Σαν σήμερα 23 Νοεμβρίου του 1904 έγινε η Τελετή Λήξης των 3ων σύγχρονων και πλέον αποτυχημένων, Ολυμπιακών Αγώνων στον Άγιο Λουδοβίκο (Σεντ Λούϊς) των ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί ακολούθησαν το παράδειγμα των Γάλλων και ενέταξαν στους αγώνες σε μία Εμπορική Έκθεση, με αποτέλεσμα να διαρκέσουν κοντά στους πέντε μήνες…
Οι Γ’ Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν στο Σεντ Λούις (Άγιος Λουδοβίκος) της πολιτείας Μιζούρι των ΗΠΑ, από την 1η Ιουλίου έως τις 23 Νοεμβρίου 1904. Ήταν οι πρώτοι που έγιναν σε αγγλόφωνη χώρα και οι πρώτοι εκτός Ευρώπης.
Τη διοργάνωση είχε αναλάβει αρχικά το Σικάγο, αλλά στην πορεία απέκτησε αντίπαλο το Σεντ Λούις. Οι αρχές του Σεντ Λούις φοβήθηκαν ότι η τέλεση των αγώνων στο Σικάγο θα έπληττε τη Διεθνή Έκθεση που θα γινόταν στην πόλη τους. Απείλησαν, μάλιστα, ότι θα διοργάνωναν δικούς τους αγώνες, με τη συμμετοχή των κορυφαίων αμερικανών αθλητών, μετατρέποντας έτσι τη διοργάνωση του Σικάγο σε εκδήλωση… φιάσκο.
Ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Πιερ Ντε Κουμπερτέν, ο οποίος δεν ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες για τους Αγώνες, «έριξε το μπαλάκι» στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Θίοντορ Ρούσβελτ. Αυτός επέλεξε το Σεντ Λούις, τονίζοντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο το αμερικανικό κράτος θα τιμούσε τα 100 χρόνια από την ενσωμάτωση της Λουϊζιάνα στη χώρα. Όπως ήταν φυσικό, οι Αμερικανοί τους ενέταξαν στην Εμπορική Έκθεση, όπως είχαν πράξει και οι Γάλλοι τέσσερα χρόνια νωρίτερα, με αποτέλεσμα να διαρκέσουν κοντά στους πέντε μήνες.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σεντ Λούις συμμετείχαν 651 αθλητές (645 άνδρες και 6 γυναίκες) από 12 χώρες (ΗΠΑ, Αυστραλία, Αυστρία, Καναδάς, Κούβα, Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Νότιος Αφρική, Ελβετία). Για πρώτη φορά απονεμήθηκαν χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια, ενώ κατοχυρώθηκαν και οι αρχές του ερασιτεχνισμού. Για να είχε κάποιος αθλητής την ταυτότητα του ερασιτέχνη, θα έπρεπε να μην έχει: Δεχτεί χρήματα, αγωνιστεί με ψευδώνυμο, πουλήσει ή έχει βάλει σε ενέχυρο τα έπαθλά του, βάλει χρηματικό στοίχημα και τέλος να αποτελεί αποδεδειγμένα μέλος ερασιτεχνικού σωματείου.
Στα μετάλλια επικράτησαν συντριπτικά οι ΗΠΑ, αφού είχαν και τους περισσότερους αθλητές στη διοργάνωση. Κέρδισαν συνολικά 239 (78-82-79), έναντι 13 της Γερμανίας (4-4-5) και 9 της Κούβας (4-2-3).
Αδιαμφισβήτητα, η πιο ηρωική μορφή των αγώνων υπήρξε ο 34χρονος αμερικανός αθλητής της γυμναστικής Τζορτζ Άιζερ, ο οποίος κατέκτησε 6 μετάλλια (3 χρυσά, 2 αργυρά, 1 χάλκινο), παρότι το ένα του πόδι ήταν ξύλινο. Άλλες μεγάλες μορφές της 3ης Ολυμπιάδας ήταν οι συμπατριώτες του Άρτσι Χαν, με 3 χρυσά (60 μ., 100 μ., 200 μ.,), Τζέιμς Λαϊτμπόντι, με 3 χρυσά (800 μ., 1.500 μ., 2.590 μ. στιπλ) και Ρέιμοντ Ιράι, επίσης, με 3 χρυσά στα αγωνίσματα άνευ φοράς (μήκος, τριπλούν, ύψος).
Στον Μαραθώνιο νίκησε ο Αμερικανός Φρεντ Λορτζ, με χαρακτηριστική άνεση. Όπως, όμως, γρήγορα αποδείχθηκε, διάνυσε 11 από τα 42 χιλιόμετρα της διαδρομής πάνω σε φορτηγό. Έτσι, του αφαιρέθηκε το χρυσό και τιμωρήθηκε με ισόβιο αποκλεισμό. Νικητής ανακηρύχθηκε ο δεύτερος Τόμας Χικς, επίσης Αμερικανός.
Η Ελληνική Συμμετοχή
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε με 14 αθλητές, 12 ελληνοαμερικανούς, που συμμετείχαν στον μαραθώνιο και το αγώνισμα της διελκυνστίνδας χωρίς επιτυχία και δύο αθλητές από την πατρίδα, τον Περικλή Κακούση (χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών) και τον Νίκο Γεωργαντά (χάλκινο μετάλλιο στη δισκοβολία). Και οι δύο επιτυχίες των ελλήνων αθλητών σημειώθηκαν στις 3 Σεπτεμβρίου.
