Μετά το περσινό χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες, την πρόκριση μετά από 10 χρόνια σε τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ήρθε και η παρουσία της Εθνικής σε τελικό Silver European League να …δέσει για τα καλά το γλυκό της επιτυχίας για την ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου. Και επειδή αρκετοί από εσάς θα σχολιάσετε ότι «καλά δεν σκοτώσαμε και τα θηρία», απλά θυμηθείτε ότι από κάτι τέτοια …θηρία κοκκίνιζε ο σβέρκος μας την τελευταία 10ετία. Οπότε χαρείτε το και απολαύστε το…
Πως όμως η Εθνική της καρπαζιάς και της αναξιοπιστίας κατάφερε μέσα σε ένα χρόνο να γυρίσει το παιχνίδι;
Βασικός, ίσως ο βασικότερος, συντελεστής αυτής της ομάδας είναι ο κόουτς. Στον Δημήτρη Ανδρεόπουλο πιστώνεται το μεγαλύτερο κομμάτι της επιτυχίας και όχι μόνο στον προπονητικό τομέα. Η διαχείριση που κάνει ο Ανδρεόπουλος στην ομάδα είναι για …σεμινάριο. Πρώτον έπεισε τον Φιλίποφ να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού. Ο Ντίμα έγινε πιο γρήγορος και πλέον μαζί με τον Στιβαχτή κάνουν μάγκες τους περιφερειακούς. Σχεδόν με 60% και πάνω …τρέχει στην επίθεση φέτος στον όμιλο του Silver Euroopean League η «γαλανόλευκη», έργο πρώτα βέβαια της υποδοχής αλλά και των πασέρ που βγάζουν με 1 και 1 ½ μπλοκ τους Ζουπάνι και Φράγκο που παρτάρουν στο τερέν.
Το σημαντικότερο όμως προσόν του Ανδρεόπουλου που εισπράττει στο μέγιστο βαθμό αυτή η Εθνική είναι ότι έβαλε κανόνες στην ομάδα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την κουβέντα του νυν προέδρου της ομοσπονδίας Γιώργου Καραμπέτσου στην Κοζάνη, ξημερώματα του αποκλεισμού από την Ισπανία για τα προκριματικά του Euro 2017. «Αυτή η ομάδα θέλει κανόνες» έλεγε τότε σε πηγαδάκι – που έμοιαζε με μνημόσυνο – που είχε στηθεί με παράγοντες και δημοσιογράφους. Και ο ερχομός Ανδρεόπουλου, τον οποίο έφερε, πίστεψε και πιστεύει ο Καραμπέτσος, έβαλε φρένο στην …χαλαρή Εθνική του παρελθόντος.
Άπαντες πλέον ξέρουν ότι υπάρχουν κανόνες στην Εθνική. Δεν κάνει ο καθένας ότι θέλει και το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε μια ομάδα στο γήπεδο γεμάτη υγεία, χαμόγελο και τρέλα (για αυτήν φροντίζει ο Κοκκινάκης).
Σε αυτήν την ομάδα ανακαλύψαμε αίφνης και τον Ζουπάνι. Τον διαγώνιο που ..μάζεψε από την άμμο ο Ολυμπιακός πριν από τρία καλοκαίρια και ήταν παγκίτης πολυτελείας στον Πειραιά. Αυτός αλλάζει το παιχνίδι της Εθνικής. Δεν είναι τυχαίο ότι στους ομίλους άφησε στην δεύτερη θέση των σκόρερ τον ονομαστό Αυστριακό Μπουτσάγκερ με 25 πόντους διαφορά (116-91). Αν κάποιος αφαιρέσει το εκτός έδρας ματς με την Ουγγαρία (είχε 44% επίθεση) στα 5 υπόλοιπα έκανε πάρτι. Είχε 62% εκτός με την Αυστρία, 67% εντός με την Ουγγαρία, 52% εντός με την Αυστρία, 72% εντός με τη Βοσνία και 65% εκτός χθες με τους Βόσνιους. MVP λοιπόν ο Νικόλας.
Αυτή η Εθνική λοιπόν, η νέα Εθνική του Ανδρεόπουλου, έχει φρεσκάδα, ζωντάνια, θέληση και κανόνες. Παίζει χωρίς τρία αστέρια της (Τζούριτς, Πρωτοψάλτης, Κουμεντάκης) και μπορεί και κάνει επιτυχία. Την στήριξη όλων θέλει αυτή η ομάδα. Στα δύσκολα όμως που μπορεί και να έρθουν το Σεπτέμβριο στο Μονπελιέ στον όμιλο του Ευρωπαϊκού. Και ας φάμε αναμενόμενες …σφαλιάρες από την Γαλλία και την Ιταλία και ίσως την Βουλγαρία. Υπάρχουν και Πορτογάλοι και Ρουμάνοι στον ίδιο όμιλο και αν όλα πάνε καλά μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση.
