος αυτού μπορεί να μάθει και κινήσεις Water, Earth και άλλες που έχουν ειδικά animations. Με αυτές τις κινήσεις ο Pikachu μπορεί να σταθεί αντάξια απέναντι σε Pokemon που σε άλλες περιπτώσεις θα τον κατατρόπωναν.

Οι κινήσεις της Eevee είναι διαφορετικές και ίσως ακόμη καλύτερες. Μπορεί να μάθει μια ειδική κίνηση από κάθε τύπο εξέλιξής της, η οποία, σε περίπτωση που ξεχάσετε, σας δίνει πρόσβαση σε κινήσεις Fire, Water, Electric, Ice, Grass, Dark, Psychic και Fairy. Αυτό σημαίνει ότι αν επιλέξετε να παίξετε μια από τις δύο αυτές εκδόσεις, το Pokemon: Let’s Go, Eevee! είναι δυνητικά η πιο εύκολη έκδοση. Είναι σίγουρα overpowered, αλλά θεωρώντας ότι αυτό είναι ένα μοναδικό, πιο προσιτό παιχνίδι Pokemon για νέους παίκτες, δεν είναι τόσο κακό.

Όλοι για έναν και ένας για… έναν

Το co-op είναι επίσης μια ωραία προσθήκη. Σε πολλούς μπορεί να θυμίσει τα νιάτα τους που έδιναν στον μικρό τους αδερφό ένα χειριστήριο που δεν είναι συνδεδεμένο για να νιώσει οτι κάτι να κάνει, που φαίνεται σημαντικό, αλλά ουσιαστικά δεν κάνει τίποτα. Ο δεύτερος παίκτης μπορεί να μπει στο παιχνίδι ανά πάσα στιγμή, αλλά δεν μπορεί να ξεκινήσει μάχες ή να ξεκινήσει το πιάσιμο ενός Pokemon και δεν μπορεί να μιλήσει με NPC, ωστόσο μπορεί να σας βοηθήσει να πιάσετε κάποιο Pokemon και να προσθέσετε άλλο Pokemon σε οποιαδήποτε μάχη ουσιαστικά κάνοντας το παιχνίδι πιο εύκολο με μάχες 2vs1.

Μια άλλη μεγάλη προσθήκη που πραγματικά μου άρεσε είναι το Go Park. Το νέο minigame και η λειτουργία μεταφοράς Pokemon από το Pokemon Go είναι αρκετά ωραία συστήματα που θα σας βοηθήσουν να ολοκληρώσετε το Pokedex σας περιμένοντας το πραγματικά καινούριο Pokemon παιχνίδι κάποια στιγμή μέσα στο 2019.

Και τώρα τι;

Μετά το τέλος του Main Story με την νίκη σας κατά της Elite Four το παιχνίδι γίνεται αρκετά πιο δύσκολο. Ένα μεγάλο μέρος του post-game είναι οι Master Trainers, οι οποίοι ειδικεύονται σε ένα Pokemon. Για να τους νικήσετε πρέπει να χρησιμοποιήσετε το ίδιο είδος Pokemon και τα αντικείμενα δεν επιτρέπονται. Αν κερδίσετε κερδίζετε τον τίτλο του εκπαιδευτή Master του συγκεκριμένου Pokemon. Υπάρχουν 151 Master Trainers, ένας για κάθε Pokemon της πρώτης γενιάς. Αρκετή δουλειά για εμάς τους completionists. Έκτος αυτού υπάρχει και η γνωστή ολοκλήρωση του Pokedex που σας δίνει το Shiny Charm, το οποίο σας βοηθά να βρείτε Shiny Pokemon στον κόσμο.