“Δεν ήρθε και το… τέλος του κόσμου” έγραφα μετά την ήττα από τη Βέροια και η επιβεβαίωση δεν άργησε να έρθει. Και όχι μόνο δεν άργησε να έρθει, αλλά ο Πανιώνιος έδειξε μέσα σε μία βδομάδα δύο φορές χαρακτήρα. Μακριά από τη Νέα Σμύρνη. Αρχικά στο Αγρίνιο για το Κύπελλο και εν συνεχεία στη Λιβαδειά. Εκεί όπου πάντα έφευγε με το κεφάλο σκυμμένο τα τελευταία 30 χρόνια περίπου. Οι “κυανέρυθροι” έκλεισαν την άσχημη παρένθεση της ήττας από τη Βέροια με μια ιστορική νίκη. Η πρώτη στη Λιβαδειά σε 15 ματς.
“Δεν θέλω να σας παίρνει από κάτω. Τέτοιες εικόνες, όπως της Βέροιας που έχει πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς και ήρθε για να παίξει αντιποδόσφαιρο στη Νέα Σμύρνη θα πρέπει να σας δίνει αυτοπεποίθηση και όχι να σας απογοητεύει. Σας φοβούνται, είστε καλύτεροι” ήταν κάποια από τα λόγια του Ουζουνίδη τις επόμενες ημέρες μετά την ήττα της Βέροιας. Και αυτό τους έδωσε ώθηση.
Ο Πανιώνιος για μία ακόμα φορά είχε έξυπνη στρατηγική και αγωνιστική συμπεριφορά. Η ανασταλτική λειτουργία ήταν εκπληκτική και στο μεγαλύτερο μέρος αλάνθαστη. Πολλοί αν όχι όλοι θα πουν ότι mvp είναι ο Μπουμάλ με το γκολ και την ασίστ. Δεν έχουν άδικο. Εγώ έχω μάθει να βλέπω όλο το παιχνίδι και όχι κομμάτια του. Για μένα ο δικός μου mvp είναι ο Μανώλης Σιώπης. Ένας τρεχαλατζής που κάνει τρομερή δουλειά ανασταλτικά και δημιουργικά. Τον αποκαλούν “κοντό”, αλλά σε πολλά ματς είναι πρώτο μπόι. Στη Λιβαδειά δεν έχασε μονομαχία, εδάφους-αέρος. Εξαιρετικό ματς από τον Σιώπη. Όπως και από τον Βαλεντίνο Βλάχο που αμυντικά ήταν απροσπέραστος. Εννοείται και δεν χρειάζεται να τονιστεί η συνεισφορά του Μπουμάλ. Βάση αριθμών και στατιστικών είναι ο mvp της αναμέτρησης. Κομβική και η απόκρουση του Παπαδόπουλου στο σουτ του Μάντζιου.
Επίσης, κάτι που κρατάω από το ματς είναι οι φωνές του Ουζουνίδη ακόμα και στο 92′. Την έχει πατήσει ο άνθρωπος δύο φορές στο 93′. Θέλει μ’ αυτό τον τρόπο να τους έχει σε εγρήγορη μέχρι τέλους. Είτε είναι 1-0, είτε 5-0. Η νοοτροπία πρέπει να είναι ίδια.
Όλη η ομάδα ήταν εξαιρετική. Για ακόμα μία φορά όμως θα γράψω αυτό που μου είπε και ο Ουζουνίδης με το τέλος του αγώνα. Ο στόχος δεν αλλάζει, ούτε Ευρώπη, ούτε πλέι οφ. Ταπεινότητα. Γιατί τα χαστούκια παραμονεύουν. Προς το παρόν ξαναθαυμάστε τον Πανιώνιο του Μαρίνου Ουζουνίδη…
