Το βράδυ της Παρασκευής ο Παναθηναϊκός θα στεφθεί για μια ακόμη χρονιά πρωταθλητής Ελλάδος. Και το πρωί του Σαββάτου πριν καλά καλά κοπάσουν οι πανηγυρισμοί στο ΟΑΚΑ το πρόσωπο που συνδέθηκε όσο κανένα άλλο με την φετινή ομάδα δεν θα βρίσκεται στην Ελλάδα. Ο Ρικ Πιτίνο έχει κλεισμένο εισιτήριο επιστροφής για τις Ηνωμένες Πολιτείες, επικαλούμενος την υποχρέωση να βρίσκεται στο γύρισμα ενός ντοκιμαντέρ για την καριέρα του και κανείς, ούτε καν ο ίδιος δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν στους επόμενους μήνες θα βρει τον δρόμο της επιστροφής του για την Αθήνα.
‘’Ελπίζω, ότι το τραπέζι που μου χρωστάς θα μου το κάνεις τον Σεπτέμβριο’’, μου είπε λίγο μετά το τέλος του 1ου τελικού όταν του υπενθύμισα μια παλαιότερη δέσμευσή μου. Και έσπευσε να συμπληρώσει: ‘’Εάν φυσικά επιστρέψω’’. Ο τυπικός συνηθισμένος Ρικ Πιτίνο που ακόμη και σε μια πρόσκληση για δείπνο φρόντισε με πολύ έξυπνο τρόπο να κρατήσει όλες τις οψιόν για λογαριασμό του.
Το ερώτημα λοιπόν που ‘’καίει’’ είναι μένει ή φεύγει ο Πιτίνο; Προφανώς και αυτό δεν μπορούν να το απαντήσουν τούτη την ώρα ούτε οι δύο καθ’ ύλην αρμόδιοι: Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και ο Αμερικάνος κόουτς. Ας δούμε όμως τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί και ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα:
Πριν από έξι μήνες όταν διέρρευσε μέσα σε γιορτινές μέρες η πιθανότητα ερχομού του Πιτίνο οι λιγοστοί που ξέραμε το μέγεθος που αντιπροσωπεύει ο Αμερικάνος μείναμε άναυδοι. Μεταξύ αυτών και ο Νικ Καλάθης που όταν άκουσε (από τους πρώτους στην ομάδα) την πληροφορία περί συμφωνίας με τον Πιτίνο έβαλε τα γέλια στα αποδυτήρια της ομάδας και είπε στους συμπαίκτες του: ‘’’Ναι, σιγά που θα έρθει και ο Πόποβιτς προπονητής’’. Την ίδια ώρα, οι ‘’γνώστες’’ που κατακλύζουν τα social media εξέφραζαν όλη τη γκάμα των αποριών που μπορεί να έχει ένας παντελώς άσχετος με το κολεγιακό μπάσκετ. Βαρέθηκα να διαβάζω ατάκες του τύπου ‘’θα μπορέσει να αντέξει ο Πιτίνο το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού’’. Σήμερα, οι ίδιοι ‘’ξερόλες’’ και ‘’παντογνώστες’’ σκίζουν τα ρούχα τους για την ανάγκη παραμονής του έναντι οποιουδήποτε τιμήματος! Τυπικοί Ελληναράδες… Ας πάμε στην ουσία του θέματος. Το ερώτημα όμως πλέον έχει αντιστραφεί δραματικά και είναι ‘’μπορεί πλέον ο Παναθηναϊκός να αντέξει τον Πιτίνο;’’.
Ο Πιτίνο βρέθηκε στην Ελλάδα κυριολεκτικά κατά λάθος, από μια σειρά συγκυριών και συμπτώσεων και κυρίως γιατί στα 67 του χρόνια δεν ήθελε να τελειώσει άδοξα μια μεγάλη αλλά κηλιδωμένη καριέρα. Χώρια που όπως είπε μετά την έλευση του σε μια off the record συζήτηση ‘’βαρέθηκα να κάθομαι άπραγος στο σπίτι’’. Οι όροι της συμφωνίας του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο παραμένουν άγνωστοι και κυκλοφορούν διάφορα ποσά που κανείς πέρα από τους δύο και ένα ακόμη μικρό κύκλο εμπίστων δεν γνωρίζει αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Κτυπώντας την κατάλληλη χρονική στιγμή ο Γιαννακόπουλος είναι βέβαιο ότι πλήρωσε πολλά για μισή σεζόν αλλά ελάχιστα με βάση το κασέ και την αξία του Πιτίνο. Με απλά λόγια: Τα (όποια) χρήματα έδωσε ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού στον Πιτίνο μπορεί να είναι σούπερ μεροκάματο για ένα καλό Ευρωπαίο προπονητή αλλά είναι pocket money για ένα τύπο που είχε 8 εκατομμύρια δολάρια ετήσιο συμβόλαιο (εγγυημένο μέχρι το 2025), παράλληλα έσοδα από το κολέγιο του τουλάχιστον άλλα 2 σε ετήσια βάση και οι επιχειρηματικές δραστηριότητές του αποφέρουν ακόμη περισσότερα! Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο Πιτίνο δεν θέλει να πληρωθεί σαν….Πιτίνο, έστω και με τα Ευρωπαϊκά στάνταρ! Σε ένα από τα βιβλία του που αναφέρεται όχι για το μπάσκετ αλλά για την επιτυχία του στη ζωή και τις επιχειρήσεις ο Πιτίνο αφιερώνει ένα κεφάλαιο στην αξία της υπεραπόδοσης (στη δουλειά) που φέρνει την υπεραξία στα κέρδη! Χώρια που τουλάχιστον τέσσερις φορές μέσα στη σεζόν δημόσια (και μπορώ να καταθέσω και άλλες 2-3 σε προσωπικές ‘’εκτός αέρα’’ συζητήσεις) έχει κάνει αναφορές στα λίγα χρήματα που παίρνει, στον χαμηλό μισθό του και ότι ‘’του χρόνου θα πάω για τα big bucks’’! Τι ακριβώς εννοεί (αριθμητικά) με τις λέξεις big bucks; Ας το κρατήσουμε για λίγο πιο κάτω…
Ο Πιτίνο εκτός από καλός προποητής είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος με δεδομένα επικοινωνιακά χαρίσματα αλλά και μπόλικη εσάνς Ιταλιάνικης μαγκιάς και ‘’πονηριάς’’ λόγω του DNA και των ριζών του. Από τη στιγμή που άλλαξε τη σεζόν του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα έχει καταναλωθεί σε ένα δημόσιο ήξεις-αφίξεις. Και είναι φανερό ότι προετοιμάζει με μαεστρία την επόμενη μέρα του! Όποια και αν είναι αυτή…
Τη μια εκθειάζεις τις αρετές της Ελλάδας, θυμίζει Αμερικάνο συνταξιούχο που εκστασιάζεται από τα μέρη που γνωρίζει και τα φαγητά που τρώει. Και την αμέσως επόμενη προσγειώνει τους πάντες στην πραγματικότητα και μας λέει πράγματα που δεν θέλουμε να ακούμε και παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε: Για τη μπόχα του τσιγάρου στα ελληνικά γήπεδα, για αγώνες που δεν γίνονται ή δεν γίνονται σε άδεια γήπεδα, για το σπασμένο καπάκι της λεκάνης στο γραφείο του, για την έλλειψη κλιματισμού στο ΟΑΚΑ (γεγονός που τον υποχρέωσε δύο φορές στη διάρκεια του χειμώνα να ακυρώσει προπονήσεις της ομάδας), για τα δύσκολα ταξίδια στην οικονομική θέση και πάει λέγοντας. Ο Πιτίνο ξέρει όσο λίγοι να ‘’πουλάει’’ τον εαυτό του και αυτό κάνει εδώ και έξι μήνες. Ο πρώτος του στόχος, η επιστροφή σε κάποιο πάγκο του ΝΒΑ ή του NCAA μοιάζει να έχει τελειώσει. Το Μέμφις, η τελευταία ανοιχτή θέση στο ΝΒΑ, έκλεισε και τα μεγάλα κολεγιακά προγράμματα που πληρούσαν τις φιλοδοξίες τους και έψαχναν προπονητή έχουν επίσης κλείσει τις θέσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ συνολικά 57 από τα 323 κολέγια άλλαξαν στη μέση της σεζόν ή μετά τη λήξη της τον περασμένο Μάρτιο μόνο σε 2 ή 3 ακούστηκε το όνομα του Πιτίνο.
Κάπου εδώ λοιπόν φτάνουμε στα καλά νέα για τον Παναθηναϊκό. Όπως φαίνεται η προσπάθεια του Πιτίνο να επιστρέψει στο στερέωμα του Αμερικάνικου μπάσκετ μέσω…Ευρώπης μάλλον δεν θα τελεσφορήσει πλην κάποιας απρόσμενης έκπληξης ή ανατροπής που μπορεί να συμβεί την τελευταία στιγμή και να πυροδοτήσει ένα νέο προπονητικό ‘’ντόμινο’’ μέσα στο καλοκαίρι. Του απομένει μόνο η Ευρώπη αν θέλει να παραμείνει ενεργός προπονητής. Προσοχή: Όταν λέμε Ευρώπη δεν εννοούμε μόνο Παναθηναϊκός.
Αρκετούς μήνες πριν γίνει η πολύκροτη συμφωνία με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ο προηγούμενος ατζέντης του τον έκανε shopping σε όλες τις μεγάλες Ευρωπαϊκές ομάδες που έψαχναν προπονητή. Μάλιστα, τότε είχε προταθεί και στον Ολυμπιακό που έψαχνε τον διάδοχο του Γιάννη Σφαιρόπουλο αλλά η διοίκηση του προσπέρασε το όνομα αφού είχε ήδη εστιάσει τις προσπάθειες της στην κατεύθυνση του Ντέιβιντ Μπλατ. Μπορεί πραγματικά να περιμένει ο Πιτίνο ότι θα βρει τα big bucks σε κάποια άλλη χώρα και προφανώς σε ένα από τα ‘’βαριά’’ χαρτιά της Ευρωλίγκα; Δυνητικά στον ορίζοντα υπάρχει μόνο μια πιθανότητα. Να βγει μετά το τέλος των Ισπανικών πλέι οφ στην αγορά ψάχνοντας για προπονητή η Μπαρτσελόνα. Για την ώρα, οι Καταλανοί εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους στον Πέσιτς αλλά αν κάτι στραβώσει στους επικείμενους τελικούς με τη Ρεάλ αυτό μπορεί να αλλάξει. Και η Μπαρτσελόνα μπορεί να αποτελέσει για παραπάνω από ένα λόγους ανίκητο αντίπαλο στα σχέδια του Παναθηναϊκού για παραμονή του Πιτίνο. ‘Εχει τα λεφτά, το όνομα, το πρεστίζ, οτιδήποτε μπορεί να δελεάσει ένα προπονητή. Χώρια που η Βαρκελώνη είναι μια υπέροχη πόλη για να ζεις κάτι που επίσης παίζει ρόλο για ένα bon viveur που στα 66-67 του ψάχνει τις μικρές ή μεγάλες χαρές της καλής ζωής.
Κλείνοντας ας επιστρέψουμε και στο ζήτημα που αφήσαμε ανοιχτό. Το οικονομικό. Ο Πιτίνο είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να πληρωθεί σαν….Πιτίνο. Όχι σαν Αμερικάνος Πιτίνο γιατί ξέρει ότι πουθενά στην Ευρώπη δεν θα βρει τα λεφτά που έπαιρνε στο Κεντάκι ή το Λούιβιλ. Αλλά σαν Ευρωπαίος Πιτίνο. Με άλλα λόγια σαν προπονητής της πρώτης γραμμής από το πάνω ράφι. Χωρίς να είναι γνωστό το ποσό με το οποίο έπεισε η Αρμάνι τον Έτορε Μεσίνα να βάλει στην άκρη τα όποια όνειρα για μια θέση πρώτου προπονητή στους Σπερς ή κάπου αλλού στο ΝΒΑ το κασέ των κορυφαίων Ευρωπαίων προπονητών αγγίζει ή ξεπερνάει ποσά της τάξης των 2 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο. Θεωρητικά μεγάλο για το μπάτζετ του Παναθηναϊκού αλλά μικρό για να έχει στον πάγκο του σε full time job ένα Hall of Famer. H ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων δείχνει ότι η ανανέωση της συνεργασίας όσο περνάει ο χρόνος είναι μονόδρομος και για τις δύο πλευρές. Ο Πιτίνο θέλει να κοουτσάρει άρα θα συνεχίσει να βλέπει και να κατακρίνει τα στραβά κι ανάποδα του ελληνικού μπάσκετ. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ξέρει ότι διάδοχος του Πιτίνο με ανάλογο ειδικό βάρος και αξία δεν κυκλοφορεί στην αγορά και ο πιθανός αντικαταστάτης του θα συγκρίνεται από τον απαιτητικό κόσμο της ομάδας όχι μόνο για τις προπονητικές του ικανότητες αλλά και για την προσωπικότητά του με τον Νεοϋρκέζο. Εφόσον συνεχίσει λοιπόν να υπάρχει η καλή διάθεση τότε στη λογική του ‘’πέντε πάνω, πέντε κάτω’’ κάπου θα βρεθεί η άκρη. Από τα υπόλοιπα (πλην οικονομικού) θέματα που έχει θέσει ο Πιτίνο ορισμένα μπορούν επίσης να επιλυθούν, σε κάποια άλλα θα βάλει λογικά νερό στο κρασί του. Προφανώς, ακόμη και για τα….μάτια του ή τη χάρη του ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να κτίσει ένα ζεστό προπονητήριο αλλά μπορεί να πιέσει για να βελτιωθούν οι συνθήκες στο ΟΑΚΑ και να πάψουν οι πολικές θερμοκρασίες που δεν αντέχει όχι μόνο ο Πιτίνο αλλά ολόκληρη η ομάδα. Το ‘’εν λευκώ’’ στις μεταγραφές είναι σχεδόν εξασφαλισμένο αφού ούτως ή άλλως και ανεξάρτητα από τα όσα πιστεύει ο μέσος –ελάχιστα ενημερωμένος- φίλαθλος της ομάδας ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ασκεί μηδενικό ή ελάχιστο παρεμβατισμό στις αποφάσεις των εκάστοτε προπονητών του. Εφόσον παραμείνει ο Πιτίνο θα έχει ως μοναδική δέσμευση να εναρμονιστεί με το μπάτζετ της ομάδας για την επόμενη χρονιά και όχι με κάποιο ‘’χαρτάκι’’ που θα περιέχει ονόματα παικτών. Συμπέρασμα: Η βιαστική φυγή του Πιτίνο δεν είναι κακό σημάδι. Ο χρόνος που περνάει μάλλον θα λειτουργήσει θετικά σε μια πιθανή νέα συμφωνία παρά αποτρεπτικά. Τα υπόλοιπα θα φανούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
