Sword Art Online: Hollow Realization Deluxe Edition Review

Αχρείαστα περίπλοκο.

Χμμ… Sword Art Online ε; Πάει καιρός που έχω να ασχοληθώ μαζί του… Πρωτοσυστήθηκε στον κόσμο το 2002 μέσω των διηγημάτων (όχι manga) του Reki Kawahara, αλλά ήταν πριν από περίπου έξι χρόνια όταν αυτό και το AttackonTitan έκαναν το “μπαμ” μέσω των anime τους, αποκτώντας μεγάλη δημοτικότητα. Εννοείται ότι το δεύτερο ήταν (και είναι) πολύ καλύτερο και φάνηκε με τη διάρκειά του στο πέρασμα των χρόνων, αλλά και το SwordArtOnline είχε ένα ενδιαφέρον setup: στο κοντινό μέλλον, κυκλοφορεί το πρώτο πραγματικό και επαναστατικό VRMMORPG, που φέρει τον ομώνυμο τίτλο. Χωρίς πολλά spoilers, η ουσία είναι πως πρόκειται στην κυριολεξία για ένα παιχνίδι ζωής ή θανάτου, που κρατά παγιδευμένους στον ψηφιακό του κόσμο όσους συνδέθηκαν σε αυτό. Πρωταγωνιστές του είναι ο Kiritoκαι η Asuna, πλαισιωμένοι από μπόλικους δευτερεύοντες χαρακτήρες.

Να είμαι ειλικρινής, παρότι συνολικά ευχάριστη (με τα πάνω και τα κάτω της), βρήκα την πρώτη σεζόν γλυκανάλατη για τα γούστα μου. Προσπάθησα να παρακολουθήσω και τη δεύτερη, αλλά έχασα το ενδιαφέρον μου αρκετά γρήγορα… Γιατί αναφέρω τις εντυπώσεις μου πάνω στο anime; Γιατί δεν υπήρξε μεγάλη διαφοροποίηση στον αντίκτυπο που μου άφησε και ο σημερινός RPG τίτλος. Το SwordArtOnline: HollowRealization, της δημιουργού Aquria, και με publisher την BandaiNamco, κυκλοφόρησε αρχικά για PS4 και PSVitaτο 2016, ένα χρόνο αργότερα για PCκαι στις 24 Μαΐου έφτασε και στο NintendoSwitch, με την DeluxeEditionπου περιέχει όλα τα DLC.

Η πλοκή μάς μεταφέρει λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης σεζόν. Έτσι, παρά την πολυετή απουσία μου και με τη βοήθεια των απαραίτητων recapsπου προσφέρονται, η επανένταξή μου στον κόσμο του Kirito (που είναι και ο playableχαρακτήρας μας) ήταν ομαλότερη του αναμενόμενου. Πλέον τα συμβάντα που είχαν λάβει χώρα στην Aincradείναι ανάμνηση και ένα νέο VRMMORPG, επονομαζόμενο ως SwordArt: Origin, ξεκινάει την closedbetaτου. Φυσικά όλο το γνωστό παλιοπαρεάκι έχει ειδική πρόσκληση συμμετοχής και βρίσκεται εκεί. Μια τυχαία συνάντηση όμως του Kirito με μια περίεργη NPC, θα πυροδοτήσει απρόβλεπτες εξελίξεις…

Το περιεχόμενο είναι πολύ πλούσιο και μπορεί να σας κρατήσει συντροφιά έως και δεκάδες ώρες, ανάλογα την όρεξη. Είναι αντικειμενικά ένα καλό RPG. Απλά είναι μόνο για τους fan της σειράς. Θεωρούμε σχεδόν αδύνατο κάποιος που, όχι απλά γνωρίζει περί τίνος πρόκειται, αλλά δεν είναι φανατικός, να εμβαθύνει σε αυτό και τον περίεργο τρόπο που εξελίσσεται η ιστορία, με κάπως αόριστα quests που θέλουν ψάξιμο και με πολλούς- πολλούς όμως- visualnovel-ίστικους διαλόγους (να ’ναι καλά το fastforwardbutton…).

Οι developers, παρόλο που δεν πρόκειται για τέτοιο, έχουν “αντιγράψει” το interfaceκαι το σκεπτικό των MMORPG. Αυτό περιπλέκει αχρείαστα λίγο τα πράγματα, με άπειρες πληροφορίες που κουράζουν (τις οποίες κατά κύριο λόγο πρέπει να αναζητήσετε μόνοι σας, το tutorialτο βρήκαμε ανεπαρκές και πολύ γενικό) και ένα μενού βγαλμένο από την κόλαση… Θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ξεκάθαρη η κάθε κατηγορία του και πιο συμπτυγμένη. Να δώσουμε ένα παράδειγμα, τα messages τα διαβάζετε στο…“Friends”. Ή το βασικό quest το βλέπετε στο (ανεξάρτητο από τη λίστα) “EventList” ενώ υπάρχει ήδη κατηγορία “Quest”! Ειδικά στην περίπτωση του Switch, συναντήσαμε το εξής παράδοξο: το Aείναι το backκαι το Bτο confirm. Φαντάζομαι όλοι γνωρίζετε πως τα γράμματα μπορεί να είναι ανάποδα, αλλά ως θέσεις αντιστοιχούν στο Ο και στο Χ του χειριστηρίου του Playstation. Και αν νομίζετε πως αυτή η αλλαγή βοηθάει μιας και τα δάχτυλα έχουν συνηθίσει, πλανάστε πλάνην οικτράν. Εμείς τουλάχιστον δεν προσαρμοστήκαμε ποτέ! Ασυναίσθητα, συνεχώς τα μπερδεύαμε, μιας και έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε το αντίθετο.

Ξαναλέμε όμως, αν έχετε διάθεση να αφιερώσετε χρόνο και κόπο στο να το μάθετε, να το… διαβάσετε και ίσως να παραβλέψετε τους κάπως αργούς χρόνους φόρτωσης, είναι ένα τίμιο, κατά βάση, RPG. Απλές real–timeμάχες, όπου ευτυχώς ή δυστυχώς τα περισσότερα από τα (μπουκωμένα) features μένουν ανεκμετάλλευτα. Στα μάτια μας δεν είναι απαραίτητα αρνητικό αυτό- προσφέρεται και για casualκαι για hardcoreεμπειρία. Από εκεί και πέρα έχουμε μπόλικες αποστολές, customization, αρκετά τέρατα για σκότωμα, ελαφρώς πικάντικο αλλά safeχιούμορ, ρομάντζο και μία ψευδή αίσθηση MMORPG, ειδικά όταν συναντάτε άλλα (Α.Ι.) groupsμαχητών στο πεδίο.

Όσον αφορά τα γραφικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως κινείται σε… δύο ταχύτητες. Τα cutscenes και τα cinematicsμε την animeαισθητική είναι εξαιρετικά, αλλά τα in–gameδε μας ενθουσίασαν. Έγινε φιλότιμη προσπάθεια να πλησιάσουν τις επιδόσεις του PS4, αλλά ο στόχος δεν επετεύχθη, καθώς ούτε είναι ιδιαίτερα smooth αλλά ούτε έχουμε πάντα σταθερό framerateστα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Εμείς καταλήξαμε πως στο φορητό, η εικαστική απόδοση είναι ανώτερη του docked. Ηχητικά πάλι, έχουμε ευχάριστες μελωδίες, χωρίς όμως κάτι σπουδαίο. Το ιαπωνικό voiceactingόμως είναι άψογο.