O μεσήλικας κύριος, ο απλός φίλος, ο φανατικός οπαδός κάνει τη βόλτα του στο ηλιόλουστο Stadium και φτάνει στο προπονητικό κέντρο χωρίς έλεγχο, παρακολουθεί άνετος την προπόνηση της αγαπημένης του ομάδας, συνομιλεί (ανεξαρτήτως αποτελέσματος και διάθεσης) με τους ποδοσφαιριστές που επιθυμεί και ενημερωμένος για απόντες, τραυματίες και πιθανά απρόοπτα, αποχωρεί για να συνεχίσει την ημέρα του. Ήρεμα κι ωραία.
Την ίδια ώρα, η κάμερα της Ligue 1 σε άλλο χώρο κάνει τη δουλειά της, με δημοσιογράφους δεξιά και αριστερά να συνομιλούν με ποδοσφαιριστές, με τον προπονητή να χαιρετάει τους καλεσμένους και να ανοίγει διάλογο για διάφορα θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Είναι μια συνηθισμένη ημέρα σε ένα προπονητικό κέντρο ομάδας στη Γαλλία. Στην Τουλούζη. Πολιτισμός. Δε διδάσκεται. Τον έχεις.
Στην επιστροφή στο Μονπελιέ, στον εξαίσιο γαλλικό νότο, η Γαλλία παίζει την πρωτιά στον όμιλό της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα βόλεϊ με την «αιώνια» αντίπαλο Ιταλία. Ματς στο όριο του μύθου. Το Sud de France (εντυπωσιακός εκθεσιακός χώρος, τη μια ημέρα με θέμα κυνήγι, την άλλη έπιπλα, μετά γάμος και βάπτιση και μετά βόλεϊ, πολυχώρος, δεν έχει αντιαισθητικές μπετοναρισμένες κατασκευές μιας χρήσης) είναι κατάμεστο. Ατμόσφαιρα μαγική κι ονειρεμένη.
Ο ανιματέρ λες και έχει εκπαιδεύσει το κοινό του χρόνια τώρα, στη λογική «λέω, κάνεις». Όσο το ντέρμπι εξελίσσεται με φάσεις που κόβουν ανάσα, με άμυνες στην εξέδρα και με μακροβούτια ανοιχτής θάλασσας, ο κόσμος απολαμβάνει μεθυστικά. Μόλις τελειώσει ο πόντος και μέχρι το επόμενο σερβίς, μουσική, φωνές, μασκότ σε δράση, παιχνίδια, «φώτα και μουσική και πάμε» στιλ αποθέωσης και γιορτής. «Σηκωθείτε, καθήστε, χειροκροτήστε, παίξτε, γελάστε, πάρτε κινητά στο χέρι» όλες οι παραγγελιές του ανιματέρ γίνονται αποδεκτές και η θαυμαστή προσαρμοστικότητα του κοινού βαράει κόκκινο.
Η Γαλλία νικάει 3-1 σετ, το βόλεϊ αποθεώνεται και στο τέλος, τα φώτα σβήνουν! Ο κόσμος δεν φεύγει από το γήπεδο. Ο τερλοανιματέρ μοιράζει μπάλες, παραγγέλνει να πάρουν όλοι τα κινητά στα χέρια, να ανάψουν φακούς και να τα κουνάνε με το χέρι ταυτόχρονα δεξιά και μετά αριστερά. Το Sud de France γίνεται… ουρανός με αστέρια! Τόσο απλά, τόσο μαγικά. Οι νικητές Γάλλοι το απολαμβάνουν. Δέκα λεπτά μετά το ματς, ο κόσμος μένει στις θέσεις του, συμμετέχει. Κι εμείς, αποσβολωμένοι, άδειοι, αποχωρούμε για άλλες πολιτείες, ερωτικές…
