Μπορεί το ματς στα Ιωάννινα με τον ΠΑΣ για την τελευταία αγωνιστική να ήταν στις 5 Μαϊου, ωστόσο αυτό της προτελευταίας αγωνιστικής με τον Λεβαδειακό στην Τούμπα ήταν εκείνο που σηματοδότησε την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος – και μάλιστα όντας αήττητος ο ΠΑΟΚ – έπειτα από τριάντα τέσσερα χρόνια κι ενώ είχε ξεκινήσει με αφαίρεση βαθμών λόγω τιμωρίας. Σχεδόν τέσσερις μήνες πέρασαν έκτοτε και πολλά έχουν συμβεί ενδιάμεσα αγωνιστικά και μη. Σήμερα όμως το ενδιαφέρον στρέφεται απόλυτα στην έναρξη του νέου μαραθωνίου με τον Αμπέλ Φερέιρα και τους ποδοσφαιριστές του να έχουν έναν και μοναδικό στόχο: Την υπεράσπιση των κεκτημένων.
«Είναι εύκολο ν’ αναρριχηθείς στην κορυφή αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να παραμείνεις εκεί», αναφέρει μια από τις ρήσεις του θυμόσοφου λαού μας δίνοντας το στίγμα της επόμενης μέρας. Ο «Δικέφαλος», έχοντας την πικρία της αποτυχίας να κάνει πράξη το όνειρο της συμμετοχής στους ομίλους του Champions League και με πιο νωπή την ήττα από τη Σλόβαν Μπρατισλάβα καλείται ν’ ανασυνταχθεί, ν’ αφήσει στην άκρη ότι τον απασχολεί και στις 20.00 στο γήπεδο της Τούμπας ν’ αντιμετωπίσει τον Παναιτωλικό με τη λογική που τον συνόδεψε πέρσι σε κάθε αναμέτρηση. Αυτήν του … τελικού.
Δεν έχει να κάνει με τον αντίπαλο αλλά αφορά την ανάγκη της αποφασιστικότητας, της συγκέντρωσης και της κατάθεσης στον αγωιστικό χώρο της απόλυτης δυναμικής – δυνατοτήτων του προκειμένου να ξεκινήσει με το «δεξί». Είναι μια νέα ομάδα, κυρίως λόγω της αλλαγής που βίωσε στην τεχνική του ηγεσία με νέες – αγωνιστικές – συνήθειες μεν αλλά τον ίδιο πάντα στόχο, ήτοι τη νίκη. Τη δεδομένη χρονική στιγμή υστερεί μόνον σε ψυχολογία, κάτι για το οποίο ευθύνεται μόνον ο ίδιος για τον τρόπο με τον οποίο γνώρισε την ήττα στην Μπρατισλάβα. Για το γεγονός πως δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες που είχε για να σκοράρει και για τον αφελή τρόπο με τον οποίο δέχτηκε το γκολ στις καθυστερήσεις.
Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν είναι αρκετό για να τον φέρει σε δύσκολη θέση εφόσον συνέρθει άμεσα και παρουσιάσει το πρόσωπο που ο ίδιος έδειξε στους αγώνες με τον Άγιαξ. Η διαφορά ίσως και να ήταν στο ότι εκείνους τους ήθελε πάρα πολύ κι έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για να τους πάρει. Δεν είχε το ρόλο του φαβορί, είχε όμως τη σφοδρότατη διάθεση ν’ αποδείξει πως ακόμη κι ως αουτσάιντερ δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τον ακριβοθώρητο αντίπαλό του. Και το κατάφερε ασχέτως αν δεν πήρε την πρόκριση.
Γιατί κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν αντιμετώπισε την ολλανδική ομάδα ως ίσος προς ίσον. Γιατί κανείς δεν μπορεί να πει πως η ομάδα του Έρικ Τεν Χαχ δεν πέρασε δύσκολες στιγμές αγωνίας κι αμφισβήτησης τόσο στην Τούμπα όσο και στο Άμστερνταμ. Και για όποιον επικαλεστεί το τελικό αποτέλεσμα η συζήτηση είναι μεγάλη, χωρίς όμως να μπορεί ν’ αμφισβητήσει τα παραπάνω.
Κανείς όμως δεν πρέπει να μείνει σ’ αυτά καθώς ανήκουν στο παρελθόν. Είναι θετικό κι ίσως απαραίτητο να αποτελέσουν έμπνευση για τη συνέχεια. Γνωρίζοντας τις δυνάμεις σου και προσπαθώντας για το – ακόμη – καλύτερο μόνον ωφελημένος μπορείς να βγεις. Κι ίσως εν προκειμένω αυτό να είναι το νέο στοίχημα του Πορτογάλου τεχνικού και των ποδοσφαιριστών του. Την παρούσα χρονική στιγμή δεν υπολογίζονται οι τραυματίες Βιεϊρίνια – Μαουρίσιο, ενώ ο Βέρνμπλουμ προφανώς κι υστερεί ακόμη σε αγωνιστικό ρυθμό έναντι των υπολοίπων. Εκτός έχουν μείνει κι οι Μιχάι, Κάτσε, Λάμπρου. Πέραν αυτών όλοι οι υπόλοιποι είναι διαθέσιμοι.
Ως τώρα οι επιλογές της τεχνικής ηγεσίας από ματς σε ματς δε διέφεραν. Σήμερα υπάρχει μια πιθανότητα να υπάρξει μια μικρή διαφοροποίηση έχοντας κατά νου πως ακολουθεί την προσεχή Πέμπτη και το ματς με τη σλοβακική ομάδα για τα play off του Europa League. Μικρή σημασία όμως – πρέπει να – έχει το ποιός θα ξεκινήσει. Με βασικά στοιχεία τη συγκέντρωση και την αποφασιστικότητα το ζητούμενο είναι η νίκη. Ένα αποτέλσμα που θα αποφορτίσει την πίεση που έχει ζυγώσει την ομάδα και θα τονώσει την ψυχολογία της για τον κρίσιμο αγώνα της προσεχούς Πέμπτης. Σε λίγες ώρες … Καλή δύναμη και καλή συνέχεια …
