Η πρώτη μέρα του φάιναλ φορ του Βερολίνου πέρασε ήδη στην ιστορία και μέσα απ’ αυτή αναδείχτηκαν αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες.
· Για πρώτη φορά έπειτα από έξι χρόνια, στον αυριανό μεγάλο τελικό θα συναντηθούν τα δύο μεγάλα φαβορί. ΤΣΣΚΑ εναντίον Φενέρ, ή αν προτιμάτε οι ομάδες με την περισσότερη ποιότητα, το βαθύτερο ρόστερ και κατ’ επέκταση το ακριβότερο μπάτζετ. Εκείνες που τερμάτισαν πρώτες και καλύτερες τόσο στην πρώτη φάση όσο και στο Τοπ-16 και προκρίθηκαν με 3-0 νίκες (επί του Ερυθρού Αστέρα και της Ρεάλ, αντίστοιχα) στο φάιναλ φορ.
Τελευταία φορά που είχαμε ένα τόσο λαμπερό ραντεβού για τον τίτλο ήταν το 2010 στο Παρίσι, όταν η Μπαρτσελόνα του Ναβάρο, του Μάικλ, του Ρούμπιο και του Λόρμπεκ συγκρούστηκε με τον Ολυμπιακό του Τσίλντρες, του Κλέιζα, του Παπαλουκά, του Βούισιτς και του Τεόντοσιτς. Έκτοτε και μέχρι να υποτάξουν χθες, η ΤΣΣΚΑ την Λοκομοτίβ και η Φενέρ την Λαμποράλ, οι εκπλήξεις ήταν στην πρώτη γραμμή.
· Η συνάντηση του μαθητή, Δημήτρη Ιτούδη, με τον δάσκαλο (και κουμπάρο του) Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, προφανώς και προσφέρει υλικό για να γραφτεί ένα ολόκληρο βιβλίο ενόψει της μάχης για τον τίτλο. Στην κοινή συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ, που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο στην Mercedes-Benz Arena του Βερολίνου, οι κάμερες και τα φλας έφευγαν μονάχα για λίγα δευτερόλεπτα από πάνω τους, ίσα ίσα για να μην νοιώσουν εντελώς… παρείσακτοι οι Μπογκντάνοβιτς και Χίγκινς, που τους πλαισίωναν.
Λίγα λεπτά αργότερα, ωστόσο, ο σπεσιαλίστας στην σημειολογία των πραγμάτων, Δημήτρης Ιτούδης, παραδέχτηκε στην κάμερα των καναλιών novasports πως υπάρχει μια διάσταση του αυριανού ραντεβού με τον «Ζοτς» την οποία δεν είχε σκεφτεί. «Κόουτς, η ΤΣΣΚΑ είναι η ομάδα-μύθος των έξι Ευρωπαϊκών τροπαίων και των 14 συμμετοχών σε φάιναλ φορ τα τελευταία 15 χρόνια και η Φενέρ η νέα δύναμη που ανατέλλει. Τα πράγματα όσον αφορά τους δυο σας είναι ωστόσο εντελώς ανάποδα. Ο Ζοτς των οκτώ τροπαίων είναι η ΤΣΣΚΑ και εσύ, με την δεύτερη συνεχόμενη παρουσία σου σε φάιναλ φορ ως πρώτος προπονητής, είσαι η Φενέρ».
· Ο Δημήτρης Ιτούδης αποδεικνύεται ειδικός στην αποφυγή παγίδων και παιχνιδιών του μυαλού, που μπορούν να στραφούν σε βάρος της ομάδας του, κατά την προετοιμασία ενόψει του τελικού. Στο email που λάβαμε από την Ευρωλίγκα, χθες το βράδυ ενόψει της κοινής συνέντευξης Τύπου του τελικού, αναγραφόταν το όνομα του Μίλος Τεόντοσιτς. Αντ’ αυτού, ο προπονητής της ΤΣΣΚΑ εμφάνισε στην αίθουσα Τύπου τον πρωτάρη Αμερικανό, Κόρι Χίγκινς, ο οποίος, το πιο αξιοσημείωτο που είχε να μας πει για την καριέρα του και την ζωή του ήταν πως είναι βαφτιστήρι του Μάικλ Τζόρνταν. Αντιλαμβάνεστε ότι ο Σέρβος θα περνούσε το μαρτύριο των αναμνήσεων, ξεκινώντας απ’ τις χαμένες του ευκαιρίες με την φανέλα του Ολυμπιακού και τελειώνοντας με τις οδυνηρές εμπειρίες του με το ρωσικό μεγαθήριο.
Αλλά ακόμα κι αν ο Ιτούδης είχε επιλέξει να φέρει μαζί του έναν Ρώσο, τα πράγματα, πχ για τον Χριάπα, θα ήταν εξίσου βασανιστικά. Κωνσταντινούπολη 2012, Λονδίνο 2013, Μιλάνο 2014, Μαδρίτη 2015. Το τετράπτυχο της (αυτό)καταστροφής.
· Απ’ την ανάλυση των δύο ημιτελικών επιβεβαιώθηκε το πόσο έχει ατονήσει η παρουσία και η επίδραση των γηγενών παικτών στα ρόστερ των ομάδων. Στο δεύτερο παιχνίδι, ανάμεσα στην Φενέρ και την Λαμποράλ, αγωνίστηκαν μόλις ένας Τούρκος και ένας Ισπανός, αντιστοιχα. Ο Τούρκος ήταν ο… Αμερικανός Μοχάμεντ Άλι (κατά κόσμον Μπόμπι Ντίξον) και ο Ισπανός ήταν ο… Σενεγαλένος Ιλιμάνι Ντιόπ.
Αντίθετα, τον ελληνορωσικό «εμφύλιο» έκριναν οι Ρώσοι. Αυτοί της ΤΣΣΚΑ σκόραραν 35 πόντους και έδωσαν ώθηση σε καθοριστικά σημεία (με πρωτεργάτες τους Φριτζόν, Βορόντσεβιτς και Χριάπα), ενώ εκείνοι της Λοκομοτίβ δεν είναι μόνο ότι… συνεισέφεραν ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό, αλλά αποτέλεσαν μόνιμη πηγή κινδύνων για την ομάδα τους σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν ενεπλάκησαν στο παιχνίδι. Μοιραία, ο Γιώργος Μπαρτζώκας τους «πάρκαρε» στον πάγκο καθ’ όλη την διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου, για να είναι βέβαιος ότι η όποια προσπάθεια ανατροπής δεν θα τορπιλιζόταν εκ των έσω.
· Όταν έχεις Έλληνες παίκτες στο ρόστερ, που έχουν αποδείξει ότι είναι ανθεκτικοί σε καθεστώς ασφυκτικής πίεσης απ’ τα πρώτα στάδια της καριέρας τους, τότε είναι βέβαιο πως, όταν τα πράγματα φτάσουν σε οριακό σημείο, ξέρεις ότι έχεις τουλάχιστον κάποιον ή κάποιους για να βγουν μπροστά. Ο Μπουρούσης πραγματοποίησε μια εμφάνιση για την οποία μιλούσε ακόμα και σήμερα, 12 ώρες μετά την λήξη του δραματικού ημιτελικού, ο νικητής Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Ίσως μονάχα ο Θοδωρής Παπαλουκάς, το 2007 στην Αθήνα με την φανέλα της ΤΣΣΚΑ, μπορεί να λέει ότι ήταν μια ομάδα μόνος σε ένα τόσο δραματικό (χαμένο γι’ αυτόν και την ομάδα του) παιχνίδι σε φάιναλ φορ.
Ο Σλούκας απ’ την άλλη, βλέποντας τον Ντίξον να έχει… μπλέξει τα μπούτια του, προσφέροντας το ένα δώρο μετά το άλλο στην Λαμποράλ, πήρε στα χέρια του το τιμόνι της ομάδας και την έφερε, με την πίεση και την αγωνία στο μάξιμουμ, στον ίσιο δρόμο. Ο πολύς Μπογκντάνοβιτς «ξύπνησε» όταν η φουρτουνιασμένη θάλασσα είχε γίνει πλέον λάδι…
