Μπέσνικ Χάσι και Αλεξάντερ Στανόγεβιτς είναι τελικά τα ονόματα που επελέγησαν για τους πάγκους του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, αντίστοιχα, με τους οπαδούς των δύο ομάδων να δέχονται ένα… κρύο ντουζ καθώς περίμεναν πιο… βαριά χαρτιά να αναλάβουν τις τύχες ερυθρόλευκων και ασπρόμαυρων.
Ο Χάσι δουλεύει ήδη στην Αυστρία με ένα γκρουπ 20 παικτών, περιμένει άλλους 15 και φυσικά τις 4-5 μεταγραφές ενδεκάδας (μία εκ των οποίων φαίνεται να είναι ο φορ Μποκανί) που έχει ζητήσει από τις πρώτες του επαφές με τη διοίκηση του Ολυμπιακού.
Και στο τέλος θα πρέπει από τους 40 ποδοσφαιριστές που θα έχει στη δάθεσή του να δουλέψει με 25-28. Κι όλα θα πρέπει να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού ο πρώτος βασικός στόχος του είναι η πρόκριση στους ομίλους του Champions League.
Τέτοιο… πονοκέφαλο δεν έχει ο Στανόγεβιτς, αλλά και η δική του πρόκριση στους ομίλους του Europa είναι σαφώς ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.
Οι οργανωμένοι του Ολυμπιακού τοποθετήθηκαν ήδη. Δεν είναι ικανοποιημένοι από την επιλογή Χάσι, αλλά στηρίζουν την ομάδα. Οι οργανωμένοι του ΠΑΟΚ είναι στην αναμονή…
Βλέπετε αυτή την εποχή ο Ιβάν Σββίδης δίνει διαρκώς ένα στίγμα περί οικονομικής άνεσης και δυνατότητας να παρουσιάζεται ως ένας από τους δυνατούς παίκτες στο εγχώριο επιχειρηματικό σκηνικό.
Κάποια στιγμή θα πρέπει και στην Ελλάδα να αντιληφθούμε ότι οι επιχειρηματίες κάνουν τις επιλογές στα μαγαζιά τους και οι πελάτες συνεχίζουν να πληρώνουν για το προϊόν που τους παρέχετε ή όχι.
Η συνδιοίκηση προέδρων-οπαδών σπάνια είχε και έχει στεφθεί με επιτυχία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Και σε τελική ανάλυση θα πρέπει και ο κόσμος να καταλάβει ότι το προϊόν έχει υποβαθμιστεί ποιοτικά και εξαιτίας των «υπέροχων λαών» που στον πρόσφατο τελικό του κυπέλλου έχασαν και την τελευταία ευκαιρία να διεκδικήσουν και πάλι την οργανωμένη μετακίνησή τους από γήπεδο σε γήπεδο.
Για τον κάθε Ισπανό, Γάλλο, Πορτογάλο ή άλλης εθνικότητας καλό προπονητή οι εικόνες των φλεγόμενων κερκίδων και τα… μαχαιρώματα μετράνε στην τελική του επιλογή. Γι αυτό και οι όποιες επαφές με τεχνικούς από πιο προηγμένα πρωταθλήματα από το ελληνικό δεν καταλήγουν εύκολα σε συμφωνία.
Η περίπτωση του καθενός όμως, είναι διαφορετική. Ο κάθε Χάσι κι ο κάθε Στανόγεβιτς είναι άδικο να κρίνονται πριν καν μπουν στο γήπεδο για το πρώτο επίσημο παιχνίδι τους.
Μπορεί το αισθητήριο του κόσμου να αποδειχθεί αληθινό. Τίποτα δεν αποκλείεται.
Οι παλιοί έλεγαν «χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει» για να καταδείξουν από πριν ότι ένας και μόνο είναι ο δρόμος που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει χωρίς να χρειάζεται οδηγό.
Αλλά και το «όποιος βιάζεται σκοντάφτει» από την λαϊκή σοφεία έχει προκύψει.
Οπότε μόνο η δουλειά των προπονητών μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις ποικίλες προσδοκίες. Άλλωστε ο καθρέπτης παραμένει παντού και πάντα το γήπεδο.
