Ο Νίκος Παπαδόπουλος προσπαθεί να διαχειριστεί τη μοίρα της ομάδας του, αλλά εκείνη για την ώρα είναι πάντα ενα βήμα μπροστά. Του Αποστόλη Λάμπου.
Είναι προπονητής που στο λεξιλόγιό του δε θα βρεις τη λέξη τύχη. Δεν πιστεύει ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει τύχη. Υπάρχει μόνο δουλειά, ικανότητα και ψυχολογία. Πάνω σε αυτά δουλεύει με όσους παίκτες έχει κάθε φορά στη διάθεσή του. Σε κανένα ματς από την αρχή της σεζόν, ο Νίκος Παπαδόπουλος, δεν είχε την τύχη να έχει όλους τους παίκτες στη διάθεσή του. Το’ χει η μοίρα του που λένε.
Δεν είναι τυχαίο ότι το μέχρι τώρα καλύτερο δίαστημα του ΟΦΗ είναι τετράδα αγώνων με Λαμία, Ολυμπιακό, Νίκη Βόλου και ΑΕΛ. Σε αυτά τα ματς είχε τις λιγότερες απώλειες. Αλλά είχε και σε αυτά. Και παλεύει κάθε ματς χωρίς να επικαλείται καμία δικαιολογία. Μόνο ευχή κάνει. Να έρθει παιχνίδι που θα έχει όλπ το ρόστερ στη διάθεσή του.
Στο ματς με τον Άρη είχε τραυματίες τους Νέιρα, Παπαστεριανό, Ντίνα, Μπολάκη, Αργυρόπουλο, ανέτοιμους τους Μεγιάδο, Μιχόγεβιτς αλλά και στο ματς τραυματίστηκαν οι Βουό, Κυριακίδης, Δεληγιαννίδης. Πάλεψε όμως με ότι αυγά είχε για να κάνει μια καλή ομελέτα. Και ως ένα σημείο τα κατάφερε.
Ξεκίνησε με 3-5-2 και σαφείς αμυντικούς προσανατολισμούς. Έκλεισε τον Μπάσα και την ορθολογική ανάπτυξη από τα μετόπισθεν. Δεν είχε όμως επιθετικότητα. Δεν έκανε φάσεις. Οπότε στο δεύτερο ημίχρονο βγήκε με 4-2-3-1 και Σασί αντί Κομεσίδη. Δικαίωση. Γκολ ο νεοεισελθών στη μοναδικη ίσως περίπτωση που εξτρέμ πάτησε περιοχή. Με την κούραση να επέρχεται, στο μυαλό τριβέλιζε η λέξη «διαχείριση». Αυτό έβαλε άγχος.
Ο Άρης πίεζε και με ρεαλισμό ο Παπαδόπουλος τα έβαλε με τη μοίρα του. Αναγκάστηκε να αλλάξει τον τραυματία Κυριακίδη με τον νεαρό Οικονόμου στο νευραλγικό χώρο του κέντρου. Θέλησε να δώσει έξτρα ύψος στην άμυνα με τον (ανέτοιμο) Μιχόγεβιτς αντί του Κουτσιανικούλη. Έβλεπε ότι το ματς θα πήγαινε στον αέρα της περιοχής του με πρωταγωνιστή τον Γιουνές. Και θέλησε να τον κλειδώσει με τον Βόσνιο στόπερ.
Η μοίρα όμως έμοιαζε προδιαγεγραμμένη και ήταν σαδιστική μαζί του. Δοκάρι παράδεισος, γκολ κόλαση. Από την ανακούφιση, στον αναστεναγμό. Από τη νίκη στην ισοπαλία κι από την ισοπαλία στην ήττα σε 78 δευτερόλεπτα. Εξέλιξη που δεν θα ευχόσουν ούτε στον εχθρό σου. Δεν έψαξε δικαιολογίες. Δεν κρύφτηκε. Από μέσα του όμως εύχεται η μοίρα να μην του παίξει άλλα άσχημα παιχνίδια και να ευτυχήσει να προπονήσει ταυτόχρονα όλους τους παίκτες του ρόστερ του.
