Συμμετέχει ενεργά στην ευρωπαϊκή αγορά ο Ολυμπιακός!

 
Μια ποδοσφαιρική ομάδα είναι πραγματικά μεγάλη ομάδα όχι μόνο όταν αγοράζει ακριβά, αλλά και όταν πουλάει ακριβά. Και ο Ολυμπιακός από την εποχή που άρχισε να σταθεροποιεί την παρουσία του στο Τσάμπιονς Λιγκ έχει μπει για τα καλά στο παζάρι των μεταγραφών, ακολουθώντας τις πρακτικές μεγάλων club.
 
Αν γυρίσουμε πίσω το χρόνο θα δούμε ότι οι ερυθρόλευκοι άρχισαν να ταράζουν τα νερά με τις μεταγραφές του Τζιοβάνι, του Ζάχοβιτς και του Καρεμπέ. Ακολούθησαν κι άλλα μεγάλα ονόματα όπως ο Ζε Ελίας, ο Ζέτεμπεργκ, ο Μέλμπεργκ, ο Ραούλ Μπράβο, ο Ριβάλντο.
 
Πιο πρόσφατα ο Ιμπαγάσα, ο Μασάντο και ο Σαβιόλα. Ποδοσφαιριστές που ο Ολυμπιακός πλήρωσε αδρά για να πάρει τίτλους, χωρίς όμως να εισπράξει χρήματα από πιθανή μεταπώλησή τους.
 
Στην πορεία τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν. Ο Γιάγια Τουρέ ήρθε, έδειξε την αξία του και πήγε μετά σε Μονακό, Μπαρτσελόνα και Αγγλία, με τον Ολυμπιακό να εισπράττει ένα μικρό ποσό για την αξία του.
 
Δεν σταμάτησε όμως. Συνέχισε να αναζητά αξίες που θα αναδεικνύονταν και θα απέδιδαν έσοδα στα ταμεία.
 
Ο Καστίγιο δεν του κόστισε τίποτα και πουλήθηκε στη Σαχτάρ για 15 εκατ. ευρώ, στο μεγαλύτερο ντηλ των πρωταθλητών. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ήρθε στο λιμάνι για 300.000 ευρώ και δόθηκε στη Σάλκε για 2 εκατ.
 
Ο Μιραλάς στοίχισε 3,5 εκατ. και πήγε στην Έβερτον με 8 εκατ. ευρώ, ενώ ο Ριέρα στη Γαλατά με 2 εκατ., τα οποία μαζί με το δικό του συμβόλαιο έφτασαν τα 4 εκατ.
 
Ο Τοροσίδης πήγε στη Ρόμα 6 μήνες πριν μείνει ελεύθερος και ο Ολυμπιακός εισέπραξε 600.000 ευρώ.
 
Ο Αμπντούν ήρθε από την Καβάλα με 400.000 ευρώ και η Νότιγχαμ τον αγόρασε με 2 εκατ.
 
Ο Χολέμπας αποκτήθηκε μετά από απαίτηση του Λίνεν με 300.000 ευρώ και τώρα είναι κοντά σε μια συμφωνία που θα δώσει τουλάχιστον 2 εκατ. ευρώ στους πρωταθλητές.
 
Την ίδια στιγμή είναι σε εκκρεμότητα το θέμα Τζιμπούρ, ο οποίος ήρθε ελεύθερος από την ΑΕΚ και ίσως και του Μανωλά που επίσης δεν κόστισε τίποτα στον Ολυμπιακό.
 
Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι ο Ολυμπιακός κάνει πλέον παιχνίδι σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ξεφεύγοντας από την παραδοσιακή ελληνική συνταγή του «αγοράζω και χρεώνομαι», επιδιώκοντας το «μπορώ να πουλάω και να ρεφάρω».