ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τω καιρώ εκείνω, ένα ακόμη ντέρμπι πέρασε στην ιστορία όχι για τα επιτεύγματα δύο μεγάλων συλλόγων εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά για τα όσα κατέγραψε ο τηλεοπτικός φακός στα πέριξ των εν γένει αθλητικών δρώμενων και περιέγραψε (θεσμικά) ο διαιτητής της αναμέτρησης κ. Κομίνης στο φύλλο αγώνος, φέροντας κι ίδιος μερίδιο ευθύνης – μικρό ή μεγάλο, λίγη σημασία έχει πλέον – για την εξέλιξη των όσων διαδραματίστηκαν στο γήπεδο «Απόστολος Νιολαίδης»!
Κι αν με βάση την Καινή Διαθήκη, τη Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών όσα διαδραματίστηκαν στους Αγίους Τόπους έγιναν για έναν Ιερό λόγο, με απώτερο σκοπό την λύτρωση του ανθρώπου, στον ανηφορικό δρόμο της ποδοσφαιρικής Ελλάδας εν έτη 2017 τα πάντα κυλούν στραβά κι ανάποδα, με εντυπωσιακά αναχρονιστική σειρά κι ατέλειωτες ατέλειες στους χειρισμούς των θεσμικών φορέων του λαοφιλούς αθλήματος..
Θα μπορεί κανείς να λέει τόσα πολλά για την βραδιά της 17ης Μαίου.
Μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά ο διαιτητής βρέθηκε στα πρόθυρα της αποβολής τεσσάρων παικτών, έχοντας αποβάλλει άλλους δύο νωρίτερα. Ο προπονητής μιας ομάδας βρέθηκε πεσμένος στο έδαφος από ένα κουτί μπύρας για να καταλήξει ο ίδιος μέσω… διαβουλεύσεων των υπευθύνων του αγώνα και πρόχειρων ιατρικών γνωματεύσεων, στο πλησιέστερο εφημερεύον νοσομομείο, όπου είναι αλήθεια πως όσοι τον ακολουθήσαμε για τις ανάγκες του ρεπορτάζ χάσαμε κι εμείς – με τη σειρά μας – τη μπάλα!!
Το να κάτσουμε να ψάξουμε για υπεύθυνους, να ταυτοποιήσουμε δράστες, να αποδώσουμε – ο καθείς σκωπτικά ή κατηγορηματικά – την δικιά του «δικαιοσύνη» στη χώρα που ζούμε, είναι το λιγότερο πολύπλοκο, πολυσύνθετο και προφανώς πιο απλουστευμένο δίχως να είναι απαιτητή η κατανάλωση υψηλής δόσης φαιάς ουσίας!
Σαν να ακούμε δηλαδή ξανά και ξανά τις μεταμεσονύχτιες ραδιοφωνικές εκπομπές των «ανοιχτών μικροφώνων» προς το διψασμένο για έκφραση φίλαθλο πλήθος.
Λίγες δεκάδες δευτερολέπτων είναι αρκετές έτσι ώστε οι μπάντες των ερτζιανών να γεμίσουν με «δημόσιους κατήγορους», «συνήγορους υπεράσπισης», «εισαγγελείς» και «δικαστές»!!
Κι όλα αυτά δυστυχώς διότι στους καιρούς μας, η θεσμικοί υπηρέτες της δικαιοσύνης, κάπου, κάτι δεν κάνουν όπως πρέπει!! Διότι, σε μια απλουστευμένη ανάλυση βγαλμένη από την επικαιρότητα, στους καιρούς μας η θεά Θέμιδα παραμένει τυφλή, αλλά – βάσει σοβαρών ενδείξεων – στη ζυγαριά της αντισταθμίζονται πολιτικά και επιχειρηματικά και λοιπά συμφέροντα!!
Ο φετινός… γολγοθάς του Ελληνικού ποδοσφαίρου «διανθισμένος» από σοβαρά διαιτητικά λάθη και εκκρεμείς νομικές εξελίξεις από το Φάληρο, στη Μαγνησία μέσω Θεσσαλονίκης, αν μη τι άλλο επιδείνωσε τις σύγχρονες φίλαθλες «ασθένειες» σε ένα χρονικό διάστημα 46 ημερών!
Η απαρίθμηση των δικαστικών εκκρεμοτήτων σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, προφανώς και μπορεί να δώσει εξηγήσεις για το τεταμένο κλίμα που έχει δημιουργηθεί!
Κι αν συμπεριλάβουμε τις ευθύνες – μέσω συγκεκριμένων τακτικών – μιας επικίνδυνα μεγάλης μερίδας του Τύπου, όπου σχεδόν καθημερινά υπήρξαν, υπάρχουν και πιθανόν να υπάρξουν… βαθμολογικές προσθαφαιρέσεις στις κορυφαίες και πιο λαοφιλείς ομάδες του τόπου μας, τότε γίνεται αντιληπτό το πώς το κλίμα καθημερινά φορτίζεται με γεωμετρική πρόοδο με ελάχιστα έως και ανύπαρκτα τα σημάδια λογικής κι εκτόνωσης.
Σαφώς κι αν εφαρμόζονταν ότι στη Bundesliga πριν από λίγα χρόνια, όπου ποδοσφαιρικός αγώνας διακόπηκε εις βάρος της Σάλκε λίγο πριν τη λήξη λόγω της ρήψης ενός αντικειμένου (πλαστικό ποτήρι) προς τον βοηθό διαιτητή, δεν θα έφτανε η αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ να «παιχθεί» στην τελική του πράξη στον… Ευαγγελισμό!
Εκεί όπου οι εκπρόσωποι του Τύπου βίωσαμε κάτι ασυνήθιστο είναι αλήθεια, αφού μετά από δύο ώρες περίπου μας ανακοινώθηκε – μέσω ενός υπάλληλου εταιρίας σεκιούριτι (!!!) – πως ο προπονητής του ΠΑΟΚ εισήχθη στο νοσηλευτικό ίδρυμα για προληπτικούς λόγους, άνευ ιατρικού ανακοινωθέντος, για να ακολουθήσουν οι αντικρουόμενες για τις περιστάσεις ανακοινώσεις των δύο ΠΑΕ με βασικό αντικείμενο ένα γεμάτο ή αδειανό κουτί αλκοούχου ροφήματος…
Ίσως αυτή η ιστορία να αποτελεί συμβολικά το αποκορύφωμα των αντιλήψεων στο χώρο του ποδοσφαίρου, όπου οι διαφορές εστιάζονται σ’ έναν καθοριστικά μεγάλο βαθμό ανάμεσα σε αυτούς που βλέπουν το ποτήρι – ή ένα κουτάκι μπύρας, αν προτιμάτε – μισογεμάτο ή μισοάδειο…
