Πότε θα χάσει η εθνική Αμερικής; Αργεί ακόμη…

Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει πως οι ΗΠΑ άλλαξαν πρόσωπο και γιατί δεν μπορεί κάποιος να τους κοντράρει... ακόμα

Στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου του τελικού ανάμεσα στις ΗΠΑ  και την Σερβία, όταν ο Πολ Τζορτζ με δύο βολές έκανε το σκορ 43-84, ήταν πολλοί εκείνοι που σκεφτόντουσαν πως μάλλον έκαναν λάθος όσοι αμφισβήτησαν την κυριαρχία των Αμερικανών από το ξεκίνημα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο. Οι μέτριες εμφανίσεις των παικτών του Σιζέφσκι στη φάση των ομίλων δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι είχε φτάσει η ώρα ν’ αλλάξει χέρια το χρυσό μετάλλιο, ουσιαστικά όμως το μόνο που έκαναν ήταν να «θυμώσουν» και να δώσουν έξτρα κίνητρο στην team USA, για να μπουν στο γήπεδο με μεγαλύτερη ένταση, περισσότερο πάθος και να θέλουν ν’ αποδείξουν ότι οι απουσίες των σούπερ σταρ επιπέδου Λεμπρόν, Ουέστμπρουκ και Κάρι δεν είχαν αποδυναμώσει τις ΗΠΑ.

Οποιος είδε τον τελικό κατάλαβε για ποιο λόγο οι Σέρβοι δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν τον αντίπαλο τους, όσο φιλότιμα και αν προσπαθούσαν. Ο Τεόντοσιτς και οι συμπαίκτες του – ολύ απλά- δεν μπορούσαν να σκοράρουν απέναντι στην πιεστική άμυνα της Αμερικής. Η διαφορά στα αθλητικά προσόντα ήταν χαώδης, διάδρομοι προς το καλάθι δεν υπήρχαν και το μόνο που απέμενε στους Σέρβους ήταν να σουτάρουν απελπισμένα για τρεις πόντους στην λήξη του χρόνου επίθεσης…

Εκεί όμως που πραγματικά σταμάτησε κάθε συζήτηση για το κατά πόσο θα μπορούσε να γίνει ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι μεταξύ Σερβίας και Αμερικής ήταν στον τομέα των ριμπάουντ και κάθε είδους διεκδίκηση της μπάλας. Οι παίκτες των ΗΠΑ έμοιαζαν με χταπόδια και πήγαιναν πάντα πρώτοι στην μπάλα με τόση δύναμη, ώστε οι αντίπαλοι τους έπαιρναν το μήνυμα: Δεν είχαν καμία τύχη απέναντι σε υπεραθλητές σαν τον Τζόρνταν και τον Κάζινς.  

Ο Μάικ Σιζέφσκι είπε για μια ακόμη φορά δημόσια, στην συνέντευξη Τύπου μετά από τον τελικό,  πως οι ΗΠΑ άλλαξαν τρόπο προσέγγισης των αγώνων της εθνικής τους ομάδας στις διοργανώσεις της ΦΙΜΠΑ, μετά την ήττα από την Ελλάδα το 2006. Από τότε και για 10 συναπτά έτη ο κόουτς του Ντιούκ δεν ξαναγνώρισε την ήττα. Ο 69χρονος τεχνικός έπεισε τους παίκτες του πως αν θέλουν να επιστρέφουν στην πατρίδα τους με το κεφάλι ψηλά θα έπρεπε να βγάζουν περισσότερη ενέργεια από τους αντιπάλους τους, να χρησιμοποιούν όσο γίνεται περισσότερο την υπεροχή τους σε αθλητικά προσόντα στην άμυνα, τον αιφνιδιασμό και τα ριμπάουντ. Επίσης ο ίδιος ο Σιζέφσκι επέλεγε πλέον παίκτες που να ταιριάζουν στο FIBA Basketball –όπως για παράδειγμα ο Καρμέλο Αντονι – , χαμήλωσε τα σχήματα του και προσαρμόστηκε στις ανάγκες του παιχνιδιού με αντιπάλους σαν την Σερβία, την Γαλλία, την Ισπανία, τον Καναδά, την Αυστραλία… 

Ο Σιζέφσκι κάθισε στον πάγκο των ΗΠΑ για τελευταία φορά στο παιχνίδι απέναντι στην Σερβία. Ηταν ο καλύτερος τρόπος για να φύγει αφήνοντας πίσω του σπουδαία κληρονομιά και μάλιστα στα χέρια ενός από τους κορυφαίους τεχνικούς όλων των εποχών, του Γκρεγκ Πόποβιτς. Για ένα πράγμα πρέπει να είναι βέβαιος ο (υπόλοιπος) κόσμος του μπάσκετ: Η Αμερική, με τον κόουτς των Σπερς στον πάγκο, θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει σοβαρά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Τα μισά από τα παιχνίδια που έδωσε φέτος η team USA στο Ρίο έληξαν με διαφορές μικρότερων των 10 πόντων. Η Αυστραλία, η Ισπανία και η Σερβία στο ματς των ομίλων απείλησαν με ήττα μια ομάδα που έμοιαζε να μην έχει συνοχή, να μην παίζει με πλάνο και να στηρίζεται πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο στο ατομικό ταλέντο των παικτών.
 
Οσο περνούσαν, όμως οι ημέρες, τόσο βελτιωνόταν η Αμερική, τόσο πιο μεγάλωνε η απόσταση της από τον υπόλοιπο κόσμο. Και στον τελικό έγινε η έκρηξη! Η Σερβία δεχόταν το ένα χτύπημα πίσω από το άλλο, είχε στριμωχτεί στα σκοινιά του ρινγκ και δεν μπόρεσε ποτέ να ανταποδώσει…
Επίσης το κακό για τους άλλου πως μάλλον υποτίμησαν τις δυνατότητες των Αμερικανών μετά από την φάση των ομίλων…Το ταλέντο του Ντουράντ δεν είχε αντίπαλο όπως δεν υπήρχε και κανένας ικανός να κοντράρει την (ζωώδη) δύναμη του Κάζινς.

Ετσι όταν ήρθε η απόλυτη διάλυση των Σέρβων στον τελικό και γενικά όταν το παιχνίδι για το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων λήγει με διαφορά 30 πόντων (επειδή χαλάρωσαν στο τέλος οι Αμερικανοί) επιστρέψαμε στα παλιά και φτάσαμε στο σημείο ν’ αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει τρόπος να τους τους αντιμετωπίσουν οι υπόλοιποι. 

Μια σίγουρη λύση θα ήταν να παίζουν με τέσσερις οι ΝΒΑερς μπας και έτσι έχουν τύχη να τους νικήσουν οι άλλες χώρες! Προφανώς αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Τελικά η μόνη λύση είναι να βελτιωθούν οι αντίπαλοι των ΗΠΑ. 

Το μπάσκετ ήταν και παραμένει αμερικάνικο παιχνίδι  το οποίο έχει εξαπλωθεί και στον υπόλοιπο κόσμο και είναι σήμερα δεύτερο σε δημοτικότητα σε όλο τον πλανήτη. 

Οσο, όμως, περνάνε τα χρόνια η τεχνογνωσία για την ανάπτυξη του αθλήματος έχει διαδοθεί ευρέως, δεν υπάρχουν μυστικά. Η ταυτόχρονη δουλειά πάνω στις βασικές δεξιότητες του παιχνιδιού και την ανάπτυξη της αθλητικής ικανότητας, σε συνδυασμό με την σωστή αντίληψη για το πως παίζεται το μπάσκετ και ποιες αποφάσεις πρέπει να παίρνεις κάθε φορά, παράγει παίκτες σε κάθε γωνιά της Γης. 

Το μόνο κακό (με την έννοια ότι χάνεται η συνοχή των υπολοίπων ομάδων) είναι ότι όσοι καταφέρνουν να ξεχωρίσουν σπάνια μένουν στις χώρες τους και πολύ νωρίς ή, έστω λίγο αργότερα, καταλήγουν και πάλι στο ΝΒΑ. Οι καλύτεροι παίκτες όλων των εθνικών ομάδων που αγωνίστηκαν στο Ρίο παίζουν επαγγελματικό μπάσκετ στην Αμερική. Ο Γκαζόλ, ο Τζινόμπιλι, ο Μίροτιτς, ο Μπόγκατ, ο Μιλς, ο Μπαρμπόσα, ο Ντελαβεντόβα, ο Πάρκερ, ο Γκομπέρ ανήκουν στον κόσμο του ΝΒΑ…

Και υπάρχουν χώρες όπως για παράδειγμα ο Καναδάς και η Αυστραλία που έχουν συγκεντρωμένο αυτή την εποχή αρκετό ταλέντο ώστε να χτίσουν ανταγωνιστικά ρόστερ απέναντι στις ΗΠΑ. Ο Ουίγγινς μαζί με τον Σίμονς, (το φετινό νούμερο ένα του ντραφτ) και τους Τόμπσον, Λιλς, Μάρεϊ είναι Καναδοί, ενώ οι Αυστραλοί έχουν τον Εξουμ που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του παγκόσμιου μπάσκετ.

Ο Τζόρτζεβιτς είπε στις δηλώσεις του μετά τον τελικό ότι σε δέκα χρόνια οι Σέρβοι θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τους Αμερικανούς. Δεν θα συμφωνήσουμε. Το πόσο θα χρειαστεί να περιμένουμε για να δούμε αληθινά παιχνίδια με την team USA δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος και φαίνεται ότι αργεί ακόμη…Και εκείνο το μυθικό παιχνίδι στην Σαϊτάμα το 2006  θα το μνημονεύουμε για πολύ καιρό ακόμη…


Σχολιασμός

Γράψτε το σχόλιό σας

ΕΤΑΙΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΕΠΩΝΥΜΙΑ: NOVA TELECOMMUNICATIONS & MEDIA ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (δ.τ. NOVA M.A.E.)

ΑΦΜ: 099936189, ΔΟΥ ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ 106, ΑΘΗΝΑ, 104 42

ΤΗΛ: 210-6158000, E-MAIL: info@novasports.gr

ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ: NOVA M.A.E. ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ “UNITED GROUP OF COMPANIES”

ΝΟΜΙΜΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΙΛΒΕΣΤΡΙΑΔΟΥ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΙΛΒΕΣΤΡΙΑΔΟΥ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΩΡΗΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΟΥΚΑΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΜΕΑ (DOMAIN NAME): NOVA M.A.E.