Στις 15 Ιουλίου του 1952 η Ολυμπιακή Εθνική ομάδα αντιμετώπιζε τη Δανία στο ίδιο στάδιο που την αντιμετωπίζει και σήμερα, 67 χρόνια αργότερα. Η Ελλάδα είχε γνωρίσει την ήττα με σκορ 2-1, ωστόσο ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική, ενώ σε εκείνο το ματς αναδείχθηκε κι ένας “ήρωας”. Ο Νίκος Πεντζαρόπουλος.
Ο τερματοφύλακας του Πανιωνίου είχε κάνει “μυθική” εμφάνιση και από τότε τον ακολουθούσε το προσωνύμιο “Ο ήρωας του Τάμπερε”. Δημοσιογράφοι από το εξωτερικό είχαν γράψει πως “γεννήθηκε” ο νέος Ζαμόρα, τότε κορυφαίος γκολκίπερ στον κόσμο. Εκείνο τον αγώνα είχε παρακολουθήσει και ο προπονητής της Ιταλίας, Αλμπέρτο Φόνι, ο οποίος πρότεινε στον Έλληνα τερματοφύλακα να υπογράψει συμβόλαιο με την Ίντερ.
Ο Πεντζαρόπουλος τον Αύγουστο κιόλας έφυγε για το Μιλάνο με πρόσχημα τις σπουδές του και προπονήθηκε με την Ίντερ για τους επόμενους επτά μήνες. Δυστυχώς όμως ο Πανιώνιος δεν έδωσε ποτέ τη συγκατάθεσή του ώστε να γίνει η μεταγραφή. Το πρατσούκλι όμως “Ο ήρωας του Τάμπερε” τον συνόδευε σε όλη του τη ζωή, ως το θάνατό του σε ηλικία μόλις 52 ετών από την επάρατη νόσο.
Η Εθνική ομάδα του σήμερα δεν διανύει την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της και οι παίκτες καλούνται να την ξανασηκώσουν. Πρέπει όμως και οι ίδιοι το βράδυ της Πέμπτης να βρουν ξανά το χαμένο τους κίνητρο, να βρουν την έμπνευσή τους και τη διάθεση να τα δώσουν όλα για την ομάδα. Πρέπει όλοι όσοι αγωνιστούν να επιθυμούν να γίνουν “Ήρωες του Τάμπερε”.
Απέναντι σε μια ομάδα την οποία δεν έχουμε κερδίσει ποτέ στην έδρα της, θα πρέπει κάθε παίκτης ξεχωριστά και όλοι μαζί να κάνουν μια μικρή υπέρβαση. Θα πρέπει –όπως λέει κι ο Φαντ Σχιπ– να αγωνιστούν ο ένας για τον άλλον, να είναι συγκεντρωμένοι στην ανασταλτική λειτουργία, να παίξουν με ελεγχόμενο ρίσκο στο passing game τους και να είναι αποτελεσματικοί. Απλά και όμορφα. Το μηδέν στην άμυνα και μπροστά να βρεθεί το ένα γκολ από έναν νέο ήρωα στο Τάμπερε.
