Το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα του Άρη με αντίπαλο τον Αστέρα Τρίπολης κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσει οδηγό για τον Μίκαελ Ένινγκ και τον Άγγελο Χαριστέα, σε ό,τι αφορά στις διορθωτικές κινήσεις που θα αποφασίσουν να κάνουν στο ρόστερ της ομάδας στην ερχόμενη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Σε αυτό το διάστημα ήταν παραπάνω από εμφανείς οι αδυναμίες των “κίτρινων”.
Συνήθως η νίκη λειτουργεί ως πανάκεια στις ομάδες. Λυτρώνει τους πάντες και κρύβει τα προβλήματα. Στην περίπτωση αυτή, όμως, δεν μπορεί να γίνει έτσι. Ο Ένινγκ ζητούσε από τους παίκτες να παίξουν σε υψηλό τέμπο, δίχως αυτό να είναι εφικτό. Είτε γιατί δεν ήθελαν οι παίκτες, είτε γιατί δεν μπορούσαν. Είτε γιατί το μυαλό τους ήταν να κρατήσουν τη νίκη και να μην την πατήσουν όπως κόντρα στην ΑΕΛ και τον Ολυμπιακό, είτε γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν υψηλό ρυθμό σε όλη τη διάρκεια ενός ενενηντάλεπτου.
Το ζήτημα είναι ότι και να θέλει ο Ένινγκ να αλλάξει κάποια πράγματα άμεσα, δεν είναι σε θέση να το κάνει. Έτσι όπως έχει δομηθεί το έμψυχο δυναμικό το περασμένο καλοκαίρι, τα κενά είναι εμφανή στις μισές θέσεις της ενδεκάδας. Αναπληρωματικός τερματοφύλακας δεν υπάρχει καν μετά την αποβολή του Έμαν και τον Κουέστα να είναι ακόμη σε φάση αποθεραπείας, ενώ οι δύο πλάγιοι οπισθοφύλακες δεν έχουν αντικαταστάτες που να τους εμπιστεύεται ο Γερμανός τεχνικός. Επίσης, αμυντικός μέσος δεν υπάρχει άλλος πίσω από τους Ματίγια και Σάσα, που να είναι στο ίδιο επίπεδο με αυτούς, καθώς ο Μπα έχει δρόμο ακόμη να τους φτάσει, όπως και καθαρόαιμος επιτελικός. Ακόμη κι ο Γκάμα που καλύπτει τη θέση αυτή, το κάνει κατά συνθήκη. Στη θέση του φορ, δε, αντικαταστάτης του Ιντέγιε, ο οποίος είναι φανερό ότι θέλει ανάσες για να καθαρίσει το μυαλό του, δεν υφίσταται.
Σα να μην φτάνουν τα παραπάνω, στο ρόστερ υπάρχουν οκτώ μεσοεπιθετικοί (Ντιγκινί, Γκάμα, Φετφατζίδης, Ντουάρτε, Μαρτίνες, Τόνσο, Μαντσίνι και Λάρσον), οι οποίοι ανταγωνίζονται για τρεις θέσεις. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν μονίμως δυσαρεστημένοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κλίμα που δημιουργείται στα αποδυτήρια. Μάλιστα, το χειρότερο είναι ότι από αυτούς, κανείς δεν μπορεί να προσφέρει πραγματικά ως πλέι μέικερ! Κανείς δεν μπορεί να κάνει όπως πρέπει τις δουλειές ενός οργανωτή, δηλαδή να κρατήσει μπάλα, να μοιράσει το παιχνίδι, να το παγώσει όταν χρειάζεται. Τα περισσότερα από αυτά τα κάνει ο Ματίγια, ο οποίος έχει κατά νου και την άμυνα, αφού αυτός είναι ο βασικός του ρόλος.
Αν βοηθάει σε κάτι η διακοπή τον Άρη είναι ότι κερδίζει χρόνο σε σχέση με τις προσθαφαιρέσεις που πρέπει να γίνουν στο ρόστερ τον Ιανουάριο. Διότι, οι ελλείψεις αυτές δεν καλύπτονται, όσες αλχημείες και να κάνει ο Ένινγκ στην ανάπαυλα του πρωταθλήματος.
