«Ρε εσείς έχουν βγάλει και εισιτήρια…»

Καλώς και εκπληκτικός ο Χριστοφιδέλης σε όλη τη σειρά των ημιτελικών αλλά αν δεν ήταν ο Παλιόπορτας τώρα δεν ξέρω ποιος θα πανηγύριζε και ποιος θα έπινε τον καφέ της παρηγοριάς. Ο πρόεδρος του Φοίνικα, άθελά του και πάνω στον αυθορμητισμό που τον διακρίνει, πώρωσε και πίκαρε απίστευτα τους «ερυθρόλευκους» σε σημείο τέτοιο που την επόμενη μέρα υπερέβαλαν εαυτούς στο Ρέντη.
Η δήλωσή του ηγέτη των Συριανών on camera στην εκπομπή «ΣΤΟ ΦΙΛΕ» των καναλιών Novasports «έχουμε βγάλει ήδη εισιτήρια για Αλεξανδρούπολη» έκανε άνω κάτω τον Ολυμπιακό. Η δήλωση αυτή έσπασε τα κοντέρ «ερυθρόλευκης» ανάγνωσης και τσίτωσε απίστευτα τους παίκτες του Καζάζη. Εντάξει το βίντεο των δηλώσεων Παλιόπορτα  δεν έπαιξε στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού αλλά μόνο τυχαίες δεν ήταν οι δηλώσεις του κόουτς των γηπεδούχων μετά τη νίκη-πρόκριση ότι «κάποιοι θα πρέπει να σέβονται περισσότερο τον Ολυμπιακό». Επίσης μόνο τυχαία δεν πρέπει να ήταν η υπενθύμιση ανθρώπου του «ερυθρόλευκου» τμήματος πριν ανοίξει η πόρτα των αποδυτηρίων για προθέρμανση στον πέμπτο ημιτελικό. Την ώρα που οι τεχνικές αναλύσεις είχαν ολοκληρωθεί η φράση «παιδιά θυμηθείτε ότι οι Συριανοί έχουν βγάλει και εισιτήρια για την Αλεξανδρούπολη» ανέβασε την αδρεναλίνη στα ύψη στο κόκκινο στρατόπεδο. Γιατί σε αυτά τα παιχνίδια δεν παίζονται συμβόλαια, ούτε χρήματα. Παίζεται η υστεροφημία του κάθε αθλητή. Παίζει για την ιστορία του, για το γαμώτο, για πολλά πράγματα που δεν περιέχουν μηδενικά. Δεν υπήρχε παίκτης που να μην ήθελε να παίξει σε αυτό το ματς. Ο Μαρούλης, ο οποίος την ώρα του αγώνα έπρεπε κανονικά να ήταν στο χειρουργείο για αρθροσκόπηση, ζήτησε μόνος του να είναι στην δωδεκάδα. Δεν λέμε για τον Χριστοφιδέλη, τον Κουρνέτα, τον Στεφάνου και τον Γιορντάνοφ. Άυπνοι έπαιξαν με την σκέψη και μόνο στον αγώνα της ζωής τους. Ήξεραν ότι με οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πριν της νίκης θα ήταν πρώτα υπόλογοι στους εαυτούς τους. Για αυτό οι ομάδες  που έχουν παίκτες Έλληνες πρωταγωνιστές έχουν ένα λόγο παραπάνω για επιτυχία από όλες τις υπόλοιπες. Εννοείται ότι αγωνιστικά περιμένεις περισσότερα από τους ξένους αλλά στο κρίσιμο ματς, στο κρίσιμο σημείο οι Έλληνες θα κάνουν τη διαφορά. Όπως και έγινε την Τετάρτη.
Η .σταθεροποίηση του Φοίνικα
Περί δηλώσεων ο λόγος, Όσο λοιπόν ατυχής ήταν η επιμονή του Ανδρεόπουλου από την αρχή της χρονιάς στο στόχο της τετράδας, άλλο τόσο και περισσότερο ατυχής ήταν η δήλωση του περί σταθεροποίησης του Φοίνικα στις μεγάλες ομάδες. Κανένας στο νησί δεν είναι ικανοποιημένος με την 4η θέση, κανένας στο νησί δεν μπορεί να χωνέψει ότι η Κηφισιά των 180 χιλιάδων Ευρώ είναι μπροστά από την ομάδα τους που κόστισε τουλάχιστον τα διπλάσια. Επίσης είναι η πρώτη χρονιά που ο Ανδρεόπουλος επιλέγει τους χειρότερους ξένους (πλην Ντιάτσκοφ). Στη Λαμία πάντα τρίβαμε τα μάτια μας για τις επιλογές των ξένων. Φέτος χρειάστηκε αρκετές φορές να τα κλείσουμε. Η χρονιά πάντως δεν χάθηκε στα ματς με τον Ολυμπιακό. Στην κανονική περίοδο χάθηκε εκεί όπου ο Φοίνικας απώλεσε το πλεονέκτημα της έδρας και της μετωπικής με τον Ολυμπιακό.
Η μοίρα των Ελλήνων προπονητών
Και αφού ανοίξαμε το κεφάλαιο των προπονητών σας γράφουμε και αυτό. Έλεγαν λοιπόν παλιότερα ότι ο προπονητής σε μια ομάδα κλείνει μετά τους παίκτες. «Αν έχεις παίκτες τύπου Μίλκοβιτς και Ντάντε στην ομάδα τι να τον κάνεις τον προπονητή» υποστήριζαν κάποιοι, μπορεί και όχι άδικα, παλιότερα. Στη νέα όμως τάξη πραγμάτων στο ελληνικό βόλεϊ εννοείται ότι ακόμη μετρούν οι αθλητές αλλά μετρούν και οι προπονητές. Ο Αρσενιάδης έβγαλε τρίτη την 11η ομάδα σε μπάτζετ του πρωταθλήματος. Ο Καλμαζίδης ανέστησε τον νεκρό Παναθηναϊκό του Λάιου. Ο Κλαρούδας έστειλε στην Ευρώπη τον Παμβοχαϊκό που έπαιζε μέχρι την τελευταία αγωνιστική με την φωτιά των play out. Ο Λυκούδης διόρθωσε την Παναχαϊκή στον δεύτερο γύρο ασχέτως με το αν θα τη σώσει ή όχι. Ο Φίνος πάλι εξέθεσε δις τον Θωμά Γιώτα και τον Κώστα Χαριτωνίδη οι οποίοι με πέντε νίκες σε οκτώ παιχνίδια του έδειξαν την πόρτα της εξόδου. Όταν τον επέστρεψαν μετά από επτά σερί ήττες με τον Κουτσονίκα, τους έφερε και πάλι στον δρόμο της σωτηρίας. Δώστε και ένα μπόνους στον Καζάζη και στον Μουστακίδη που κράτησαν όρθιες τις ομάδες τους που μεσούσης της περιόδου όταν αντιμετώπισαν δεκάδες αγωνιστικά και όχι μόνο προβλήματα και έχετε το παζλ της φετινής παρουσίας των Ελλήνων προπονητών στην Volleyleague. Να μην ξεχάσω τον Γιάτση και τον Δεληκώστα που έκαναν πολύ καλή δουλειά στη Λαμία.