Το έβδομο διαδοχικό Super Cup διευρύνει την τροπαιοθήκη της Παρί Σεν Ζερμέν. Κι όμως, η αγχωτική επικράτηση επί μιας αποψιλωμένης –ελέω Κυπέλλου Εθνών Αφρικής- Ρεν, δεν αφήνει περιθώρια για ξέφρενους πανηγυρισμούς. Τουναντίον, ο προβληματισμός στη γαλλική πρωτεύουσα περισσεύει. Εντός των τειχών, η Παρί εύκολα ή δύσκολα θα επικρατήσει για ακόμη μία σεζόν. Δελφίνοι δεν υπάρχουν. Στην Ευρώπη όμως;
«Είναι λογικό οι παίκτες να μην είναι έτοιμοι, ακόμη είμαστε στην αρχή της σεζόν» δήλωσε ο Τόμας Τούχελ. Ο Γερμανός προφανώς κι έχει δίκιο, ωστόσο η ομάδα του έχει «θέματα».
Στα τελευταία 25 μέτρα, οι Παριζιάνοι προτού ισοφαρίσουν τους Ρενέ, ήταν «τσιγκούνηδες» κι αναποτελεσματικοί. Μετά το γκολ όφσαϊντ του Ουνού, κι αφού πρώτα ο Κέρερ σημάδεψε το οριζόντιο δοκάρι, είχαν κατοχή, αλλά καθόλου ουσία. Δύο μισοευκαιρίες με Σαράμπια και Καβάνι ήρθαν να σπάσουν τη μονοτονία του παριζιάνικου παιχνιδιού.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Το σχέδιο ήταν το εξής: η μπάλα να ακουμπήσει στον Εμπαπέ κι εκείνος να κάνει το σλάλομ, αναζητώντας συνεργασίες με τα χαφ του. Ο Σαράμπια ήταν κινητικός αλλά επιζητούσε στήριγμα στην πλευρά του, το οποίο δε βρήκε στον άκεφο Μενιέ. Ο Καβάνι δεν μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του, η συνεννόηση Βεράτι-Ερέρα θα έρθει με τον καιρό, τα μπακ δεν βοηθούσαν δημιουργικά, κάθετο παιχνίδι δεν είχαν οι πρωταθλητές, επομένως η ελλιπέστατη Ρεν (απουσίαζαν 5 βασικές μονάδες από τους κυπελλούχους) τα έβγαζε πέρα με άνεση.
Μετά την ισοφάριση του Εμπαπέ –πανέμορφη κίνηση κι ασίστ του θετικού Σαράμπια- και την ποιοτική πινελιά του Ντι Μαρία, οι περισσότεροι θα περίμεναν από τους Παριζιάνους να «σκοτώσουν» τον αντίπαλο, όπως είχαν πράξει πέρσι τέτοια εποχή με τη Μονακό. Έγινε το αντίθετο. Το κολλέγιο των «Ρενέ» έχοντας τρεις teenagers στην ενδεκάδα στα 10 τελευταία λεπτά καρδιοχτύπησε τους πρωταθλητές. Ο ασταθής Αρεολά κι η άμυνά του πατούσαν σε κινούμενη άμμο κι από τύχη δεν είχαμε repeat του απριλιάτικου τελικού του Κυπέλλου (Ρεν-Παρί Σεν Ζερμέν 2-2 στην κανονική διάρκεια του αγώνα).
ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ Ο ΕΜΠΑΠΕ
«Εάν μπορώ να σπάσω το ρεκόρ των γκολ; Βεβαίως και μπορώ. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προοδεύσω σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Ακόμη δεν είμαι ολοκληρωμένο…προϊόν» δήλωσε ο Εμπαπέ στη συνέντευξη Τύπου πριν από τον αγώνα. Ο MVP του τελικού ήταν το Α και το Ω της Παρί. Στο 4-3-3 του Τούχελ εκκινούσε τις προσπάθειές του από την αριστερή πλευρά είτε συγκλίνοντας είτε κινούμενος στη γραμμή. Εν συγκρίσει με τον στατικό Καβάνι, το νούμερο 7 της ΠΣΖ προϊόντος του χρόνου μέσα στο παιχνίδι διεύρυνε το πεδίο δράσης του για να πετύχει το εύκολο 1-1 από θέση φορ, μετά την «πάρε-βάλε» ασίστ του Σαράμπια. Εντός του ’19 έχει πετύχει 24 γκολ, μοιράζοντας και 7 ασίστ. Όταν οι Καβάνι και Νεϊμάρ ήταν στα πιτς, ηγήθηκε στην επίθεση. Η αποτελεσματικότητά του ρίχνει νερό στο μύλο της συζήτησης για το κατά πόσο πρέπει να μετακινηθεί στη θέση 9.
ΜΕ Ή ΑΝΕΥ ΝΕΪΜΑΡ;
Οι 22.045 θεατές που έκοψαν εισιτήριο στο γήπεδο της πόλης Σεντσέν –η μικρότερη προσέλευση από τότε που το Trophée des Champions περιπλανιέται ανά τον κόσμο- δεν είδαν τον Νεϊμάρ να αγωνίζεται. Βρισκόταν στην εξέδρα, τιμωρημένος ων, αφού στον τελικό του Κυπέλλου είχε επεισόδιο με οπαδό που τον προσέβαλε. Την ώρα της απονομής, η πλάκα που του έκαναν Εμπαπέ και Βεράτι απεικονίζει την κατάσταση στο σύλλογο. Ο Βραζιλιάνος είναι εκτός κάδρου. Εξάλλου έχει ζητήσει να επιστρέψει στη Βαρκελώνη. H Παρί δεν αντέχει άλλο τα καπρίτσια μιας πριμαντόνας που κοστίζει ετησίως 55 εκατομμύρια ευρώ (30 οι ετήσιες απολαβές, 15 η εφορία, 10 το πριμ υπογραφής).
Το πρόβλημα το έχουν οι Παριζιάνοι. Η Μπαρτσελόνα δεν μπορεί καν να προσεγγίσεις τις οικονομικές απαιτήσεις τους, επομένως η λύση του δανεισμού φαντάζει το πιο πιθανό σενάριο. Ειδάλλως, ο Νεϊμάρ θα παραμείνει κάτοικος Παρισιού. Στις 3 Αυγούστου 2017 ολοκληρωνόταν και τυπικά –με την καταβολή 222 εκατομμυρίων ευρώ σε τραπεζικό λογαριασμό- η πιο δαπανηρή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Δύο χρόνια μετά, οι Παριζιάνοι έχουν κατανοήσει το προφανές. Η ομάδα πρέπει να οικοδομηθεί γύρω από τον Εμπαπέ κι όχι τον Νεϊμάρ…
