Οι καταστάσεις διαφέρουν από δουλειά σε δουλειά, όπως και οι συνθήκες. Ανάλογα προσαρμόζονται και οι στόχοι. Η ευελιξία και προσαρμοστικότητα κάθε ανθρώπου στο περιβάλλον εργασίας διαφέρει. Ασφαλώς και η χημεία βοηθά, κάποιες φορές όμως τη δημιουργείς και μόνος σου.
Η προπονητική διαδρομή του Μαρίνου Ουζουνίδη είναι μεγάλη. Από την Κύπρο, την ΑΕΛ, τον Ηρακλή και την αγαπημένη του Ξάνθη, μέχρι τον Πλατανιά, τον Εργοτέλη τον Πανιώνιο…
Από το άλμα στον Παναθηναϊκό των χιλίων προβλημάτων στην πρωταθλήτρια ΑΕΚ οδηγώντας τη σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Χρόνο με το χρόνο ο Ουζουνίδης δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο δουλειάς, αλλά και κομμάτια της κοσμοθεωρίας του. Χρόνο με το χρόνο έμαθε από αυτά που έπαθε. Και για να μάθει σημαίνει ότι βλέπει και ακούει. Ότι έχει ανοιχτό το μυαλό του και κάνει αυτοκριτική.
Σε ένα κόσμο σκληρό όπως αυτόν του προπονητή, με πιέσεις, γρίνια, αρκετούς άσχετους με το άθλημα παράγοντες και κυρίως ανυπόμονους (Έλληνες) οπαδούς, όποιος δεν τροποποιεί το μυαλό του και μένει άκαμπτος στην κοσμοθεωρία του δυσκολεύεται να προχωρήσει.
Ο Ουζουνίδης της Ξάνθης και του Πανιωνίου ήταν ο ίδιος άνθρωπος με τον σημερινό. Ο χαρακτήρας και η ποιότητα του ανθρώπου δεν αλλάζει. Έμαθε όμως να βελτιώνεται συνεχώς. Τόσο προπονητικά, καθώς πολλοί ψάχνουν να του βρουν ποδοσφαιρικό λάθος και δε μπορούν, όσο και στον τομέα της διαχείρισης. Τόσο της δικής του για όσα συμβαίνουν στην επαγγελματική του καθημερινότητα, όσο και τον παικτών που καλείται να έχει σε ισορροπία και ετοιμότητα κάθε εβδομάδα.
Τρανταχτή απόδειξη όλων αυτών ήταν όσα πέτυχε με τον Παναθηναϊκό. Σε μια απελπιστική κατάσταση πέρυσι, παρουσίαζε αν μη τι άλλο παίκτες διψασμένους και όχι ξενερωμένους. Εύκολο; Για σκεφτείτε πόσοι το πέτυχαν και που…
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στον Πανιώνιο υπό την έννοια ότι σε μια περίοδο οικονομικής εξυγίανσης της ομάδας υπήρχε οικονομική στενότητα, άρα και στενά (οικονομικά) περιθώρια ενίσχυσης. Κι όμως παρουσίασε μια ομάδα που έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και έβγαζε υγεία. Ότι δηλαδή πέτυχε και στον Παναθηναϊκό…
Αυτή την υγεία η αλήθεια είναι ότι τη βρήκε στην ΑΕΚ. Ο Χιμένεθ είχε κάνει εξαιρετική δουλειά και σε αυτό το κομμάτι, πέρα από το καθαρά αγωνιστικό. Τη διαχειρίζεται και θέλει να προχωρήσει παρακάτω.
Προπονητικά παραμένει άκαμπτος σε θέματα που ξέρει ότι έχει δίκιο. Όπως έλεγε (και έπραξε) δε χρειάζεται να πάρει παίκτη απλώς για να πάρει αυτό το καλοκαίρι. Όπως (σωστά) έλεγε ότι ο Σισέ δεν είναι πλέον ποδοσφαιριστής και… τα άκουγε που δε τον έπαιρνε στον Παναθηναϊκό τον Ιανουάριο του 2017…
