O αγώνας της ΑΕΚ με τον Άρη δεν ήταν εύκολος και αυτό φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη είχε την τύχη ή την ικανότητα στο 5′ με την ατομική ενέργεια του Μπογέ να ανοίξει το δρόμο για τη νίκη και άλλη μία ευκαιρία στο 8′ με τον Πόνσε για να διπλασιάσει τα τέρματά της.
Από εκεί και έπειτα όμως ανασταλτικό… χάος. Ο Άρης έκανε αυτό που δεν ήθελε ο Ουζουνίδης να επιτρέψουν οι παίκτες του να κάνει. Να βάλει τη μπάλα κάτω, να κυκλοφορήσει, να βρει κάθετες πάσες (κυρίως με τον Σιώπη) και να αρχίσει να αναπτύσσεται από την άμυνα.
Όλο αυτό γινόταν γιατί δεν υπήρχε καμία διάθεση από τους τέσσερις μπροστινούς να πιέσουν ψηλά και να κλείσουν τις εσωτερικές πάσες που δημιούργησαν και τα περισσότερα προβλήματα. Γενικώς πήγαιναν σε όλες τις μπάλες δεύτεροι οι περισσότεροι “κιτρινόμαυροι”. Μπορεί ο Άρης να μην δημιούργησε την κλασική ευκαιρία για να σκοράρει ήταν όμως επικίνδυνος σε κάθε επίθεσή του.
Στο δεύτερο ημίχρονο, τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο απλά από την διάθεση που έδειξαν οι μπροστινοί να πιέσουν την ανάπτυξη του Άρη. Έκλεισαν χώρους και οι επιλογές για την ομάδα της Θεσσαλονίκης ξαφνικά στέρεψαν. Ο Άρης δεν έγινε… κακός στο Β’ μέρος από μόνος του, οι παίκτες της ΑΕΚ τον υποχρέωσαν σε άσχημη εικόνα με την σωστή τακτική προσέγγιση.
Φυσικά και το ματς “κλείδωσε” στο 52′ με το γκολ που πέτυχε ο Πόνσε από το εκπληκτικό κόρνερ που εκτέλεσε ο Ροντρίγκο Γκάλο. Γενικώς ο Βραζιλιάνος έχει εξαιρετικά χτυπήματα. Το 3-0 ήταν απλά μαγεία. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Η κεφαλιά του Χουλτ, το τακουνάκι του Λιβάγια, η αλλαγή του Μπογέ, η συνεργασία Γκάλο-Μπακάκη και το τελείωμα του Πόνσε. Όλα εκτελεσμένα σε πρώτο χρόνο. Καμία περίπτωση να προλάβουν οι αντίπαλοι.
Για την επιθετική τετράδα της ΑΕΚ μπορεί να ήταν μόλις η πρώτη φορά που υπήρξε στον αγωνιστικό χώρο όμως απέδειξε ότι είναι ικανή για μεγάλα πράγματα. Ειδικά οι Λατίνοι, Μπογέ και Πόνσε εάν βρουν ρυθμό θα βγάλουν πολλά γούστα. Θα ανεβάσουν επίπεδο την ΑΕΚ. Για τον Λιβάγια δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και πολλά. Ποδοσφαιριστής με ποιότητα και τσαμπουκά, κάθε ομάδα θα τον ήθελε στο ρόστερ της για πολλούς λόγους.
Κλείνοντας, η ΑΕΚ πήρε μία νίκη στο… ρελαντί και χωρίς καλή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο. Και αυτό λέει πολλά. Ειδικότερα εάν αναλογιστούμε τις έξι αλλαγές που υπήρξαν στο αρχικό σχήμα της ομάδας με τον Ουζουνίδη να ξεκουράζει βασικά στελέχη λόγω των αλλεπάλληλων παιχνιδιών. Και η αλήθεια είναι πως ορθώς έπραξε.
Την Παρασκευή στη συνέντευξη που παραχώρησε στα κανάλια Novasports ανέφερε πως περιμένει κάποιοι παίκτες να έρθουν και να του κτυπήσουν το κουδούνι και του δείξουν πως μπορεί να τους υπολογίζει. Έχω την αίσθηση πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, αξιοποίησαν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Ο αγώνας με τον Άρη έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα στο εσωτερικό της ομάδας: Οι περισσότερες θέσεις στην ενδεκάδα διεκδικούνται πλέον από πολλούς παίκτες. Ο ανταγωνισμός θα ανέβει και αυτό θα βγάλει κερδισμένη μόνο την ΑΕΚ.
ΥΓ: Εννοείται πως τη νίκη της ΑΕΚ επί του Άρη και μάλιστα με το εμφατικό 4-0 την κάνει ακόμα πιο σημαντική η παρουσία έξι νέων προσώπων στο αρχικό σχήμα, αλλά και ότι σημειώθηκε σε ένα άδειο Ολυμπιακό Στάδιο. Όπως και το ότι έβαλε τέσσερα γκολ σε μία ομάδα που είχε δεχθεί μόλις τέσσερα στα επτά προηγούμενα ματς.
ΥΓ 2: Ο Λούκας Μπογέ είναι πραγματικά ένα… θωρηκτό. Με άψογα κοντρόλ, φανταστικά τελειώματα, βλέπει γήπεδο, μοιράζει παιχνίδι. Και όλα αυτά στο πρώτο του ματς. Όταν αρχίσει να καταλαβαίνει περισσότερο τους συμπαίκτες του και το παιχνίδι της ομάδας του θα κάνει ακόμα πιο σπουδαία πράγματα.
