Λίγες ώρες πριν τον αγώνα της Τρίπολης έγραφα ότι η ΑΕΚ θέλει να κάνει μια νέα εκκίνηση στο πρωτάθλημα. Μετά το σπουδαίο διπλό στην Τραπεζούντα ήθελε μία ακόμα νίκη, εγχώρια αυτή τη φορά, για να αποκτήσει μεγαλύτερη ώθηση. Μια νίκη που την κατέκτησε με τον ιδανικότερο τρόπο.
Παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο, βγάζοντας πάθος και ενέργεια στο γήπεδο που την βοήθησαν να φτάσει στην ανατροπή του σκορ. Ήταν μια νίκη που έδειξε πως την θέλει πολύ γι’ αυτό και την διεκδίκηση μέχρι το φινάλε του αγώνα. Με κάθε δύναμη που είχε απομείνει στο σώμα των παικτών που βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο.
Ψάχνεις να βρεις τον mvp του αγώνα με τον Αστέρα όμως όπου κι αν κοιτάξεις θα βρεις και έναν παίκτη της ΑΕΚ που πρόσφερε κάτι διαφορετικό. Που βρισκόταν πάντα εκεί για να προσφέρει αυτό που είχε ανάγκη η ομάδα την κάθε στιγμή.
Ο Σιμόες δεν είναι μόνο το νικητήριο γκολ που πέτυχε, αλλά όλη η παρουσία του με ατελείωτα τρεξίματα και πολλά κοψίματα των αντιπάλων.
Ο Λιβάια που δείχνει απελευθερωμένος πλέον και βγάζει στο γήπεδο όλο το ταλέντο του.
Ο Αλμπάνης που ήρθε ξαφνικά από τον πάγκο λόγω του τραυματισμού του επίσης πολύ καλού, Ολιβέιρα. Ο Έλληνας επιθετικός ήταν αυτός που έδωσε επιπλέον ταχύτητα και ρυθμό στην επίθεση της ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο και απέδειξε ότι δικαιούται περισσότερες ευκαιρίες.
Ο Παουλίνιο που βοήθησε σημαντικά στο επιθετικό κομμάτι και έδειξε ότι αξίζει να βρίσκεται στο ρόστερ της Ένωσης.
Όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ έβγαλαν στο γήπεδο στοιχεία που επί εποχής Καρντόσο ούτε στο 1/10 δεν τα είχαμε δει. Συνεργασίες, τελικές, ο ένας να παίζει για τον άλλον, αποφασιστικότητα, ωραίο ποδόσφαιρο.
Ο Νίκος Κωστένογλου κατάφερε μέσα σε μία εβδομάδα να κερδίσει τους παίκτες της ομάδας και να τους κάνει πρώτα απ’ όλα να παίξουν για την ΑΕΚ και μετά για τους εαυτούς τους. Και το αποτέλεσμα το δικαίωσε. Δύο νίκες με εξαιρετικές εμφανίσεις.
Ο Έλληνας προπονητής είναι αλήθεια πως στις προπονήσεις έκανε τα βασικά όλο αυτό το διάστημα. Σύντομες αλλά με ένταση προπονήσεις. Και αυτό άρεσε στους παίκτες που ξέφυγαν από την… στατικότητα.
Για τον Κωστένογλου δεν είναι και μικρό πράγμα οι παίκτες που έχει υπό τις οδηγίες του για μία εβδομάδα να εκφράζονται με τόσο κολακευτικά λόγια προς το πρόσωπό του και ουσιαστικά να επιθυμούν την παραμονή του στον πάγκο της ομάδας. Το είπε ευθέως ο Λιβάια στις δηλώσεις που μου παραχώρησε με το τέλος της αναμέτρησης, το είπε και ο Σιμόες με πιο έμμεσο τρόπο.
Αλήθεια, τι κάνει μια διοίκηση όταν έχει προσλάβει έναν άνθρωπο ως υπηρεσιακό προπονητή και στη συνέχεια οι παίκτες επιθυμούν την παραμονή του γιατί βλέπουν ότι με αυτόν στο “τιμόνι” μπορούν να βγάλουν όλα όσα έχουν μέσα τους; Η απάντηση θα δοθεί προσεχώς.
Κλείνοντας, η ΑΕΚ βρήκε στην Τρίπολη πολλά περισσότερα από τους τρεις βαθμούς και τη νίκη. Βρήκε το κίνητρο για να συνεχίσει σε υψηλό τέμπο στη συνέχεια.
Βρήκε την χαμένη πίστη στις ικανότητές της και στην ποιότητά της. Επούλωσε τις πληγές που άφησε ο Καρντόσο στο κορμί της. Πλέον, οι πάντες στα “κιτρινόμαυρα αποδυτήρια” απόκτησαν και πάλι πίστη, πήραν δύναμη, το ίδιο και ο κόσμος που είχε συγκλονιστική παρουσία στην Τρίπολη.
Η κατάσταση διορθώθηκε, ευτυχώς για την ΑΕΚ, πολύ γρήγορα και πλέον είναι στα χέρια τους να υπάρχει ανάλογη συνέχεια.
