Οι… διακοπές τελείωσαν για τους παίκτες της ΑΕΚ και πλέον αρχίζουν τα δύσκολα. Τα ματς δίχως αύριο. Δίχως περιθώριο για λάθος, για βαθμολογικές απώλειες. Αρχής γενομένης από το Κυριακάτικο παιχνίδι της «Ριζούπολης» με τον Βόλο.
Η νίκη δεν είναι απλά ζητούμενο. Είναι προαπαιτούμενο για το πρόγραμμα… βουνό που ακολουθεί με ματς στο «Καραϊσκάκης» και Ατρόμητο, Παναθηναϊκό, Άρη και ΟΦΗ να παίρνουν σειρά. Μια τετράδα αγώνων που θα κρίνουν πολλά για το… μέλλον της Ένωσης στο πρωτάθλημα.
Ο Νίκος Κωστένογλου όλο αυτό το διάστημα δούλεψε (και) στην φυσική κατάσταση της ομάδας, αλλά και σε τακτικά κομμάτια. Η αλλαγή συστήματος και η εγκατάλειψη (προσωρινά τουλάχιστον) του 3-5-2 θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Το 4-2-3-1 ή 4-4-2 είναι το τακτικό πλάνο που πρόκειται να στηριχθεί η ΑΕΚ το επόμενο διάστημα. Φυσικά δεν πρόκειται για μια παγιωμένη κατάσταση, καθώς ανάλογα με τον αντίπαλο μπορεί να αλλάζει.
Η επιστροφή του υγιούς και έτοιμου Νέλσον Ολιβέιρα είναι μια επιλογή που θα δώσει λύσεις στον Κωστένογλου και φυσικά θα προσφέρει ποιότητα στην ΑΕΚ. Γιατί ο Πορτογάλος είναι ποιοτικός παίκτης, αλλά λίγο η αργοπορημένη άφιξη, λίγο οι ατυχίες, λίγο οι τραυματισμοί δεν του έχουν επιτρέψει να βρει ρυθμό και να δείξει αυτά που μπορεί. Θα το κάνει όμως στη συνέχεια, απελευθερώνοντας και τους συμπαίκτες του και κυρίως τον Μάρκο Λιβάια, ο οποίος μαζί του δείχνει πως μπορεί να συνεργαστεί και να δημιουργήσει προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες.
Κλείνοντας, ο Ίλια Ίβιτς τις προάλλες έλεγε για την ανάγκη που έχει η ΑΕΚ να «χτίσει» τη δική της φιλοσοφία. Αυτή που θα φέρει τον κόσμο στα γήπεδα. Προφανώς αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία στιγμή στην άλλη. Όμως οι νίκες θα βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Τίποτα δεν είναι και δεν θα είναι εύκολο για τη συνέχεια. Ειδικά αν αναλογιστούμε όσα έχουν προηγηθεί από την καλοκαιρινή προετοιμασία και την παρουσία Καρντόσο. Η ΑΕΚ όμως οφείλει και πρέπει να βρει ξανά νοοτροπία νικητή. Ή αν προτιμάτε νοοτροπία νικήτριας…
