Η διοίκηση του Ολυμπιακού αναγνώρισε και με το παραπάνω τη -δίχως άλλο- σημαντική προσφορά του Κέβιν Μιραλάς στην αγωνιστική περίοδο που ολοκληρώθηκε. Και η αναγνώρισε δεν έγινε με τη μορφή βραβείου, αλλά με έμπρακτο τρόπο. Του αύξησε σημαντικά τις ετήσιες αποδοχές του, φέρνοντάς του στο τραπέζι προς υπογραφή ένα ηγεμονικό συμβόλαιο.
Το ποσό των έξι εκατομμυρίων ευρώ σε διάστημα τεσσάρων χρόνων που του έδινε ο Ολυμπιακός, είναι βέβαιο πως δεν μπορούν να το προσφέρουν κι ομάδες προηγμένων ποδοσφαιρικά κοινωνιών. Αλλά τα στελέχη των Πειραιωτών και δη ο πρόεδρός τους, Βαγγέλης Μαρινάκης έκαναν την υπέρβαση και “τα πρόσφεραν όλα”.
Τι ζητούσαν παράλληλα; Το απολύτως λογικό: την αύξηση της ρήτρας πώλησής του από 4,2 εκατομμύρια ευρώ σε 10 εκατομμύρια ευρώ. Διότι η πειραϊκή εταιρία όφειλε να προασπίσει και τα συμφέροντά της, όπως θα έπραττε κάθε σύγχρονη εταιρία.
Αλλά ο Μιραλάς, για την ακρίβεια ο μάνατζερ του διότι ο Βέλγος επιθετικός τον υπακούει τυφλά, αποφάσισε να ενεργήσει πέρα από κάθε λογική. Οι απαιτήσεις του (2,5 εκατομμύρια το χρόνο σε περίπτωση κατά την οποία η ρήτρα φθάσει τα 10 εκ. ευρώ) είναι επιεικώς παράλογες. Και δικαίως στον Πειραιά εμφανίζονται οργισμένοι, όλοι όσοι προσπάθησαν να πείσουν τον μάνατζερ του ποδοσφαιριστή πως έχει χάσει τον προσανατολισμό του.
Έτσι όπως έχει κυλήσει η ιστορία, μία είναι η λύση. Να πάρει ο ίδιος ο Μιραλάς την κατάσταση στα χέρια του. Διότι πληροφορίες αναφέρουν πως δεν είναι ικανοποιημένος απ’ την αντιστροφή του κλίματος προς το πρόσωπό του.
Εδώ και καιρό, όπου σταθεί και όπου βρεθεί τονίζει πως στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στον Ολυμπιακό περνάει περίφημα και θα ήθελε να μείνει για χρόνια πολλά. Πιστεύουμε πως δεν είναι λόγια του αέρα όσα επί μήνες υποστηρίζει.
Σημασία, όμως, δεν έχει τι πιστεύουμε εμείς, αλλά τι θα πράξει στο τέλος ο Κέβιν Μιραλάς. Η μπάλα είναι πλέον στο γήπεδό του και θα πρέπει ν’ αποφασίσει αν θα τη στείλει στην εξέδρα ή στις καθυστερήσεις θα πετύχει το νικητήριο γκολ.
