ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Toν αγαπάμε στην Ελλάδα τον Πέδρο Αλμοδόβαρ. Και κάνουμε πολύ καλά: το μελό (αλλά και σουρεαλιστικά αστείο) πολύχρωμο σύμπαν του οσκαρικού Ισπανού σκηνοθέτη ταιριάζει με τις ευαισθησίες και την ιδιοσυγκρασία μας. Ο Αλμοδόβαρ προσφέρει πληθωρική εικόνα και συναίσθημα σε πολύχρωμο σινεμασκόπ, με ήρωες και ηρωίδες που φλερτάρουν με την υπερβολή, κι αυτό μόνο και μόνο για να πουν τις πιο μεγάλες αλήθειες για τη ζωή, τις οικογένειες, τη φιλία, τον έρωτα, τη διαφορετικότητα.
Ένα από τα πιο ήσυχα μελοδράματά του, η «Julieta» μας διηγείται την ιστορία της ηρωίδας σε δύο περιόδους της ζωής της. Με ένα κοινό πρόσημο. Είναι γυναίκα. Είναι μητέρα. Και η μοίρα συνεχώς τα φέρνει έτσι ώστε πρέπει να διαλέξει: έχει το δικαίωμα να ξεπεράσει το ρόλο της μητέρας και να βρει την ευτυχία – ή η μητρότητα είναι κάτι που σημαδεύει ανεξίτηλα και ανεπίστρεπτα. Και πολλές φορές, ενοχικά;
Πώς τα καταφέρνει ένας άντρας και αφουγκράζεται τη γυναικεία ψυχοσύνθεση τόσο εύστοχα; Ο Αλμοδόβαρ μεγάλωσε με γυναίκες – μητέρα, θείες, ξαδέλφες. Αγαπά τις γυναίκες και οι γυναίκες τον αγαπούν.
Διαβάστε 5 πράγματα για τη «Julieta» του και δείτε την με το βλέμμα και την καρδιά ανοιχτή:
To 20 το καλό. Αυτή είναι η 20η ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, κάτι που, όπως ο ίδιος ομολόγησε στο Φεστιβάλ Καννών που βρέθηκε για να την παρουσιάσει, τον σόκαρε όταν το διαπίστωσε στα γυρίσματα. «Περνάει γρήγορα ο χρόνος». Μιλώντας για τη «Julieta»
Τρεις ανεξάρτητες ιστορίες.
H πηγή για το σενάριο ήταν τρεις ιστορίες της Αλις Μουνρό. Η αρχική ιδέα ήταν να γυριστεί στα αγγλικά και στη Νέα Υόρκη. Μετά όμως ο Αλμοδόβαρα αποφάσισε να μεταφέρει τη δράση στην Ισπανία. «Και έτσι ξέχασα την Μουνρό. Δεν είμαι και πολύ πιστός, όταν διασκευάζω κάποιο βιβλίο. Αλλά σέβομαι την Αλις Μουνρό. Είναι μια γυναίκα που εκτιμώ πολύ. Μια νοικοκυρά. Μια νοικοκυρά που γράφει, σκέφτεται, αλλά δεν έχει χρόνο να αφιερωθεί στα βιβλία της γιατί τα παιδιά της της τρώνε χρόνο. Κατά τη διάρκεια του ύπνου σκέφτεται και όταν κάθεται πλέον να γράψει έχει δημιουργήσει τους ήρωες και τις ιστορίες της πρώτα στο μυαλό της…»
Γυναίκες. Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ της αγαπάει και το αποδεικνύει με κάθε ταινία. Με την ευαισθησία και την κατανόηση που μπαίνει στο σύμπαν των γυναικών. «Εχω κάνει πολλές ταινίες με μητέρες, αλλά η Χουλιέτα, αν τη συγκρίνεις με άλλες ηρωίδες, είναι η πιο ευάλωτη, η πιο αδύναμη, η λιγότερο δυνατή. Παλεύει όμως, ακόμα και με απελπισία, κι αυτό αποδεικνύει πόσο πιο δυνατή από άντρας είναι…»
Σιωπή. Η ταινία είχε αρχικά άλλο τίτλο. Θα κυκλοφορούσε ως «Silencio», αλλά όταν ο Αλμοδόβαρ πληροφορήθηκε ότι ο Μάρτιν Σκορσέζε ετοιμάζει ταινία με τον ίδιο τίτλο (η «Σιωπή» του Σκορσέζε κυκλοφόρησε πέρσι), αποφάσισε να αλλάξει εκείνος και να την δώσει το όνομα της ηρωίδας του.
Mέριλ Στριπ. Ποια θα ήταν η ηθοποιός που θα έπαιζε την κεντρική ηρωίδα στη νέα του ταινία αν αυτή γυρίζόταν, όπως ήταν το αρχικό σχέδιο, στη Νέα Υόρκη; Οπως αναφέρει το Variety που πήρε και τη συνέντευξη από τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, το σχέδιο ήταν η Μέριλ Στριπ να παίξει τον κεντρικό ρόλο και να «μεγαλώνει» καθώς ο χαρακτήρας μεταμορφώνεται από μια νέα, σεξουαλικά ενεργή γυναίκα σε μια μεγαλύτερη σε ηλικία μητέρα που μοιάζει κυριευμένη από τις τραγωδίες της ζωής της. Oταν όλο το πρότζεκτ μεταφέρθηκε στην Ισπανία, ο Αλμοδοβάρ βρήκε την Χουλιέτα τους στις Αντριάνα Ουγκάρτε και Εμα Σουάρεζ στις δύο εποχές/ηλικίες της ηρωίδας.
– Μάθε πότε προβάλλεται η ταινία
– Μην ξεχνάς…! με το Novaguide.gr φτιάχνεις το δικό σου τηλεοπτικό οδηγό διαθέσιμο όπου και αν βρίσκεσαι
