Δυο ήττες στις δυο τελευταίες αγωνιστικές των πλέι οφ, στην Τούμπα με τον Ατρόμητο την περασμένη Τετάρτη και λίγες ημέρες μετά, την Κυριακή στην Τρίπολη από τον Αστέρα με το ίδιο σκορ, 1-0 (45᾽ Καραμάνος και 77᾽ Ινγκλέσιας αντίστοιχα) έγραψαν τον οδυνηρό επίλογο στη φετινή αγωνιστική σεζόν του ΠΑΟΚ. Συνέπεια αυτών η κατάληψη της τέταρτης θέσης στη διαδικασία των πλέι οφ και πέμπτης στη γενική κατάταξη, έχοντας πάρει – μόνον – δυο βαθμούς στους τελευταίους έξι αγώνες και με ενεργητικό ένα γκολ …
Μιας σεζόν που χαρακτηρίστηκε από την παταγώδη αποτυχία σε όλους τους στόχους που μετείχε η ομάδα, πρωτάθλημα, κύπελλο και Europa League. Δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο κι αξιομνημόνευτο πλην των διδαγμάτων που παρείχαν τα διάφορα παθήματα και φυσικά της αποπληρωμής των χρεών προς το Δημόσιο. Ισως η πλέον ζωτικής σημασίας εξέλιξη των τελευταίων ετών, που μετριάστηκε πολύ λόγω του αγωνιστικού και της νέας αποτυχίας που ακολούθησε με συνέπειες την σφοδρή απογοήτευση, την πικρία και την οργή. Ως είθισται, σ᾽ αυτές τις περιπτώσεις στο προσκήνιο μπαίνει το θέμα του ή των υπαίτιων, πέραν των προφανών, δηλαδή της τεχνικής ηγεσίας και των ποδοσφαιριστών.
Τα ονόματα, τα γεγονότα κι οτιδήποτε άλλο μπορεί να συνεισφέρει στο … ανθρωποκυνηγητό που θα ικανοποιήσει τη δικαστική διάθεση του καθενός για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του και να υποστηρίξει τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειές του. Είναι και μια μορφή αντίδρασης για κάθε πληγωμένο άνθρωπο, εύκολης βέβαια αλλά αυτό μάλλον μικρή σημασία έχει για τους περισσότερους σε μια εποχή απείρως δύσκολη στην καθημερινότητά της. Σ᾽ όλον αυτόν τον κυκεώνα σεναρίων και στοχοποιήσεων, υπάρχουν δίκια κι άδικα. Δεν μπορεί να είναι όλα αλήθεια καθώς αλληλοσυγκρούονται, δεν μπορεί να είναι όλα ψέμματα αφού τα δεδομένα, τα αγωνιστικά δεδομένα δεν αμφισβητούνται.
Η αλήθεια είναι μια και τη γνωρίζουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές. Αυτοί έχουν την υποχρέωση να την ομολογήσουν, ακόμη κι αν έχουν υποπέσει σε κρίσιμα λάθη. Η τίμια παραδοχή συγχωρείται, η υπεκφυγή όχι. Ο Στέφανος Αθανασιάδης έκανε την αρχή με όσα είπε στις δυο δημόσιες τοποθετήσεις του σε διάστημα πέντε ημερών. Λίγα, πολλά ο καθένας έχει την άποψή του, σεβαστή. Αλλά είναι μια αρχή. Ας δώσουν συνέχεια όλοι όσοι είχαν μεγαλύτερη ευθύνη, όχι μόνο φέτος αλλά και τα προηγούμενα χρόνια εξηγώντας και ξεκαθαρίζοντας όλο αυτό το άρρωστο τοπίο στην ομίχλη. Ειδάλλως το πεδίο δόξης παραμένει λαμπρό για όλους όσοι – ουσιαστικά – παρακαλούν να υπάρχουν τέτοιες συνθήκες, καθώς από αυτές συντηρούνται. Μια κατηγορία ανθρώπων, στην οποία δε συμπεριλαμβάνονται ο απλός φίλαθλος, παρά μόνον ο έχων σκοπιμότητα και συμφέρον.
Μια άλλη προσέγγιση του ίδιου θέματος είναι πως τόσο σοβαρά θέματα δεν πρέπει να κοινωνικοποιούνται υπό το φόβο απαξίωσης της ομάδας και με κίνδυνο να γίνουν αντικείμενο-α εκμετάλλευσης από αντίπαλες ομάδες. Κι αυτό έχει μια λογική. Σ᾽ αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να υπάρξουν πειστικές κινήσεις από την ιδιοκτησία που ν᾽ αποδεικνύουν πως τα … μηνύματα παραλήφθησαν, έγιναν κατανοητά κι η συνέχεια θα είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με όλα όσα έχουν γίνει, ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια. Γιατί δε νοείται ο ΠΑΟΚ να διάγει τα καλύτερα διοικητικά του χρόνια σ᾽ επίπεδο οικονομικής ευμάρειας, να έχουν σπαταληθεί τόσα χρήματα, ειδικά σ᾽ αυτά τα χρόνια κι η εικόνα του αγωνιστικού καθώς κι η (αν)αποτελεσματικότητά του να παραμένουν σ᾽ αυτά τα επίπεδα.
Η συμφωνία με τον 58χρονο Δανό, Φρανκ Αρνεσεν είναι μια καλή αρχή. Ταπεινή άποψη του υπογράφοντα αποτελεί το γεγονός πως, η ελπίδα για κάτι διαφορετικό, πιο ορθό και πιο υγιές δεν εντοπίζεται τόσο πολύ στο όνομα και τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του νέου αθλητικού διευθυντή, όσο στο ότι έβαλε την υπογραφή του σε τριετές συμβόλαιο. Αυτό υποδηλώνει πλάνο, σχέδιο κι εμπιστοσύνη σε έναν τεχνοκράτη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αλλά με βασική προϋπόθεση να υποστηριχθεί με κάθε κόστος μέχρι τέλους από τον μεγαλομέτοχο του «Δικεφάλου». Ετσι … για το διαφορετικό του πράγματος. Ας αλλάξουν οι συνήθειες τόσων ετών, σε όλα τα επίπεδα, που δεν απέφεραν τίποτα ουσιαστικό.
«Το μέλλον δε θα έχει καμία σχέση με το παρελθόν», ανέφερε επίμονα σημαίνων στέλεχος της ομάδας, προσθέτοντας πως δεν είναι ώρα για λόγια καθώς πλέον μόνον τα έργα μπορούν να δείξουν πρόοδο κι αποτέλεσμα των αλλαγών σε βασικούς τομείς λειτουργίας του μηχανισμού – και – στο αγωνιστικό. Οχι, δεν είναι λόγια εμπόριου ελπίδας αυτά, καθώς σε μια εβδομάδα θα παρουσιαστούν επισήμως κι υπεραναλυτικώς από το νέο, αθλητικό διευθυντή. Εκεί θα υπάρξει μια πρώτη κρίση κι αντίληψη της νέας ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Αναμένεται να τοποθετηθεί – μεταξύ άλλων – για την ποδοσφαιρική του λογική, για το πολυπόθητο πλάνο, τις δομές, τις ευθύνες, την προετοιμασία και το πως θα εξελιχθεί σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν προκύψει με την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων στις 16 Ιουλίου.
Αυτό σηματοδοτεί και το τέλος μιας εποχής γεμάτης από ελπίδες, άδειας από σημαντικές αγωνιστικές επιτυχίες. Μιας εποχής που στιγματίστηκε από πρόσωπα, ίντριγκες κι εγωκεντρισμούς με μεγαλύτερο θύμα της την ίδια την ομάδα και των συναισθημάτων του καθενός απέναντί της. Γιατί με όλα όσα λέγονται, ακούγονται, γράφονται είναι δύσκολο για κάποιον να μείνει ανεπηρέαστος. Η νηνεμία που επικρατεί σε ειδησεογραφικό επίπεδο αναφορικά με το άμεσο μέλλον της ομάδας, δικαιολογημένα προκαλεί ανησυχίες κι εντείνει την επιφυλακτικότητα, ωστόσο έχει και τη λογική της, αφού στην πλέον πρόσφατη περίπτωση τα στεγανά λειτούργησαν με ευχάριστο αποτέλεσμα τον κ. Αρνεσεν. Ενα πρόσωπο, διαφορετικό από όλα όσα είχαν εργαστεί στον ΠΑΟΚ, χωρίς σχέσεις με τα υπάρχοντα πρόσωπα και γνώσεις των τάσεων και των απόψεων, πραγματικά άφθαρτο στις τριβές ετών της ομάδας.
Το θέμα της επιλογής της τεχνικής ηγεσίας βρίσκεται στο τελικό του στάδιο κι η αγωνία με την οποία αναμένεται γίνεται μεγαλύτερη από τη στιγμή που αναμένεται κι ως ένα πρώτο, αντιπροσωπευτικό αλλά ίσως και το πιο καίριο δείγμα γραφής των προσδοκιών του σε συνάρτηση με τα εχέγγυα που έχει λάβει από τη διοίκηση. Ο Δανός αθλητικός διευθυντής, αν κι εξ αποστάσεως μέχρι την επόμενη εβδομάδα με μια ενδιάμεση διήμερη εξαίρεση, «τρέχει» και τα θέματα των ποδοσφαιριστών αφού γνωρίζει καλύτερα απ᾽ όλους πως η σεζόν που ξεκινάει έχει – ήδη – ένα σημαντικότατο αντίπαλο, το χρόνο. Το τόσο κακό τέλος που είχε – κι – αυτή η σεζόν δημιουργεί αυθόρμητα την αισιοδοξία πως η συνέχεια θα είναι καλύτερη. Μια αίσθηση που μόνον οι εξελίξεις μπορούν να τη διαψεύσουν. Μέχρι τότε ο καθένας λειτουργεί κατά το δοκούν. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια σε όλους …
