Όσοι συνδρομητές της NOVA μπόρεσαν να παρακολουθήσουν το μαραθώνιο Pre Game του ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός το περασμένο Σάββατο είναι πιθανό να έπεσαν χρονικά πάνω σε δύο μεγάλες παρέες από τα παλιά.
Η πρώτη μεσημεριανή παρέα αφορούσε τους… βετεράνους του ρεπορτάζ των αιωνίων. Δημοσιογράφους δηλαδή που κάλυψαν το ρεπορτάζ των πράσινων και των κόκκινων επί δεκαετίες και γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις από το παρελθόν.
Και η άλλη, η απογευματινή παρέα ήταν η ζωντανή ιστορία του ντέρμπι. Οι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού από τη δεκαετία του 1960 μέχρι πρόσφατα. Τεράστιες μορφές!
Από τις τοποθετήσεις τους και ο πλέον άσχετος με το ποδόσφαιρο θα πρέπει να αντιλήφθηκε το πιο βασικό συστατικό στοιχείο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ποιο είναι αυτό; Το απλό θεώρημα που λέει ότι «δεν υπάρχει Παναθηναϊκός χωρίς τον Ολυμπιακό και Ολυμπιακός χωρίς τον Παναθηναϊκό»!
Και είναι ακριβώς έτσι. Αν για οποιοδήποτε λόγο μία από τις δύο μεγάλες ομάδες του ποδοσφαίρου μας είναι αποδυναμωμένη και δεν πατάει καλά στα πόδια της, τότε το ενδιαφέρον περιορίζεται δραματικά.
Για τον οπαδό του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού το νόημα αρχίζει να χάνεται όταν ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο είναι από ανύπαρκτος έως χαώδης. Μιλάω για τα κανονικά μυαλά και όχι για τα… καμμένα που δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο.
Διότι αν αγαπάς την ομάδα σου, θέλεις να την βλέπεις κόντρα σε δυνατούς και υγιείς αντιπάλους κι όχι απέναντι σε… σαπάκια!
Θα θυμίσω λοιπόν, την περίφημη υπόθεση των λουλουδιών, όπως ονομάστηκε η απόπειρα δωροδοκίας παικτών του Ηρακλή από τον Παναθηναϊκό του Αντώνη Ματζαβελάκη στις 29/5/1975 σε ημιτελικό κυπέλλου στην Τούμπα.
Σε πρώτο βαθμό ο Παναθηναϊκός καταδικάστηκε και η ποινή ήταν υποβιβασμός στη Β΄Εθνική. Σε δεύτερο βαθμό απαλλάχθηκε με 3-2 χάρη στην κρίσιμη υπέρ του
ψήφο του πρώην προέδρου και ιδρυτή του Ολυμπιακού Γιώργου Ανδριανόπουλου.
Ο ίδιος είχε αποκαλύψει στα αδέλφια του ότι δεν μπορούσε να καταδικάσει ένα τόσο ιστορικό σωματείο όπως ο Παναθηναϊκός. Φέρεται μάλιστα να έχει πει μεταξύ άλλων:
«Άλλωστε με ποιον θα παίζαμε αν υποβιβαζόταν ο Παναθηναϊκός; Με τον Εθνικό για να κόβουμε πεντήντα εισιτήρια;».
Προσοχή: Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να παρακάμπτονται οι νόμοι και οι κανονισμοί.
Θέλω να καταδείξω όμως, πόσο δίκιο είχαν εκείνοι που το περασμένο Σάββατο επέμεναν ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη τον Ολυμπιακό και το αντίστροφο και πόσο ανάγκη έχει και τους δύο το ποδόσφαιρό μας.
Και όχι όταν ένας από τους δύο είναι καλά και ο άλλος πεσμένος, αλλά όταν είναι και οι δύο όρθιοι και ανταγωνιστικοί.
Γι αυτό ανεξάρτητα με τις όποιες αποφάσεις πάρουν τα πειθαρχικά όργανα για τα γεγονότα της Λεωφόρου, καλό θα ήταν αυτές να αποτελέσουν την αρχή μιας δίκαιης αντιμετώπισης των περιστατικών βίας προς πάσα κατεύθυνση.
Έτσι ώστε όλοι οι παράγοντες των ομάδων να πιστέψουν στην αναγκαιότητα της ισονομίας, αφήνοντας διαιτησία και δικαστές να κάνουν όσα καλύτερα μπορούν τη δουλειά τους με γνώμονα το 50-50.
Διότι για να αξίζει να αγαπάς κάτι τόσο όμορφο όσο το ποδόσφαιρο, πρέπει να σου αποπνέει και το αίσθημα της δικαιοσύνης από εκείνους που μπορούν να το επηρεάζουν.
