Το καλοκαίρι του 2017 ο ιδιοκτήτης του Προμηθέα Πατρών Βαγγέλης Λιόλιος προανήγγειλε με πολύ ιδιαίτερο τρόπο την πρόσληψη του νέου προπονητή της ομάδας. ‘’Αύριο θα έχουμε στον πάγκο μας τον καλύτερο Έλληνα προπονητή’’. Και την επόμενη ανακοίνωσε την αναβάθμιση του Μάκη Γιατρά από τη θέση του τεχνικού διευθυντή σε αυτή του πρώτου προπονητή. Μια θέση που ο Γιατράς κρατούσε από το 2013 μέχρι το 2016 όταν ο Προμηθέας έπαιξε για τελευταία σεζόν στην Α2. Η πρώτη αντίδραση των εκτός Πατρών μπασκετόφιλων ισοδυναμούσε στην καλύτερη με την ερώτηση: ‘’Γιατρας, who?’’.
Οι μπασκετόφιλοι της Πάτρας σαφώς πιο ενημερωμένοι χρέωσαν την κίνηση αυτή σε μια ακόμη εκκεντρικότητα του Βαγγέλη Λιόλιου που προφανώς είχε απογοητευτεί από την αδυναμία συνεννόησης με τους προηγούμενους και πολύ πιο γνωστούς προπονητές είχε συνεργαστεί για ένα χρόνο στην Α1. Αρκετοί μειδίασαν με σημασία υποστηρίζοντας ότι για μια ακόμη φορά ο ιδιοκτήτης του Προμηθέα που πληρώνει στην ώρα του και έχει όραμα για το μπάσκετ φορά έκανε μια κίνηση βασισμένος σε ένα παράλληλο σύμπαν, ένα matrix υπό το πρίσμα του οποίου λειτουργεί αρκετές φορές. Στην καλύτερη περίπτωση ειπώθηκε ότι με τον τρόπο αυτό διόρθωνε μια αδικία που είχε γίνει το 2016 και έδινε μια ευκαιρία σε ένα προπονητή που εκτός όλων των άλλων είναι και προσωπικός του φίλος. Δύο χρόνια αργότερα τα χαμόγελα και οι αντιρρήσεις έχουν παγώσει. Όχι μόνο γιατί η επιλογή του ιδιοκτήτη του Προμηθέα δικαιώθηκε 100% εκ των αποτελεσμάτων αλλά γιατί ο ίδιος ο Γιατράς φρόντισε σε αυτή τη διετία να πετύχει δύο πράγματα που άλλοι συνάδελφοι του δεν έχουν πετύχει μέσα σε δεκαετίες καριέρας: Εκτόξευσε τις μετοχές του στη….στρατόσφαιρα και έγινε μια από τις πλέον συμπαθείς φιγούρες του Ελληνικού μπάσκετ. Με κάθε μέτρο σύγκρισης είναι ο κόουτς της χρονιάς φέτος και αν δεν το πιστεύει κάποιος μπορεί να διαβάσει τους 22 λόγους που βρήκαμε μελετώντας το φαινόμενο Γιατρά. Γιατί σίγουρα πρόκειται περί φαινομένου. Είναι λοιπόν ο κόουτς της χρονιάς ΓΙΑΤΙ….
…είναι άμεσος και λέει αυτό που πιστεύει και όχι αυτό που είναι πολιτικά ορθό σε μια εποχή που οι περισσότεροι Έλληνες προπονητές χρησιμοποιούν ‘’ξύλινη γλώσσα’’ και βαρετά κλισέ.
…ξέρει τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτόν και δεν δίνει δεκάρα τσακιστή.
….ξέρει να αυτοσαρκάζεται.
….είναι 100% μπασκετικός και δεν το κρύβει σε κάθε αναφορά για τις ρίζες του, τις παραστάσεις και τη διαδρομή του.
….είναι ακομπλεξάριστος σε βαθμό που να δηλώνει ‘’ξέρω ότι με λένε ταβερνιάρη και όταν έβλεπα τους αγώνες παράγγελνα κοντοσούβλι’’.
….πείθει και τον πιο….άπιστο ότι η εμφάνιση δεν κάνει τον προπονητή…
…δεν μασάει τα λόγια του και όταν νιώθει ότι αδικείται την πέφτει ακόμη και σε δημοσιογράφους με την ερώτηση ‘’εσείς είσαστε δημοσιογράφος;’’.
….ο Προμηθέας παίζει ωραίο μπάσκετ και κερδίζει.
….είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας. Μπορείς εύκολα να τον φανταστείς στην ουρά του σούπερ μάρκετ πίσω σου, να βγάζει το βράδυ τα σκουπίδια έξω ή να είναι η ψυχή της παρέας στην ταβέρνα (όχι ο… ταβερνιάρης για να μην παρεξηγηθώ).
…θα μπορούσε άνετα να κοουτσάρει με βερμούδα και βατραχοπέδιλα. Ούτως ή άλλως το σακάκι το πετάει τα πρώτα λεπτά του αγώνα, οι γραβάτες του δεν είναι ποτέ στο σωστό μήκος και αποτελεί την πιο όμορφη χτυπητή παραφωνία στο dress code της Basket League.
…δεν είναι δήθεν.
…μπορεί να μην διαθέτει τα επικοινωνιακά χαρίσματα του Πιτίνο, την Princeton παιδεία του Μπλατ και την ιταλική φινέτσα του Μπάνκι αλλά αυτά που λέει βγαίνουν κατευθείαν από την καρδιά του.
…χαίρεται αυτό που κάνει σαν μικρό παιδί που το έχεις αφήσει βράδυ κλειδωμένο στο ζαχαροπλαστείο.
…σε μια εποχή που όλοι αποθεώνουν την τεχνογνωσία δεν ξέρει ούτε λέξη Αγγλικά. Προφανώς αν του πεις και τις λέξεις ‘’social media’’ θα προτιμήσει να παραγγείλει ένα δίπιτο με μπόλικο τζατζίκι! Είναι μάλλον απίθανο να έχει και διεύθυνση για να του στέλνουν μέιλ.
…είναι διαφορετικός αλλά όχι για την αξία και την ανάγκη της διαφορετικότητας. Απλά αυτός είναι…
…ενώ ξέρει ότι τα μικρόφωνα στα τάιμ άουτ είναι ανοιχτά δεν διστάζει να πει στους παίκτες του φράσεις όπως ‘’κολοκύθια τούμπανα’’ και περιμένει από τον βοηθό του να τις μεταφράσει!
…είναι ο τύπος που θα ήθελες να βγεις έξω μαζί του για καφέ και να μιλάς ατελείωτες ώρες για μπάσκετ χωρίς να βαρεθείς ούτε λεπτό.
…ξέρει ότι ζει το όνειρο του, ξέρει ότι δύσκολα μπορεί προπονητικά να βγει έξω από τα σύνορα της Πάτρας αλλά δεν του καίγεται καρφί και ούτε μοιάζει να τον απασχολεί η ‘’επόμενη μέρα’’.
…δεν διστάζει να αποθεώσει τους συναδέλφους του χωρίς καμία υστεροβουλία ή τη διάθεση να κάνει δημόσιες σχέσεις.
…είναι καλός προπονητής με κάθε μέτρο σύγκρισης.
…είναι μετρ της ψυχολογίας και παίρνει από τους παίκτες του το 101% των δυνατοτήτων τους.
…είναι τελικά ο Μάκης Γιατράς και θα ήταν ο ίδιος ακόμη και αν δεν κοουτσαρε μια από τις καλύτερες Ελληνικές ομάδες αλλά τον Ερμή Αχαγιάς ή το Σκαγιοπούλειο.
ΥΓ 1 Είναι κρίμα που ποτέ οι δρόμοι του δεν συναντήθηκαν σε μια κοινή συνέντευξη τύπου με τον Πίνι Γκέρσον. Πιστεύω ότι μια βραδιά με μυθικές ατάκες θα τελείωνε με τον Γιατρά να του λέει ”και τώρα συνάδελφε ταβερνιάρη δεν πάμε να σε κεράσω ένα τσίπουρο;’’.
ΥΓ 2 Πιθανώς να έχει συμβεί αλλά αν δεν έχει συμβεί και μας ξέφυγε είναι βέβαιο ότι κάποια μέρα άναυδη η Ελλάδα θα τον ακούσει σε κάποιο τάιμ άουτ να λέει την κλασική Πατρινή έκφραση στους παίκτες του (‘’Είσαστε όλοι μινάρες’’) και τον δυστυχή βοηθό του να ψάχνει τρόπο να μεταφράσει από τα….Πατρινά στα Αγγλικά!
