Ωραία τα grοup therapy, ωραίες οι ομιλίες, ωραία η παραδοχή του ότι το πρόβλημα είναι εντός των αποδυτηρίων, αλλά ο κόσμος της ΑΕΚ τον τελευταίο καιρό έχει χορτάσει από λόγια. Πλέον, περιμένει και απαιτεί αποτελέσματα και καλό ποδόσφαιρο.
Το να βλέπει την ομάδα του να απέχει 9 βαθμούς από την κορυφή και το πρωτάθλημα… να ανοίγει φτερά και να απομακρύνεται από τα χέρια τους δεν είναι και ότι καλύτερο. Η ήττα από τον Παναθηναϊκό δεν ήταν η πρώτη και πιθανότατα δεν θα είναι η τελευταία.
Αυτό που ενόχλησε και θύμωσε ήταν η συμπεριφορά και η αντίδραση των παικτών της ομάδας. Και του τεχνικού τιμ εννοείται. Δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός εξίσωσης γιατί οι αποφάσεις του έπαιξαν καθοριστικό, κομβικό ρόλο στην εξέλιξη της αναμέτρησης.
Ουδείς πλέον μένει στο απυρόβλητο. Η ΑΕΚ καλείται να βρει ομοψυχία, ενότητα, να γίνει μια γροθιά (όπως παραδέχθηκαν οι ίδιοι οι παίκτες της πως δεν είναι) και να προχωρήσει. Να διεκδικήσει ότι της απομένει στη φετινή σεζόν μέχρι τέλος. Με πράξεις όμως, όχι στα λόγια.
Γιατί μη μου πείτε πως είναι η πρώτη φορά που ακούτε ή διαβάζετε να έχει εντοπιστεί το πρόβλημα. Οι υποσχέσεις για βελτίωση και αλλαγή της εικόνας έχουν ειπωθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Οπότε, στο διάστημα της διακοπής έχουν όλοι τον χρόνο και την ηρεμία να δουλέψουν, να βελτιωθούν, να συζητήσουν, να λύσουν τις μεταξύ τους παρεξηγήσεις και να αφοσιωθούν αποκλειστικά και μόνο στην ομάδα. Και όχι στους εαυτούς τους.
Άλλωστε, αυτοί θα αναδειχθούν μέσα από το σύνολο και τις επιτυχίες. Μόνος του κανένας δεν έφτασε πουθενά, κανένας δεν πήρε μεταγραφή. Όποιος θέλει να το κάνει αυτό θα πρέπει να το κάνει μέσα από την ομάδα του. Την ΑΕΚ!
