Η Nyana Sabharwal ήταν 13 ετών όταν η μητέρα της αυτοκτόνησε. Ήταν για πολλά χρόνια αλκοολική και από ότι καταλαβαίνει σήμερα η Sabharwal έπασχε από κάποια ψυχική ασθένεια που δεν είχε διαγνωστεί. Η μητέρα της κρεμάστηκε στο σπίτι όταν όλοι οι υπόλοιποι κοιμούνταν, ενώ είχε εκφράσει πολλές φορές την επιθυμία να αυτοκτονήσει. «Μεγαλώνοντας ήξερα ότι η μητέρα μου σκεφτόταν την αυτοκτονία, απλά δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω γι΄ αυτήν ως παιδί», αναφέρει στο aljazeera.
H Sabharwal ήταν αυτή που φρόντιζε την μαμά της από μικρή ηλικία. «Ως παιδί, δεν γνωρίζεις τι είναι ο πόνος επειδή οι γονείς σου υποτίθεται ότι είναι για σένα τέλειοι». Τα περισσότερα βράδια, η Sabharwal παρακολουθούσε τη μητέρα της να τριγυρνάει στο σπίτι και πρόσεχε ώστε να μην πιει πολύ και να μην αυτοτραυματιστεί, μέχρι να κοιμηθεί. Μετά έπρεπε να τελειώσει τις σχολικές εργασίες, ενώ το επόμενο πρωί γυρνούσε σπίτι αμέσως μετά το σχολείο, ανησυχώντας ανησυχώντας για το τι μπορεί να αντικρίσει κατά την επιστροφή της.
«Κάθε μέρα, γυρνώντας από το σχολείο, αναρωτιόμουν αν η μαμά μου θα ήταν εκεί και αν θα ήταν νηφάλια ή όχι. Νομίζω ότι η παιδική μου ηλικία ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδος της ζωής μου», ανέφερε χαρακτηριστικά. Μετά το θάνατο της μητέρας της, η Sabharwal προσπάθησε να αυτοκτονήσει δύο φορές. «Μόνο ως ενήλικας μπόρεσα να καταλαβαίνω τι πέρασε, ως παιδί μου ήταν αδύνατο», πρόσθεσε.
Τον Ιανουάριο του 2018, η Sabharwal και μια φίλη της, της οποίας ο πατέρας είχε επίσης αυτοκτονήσει, δημιούργησαν μια υποστηρικτική ομάδα με το όνομα «We We Hear You». «Όταν αρχίσαμε να μιλάμε, συνειδητοποιήσαμε πόσο εύκολο ήταν να κάνεις κουβέντα για κάποιον που έχει βιώσει την απώλεια. Ήταν πιο εύκολο να καταλάβεις τον πόνο και τις εμπειρίες που έχει περάσει ο καθένας, όπως και τα συναισθήματα και τη διαχείριση τους». Η ομάδα αποτελείται πλέον από 20 μέλη, που συναντιούνται την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα για να υποστηρίξει ο ένας τον άλλον μέσω των προσωπικών θεραπευτικών εμπειριών τους.
Το 37% των γυναικών που αυτοκτονούν παγκοσμίως ζουν στην Ινδία
